Σήμερα θα σας πάω πίσω στις 14 Ιουνίου του 1928!Την ημέρα που γεννήθηκε ο
μικρός Ερνέστο.Το μικρό αυτό αγόρι το οποίο θα άλλαζε με τον δικό του τρόπο τον
κόσμο και εμένα!
Θα γινόταν ήρωας για πολλούς, μερικοί ακόμα τον είδαν σαν θεό και άλλοι όπως εγώ σαν επαναστάτη, αυτό που πραγματικά ήταν.Δυστυχώς όμως πολύ τον είδαν και ως μέσο για να βγάλουν χρήματα!Έφτιαξαν μπλούζες τις οποίες παιδιά της ηλικίας μου τις φοράνε χωρίς να ξέρουν ποιος ήταν!
Σήμερα μπορείς να τον δεις παντού, δεν υπάρχει άνθρωπος που να ονειρεύεται την ελευθερία και να μην τον ξέρει.
Εγώ τον γνώρισα μικρός από ένα βιβλίο που υπήρχε στο σπίτι (Ο πατέρας μου ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος του ΚΚΑ (Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας) , και έτσι κυκλοφορούσαν γενικά αριστερά βιβλία,ακόμα υπάρχουν τα έχει ο θείος μου).
Το πρώτο πράγμα που θαύμασα ήταν η άρνηση να δεχτεί μια καρέκλα και να βολευτεί! Δεν κοίταξε μόνο τον εαυτό του αλλά ήθελε να προσφέρει στο λαό.Πολεμούσε χωρίς να έχει κέρδος,δεν έκανε περιουσία για να αφήσει στα παιδιά του, δεν απέκτησε μεγάλο και πολυτελές σπίτι, πολέμησε γιατί αυτό έλεγε η καρδιά του "Βοήθα τους ανθρώπους να αρχίσουν να ονειρεύονται την επανάσταση, την ελευθερία" !
Όταν τον σκότωσαν, νόμιζαν ότι τον εμπόδισαν και όμως τα κατάφερε έκανε τους ανθρώπους να ονειρεύονται την επανάσταση.Ακόμα και αν το σώμα του έπαψε να λειτουργεί,δεν πέθανε, είναι ακόμα ζωντανός, δίπλα στον φοιτητή που διαδηλώνει, ναι σε κάθε διαδήλωση είναι εκεί, σε σημαίες, στα μυαλά των φοιτητών , στις καρδιές τους.
Ζει μέσα σε κάθε επαναστάτη που δίνει την ζωή του για ελευθερία!
Ζει μέσα μου! Μέσα στην καρδιά μου!
Ελπίζω και εγώ μια μέρα να γίνω γιατρός ,όχι για να κάνω πολλά λεφτά, αλλά για να βοηθήσω τον κόσμο, θέλω να πάω στους γιατρούς χωρίς σύνορα! Θέλω σαν τον Ερνέστο να πολεμήσω για την ελευθερία, τα δικαιώματα των ανθρώπων! Θέλω να του μοιάσω!
Το παρακάτω μικρό ποίημα το έγραψα για αυτόν ήταν το πρώτο ποίημα που έγραψα και σιγά σιγά άρχισα και τα άλλα !
"Σε γνώρισα σε ηλικία μικρή.
Σε έψαξα σε βιβλία.
Σε αναζήτησα μέσα από την θεωρία.
Ακόμα δεν σε βρήκα.
Μου έμεινε μόνο η πράξη,
και η ελπίδα."
Σήμερα λοιπόν έχει γενέθλια κλείνει τα 84.Τόσο λοιπόν θα ήταν αν ζούσε σήμερα, ένας γέρος που ακόμα και τα τελευταία του λεπτά θα πολεμούσε για την ελευθερία.Γιατί αυτό ήταν το μόνο που ήθελε! Ελευθερία.
Έντι Ντρέου, Γ3
(αναδημοσίευση από το ιστολόγιο http://fwteinhabyssos.blogspot.gr/2012/06/blog-post_14.html)
Ευχαριστούμε τον Έντι που μας επέτρεψε να το αναπαράγουμε!
Θα γινόταν ήρωας για πολλούς, μερικοί ακόμα τον είδαν σαν θεό και άλλοι όπως εγώ σαν επαναστάτη, αυτό που πραγματικά ήταν.Δυστυχώς όμως πολύ τον είδαν και ως μέσο για να βγάλουν χρήματα!Έφτιαξαν μπλούζες τις οποίες παιδιά της ηλικίας μου τις φοράνε χωρίς να ξέρουν ποιος ήταν!
Σήμερα μπορείς να τον δεις παντού, δεν υπάρχει άνθρωπος που να ονειρεύεται την ελευθερία και να μην τον ξέρει.
Εγώ τον γνώρισα μικρός από ένα βιβλίο που υπήρχε στο σπίτι (Ο πατέρας μου ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος του ΚΚΑ (Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας) , και έτσι κυκλοφορούσαν γενικά αριστερά βιβλία,ακόμα υπάρχουν τα έχει ο θείος μου).
Το πρώτο πράγμα που θαύμασα ήταν η άρνηση να δεχτεί μια καρέκλα και να βολευτεί! Δεν κοίταξε μόνο τον εαυτό του αλλά ήθελε να προσφέρει στο λαό.Πολεμούσε χωρίς να έχει κέρδος,δεν έκανε περιουσία για να αφήσει στα παιδιά του, δεν απέκτησε μεγάλο και πολυτελές σπίτι, πολέμησε γιατί αυτό έλεγε η καρδιά του "Βοήθα τους ανθρώπους να αρχίσουν να ονειρεύονται την επανάσταση, την ελευθερία" !
Όταν τον σκότωσαν, νόμιζαν ότι τον εμπόδισαν και όμως τα κατάφερε έκανε τους ανθρώπους να ονειρεύονται την επανάσταση.Ακόμα και αν το σώμα του έπαψε να λειτουργεί,δεν πέθανε, είναι ακόμα ζωντανός, δίπλα στον φοιτητή που διαδηλώνει, ναι σε κάθε διαδήλωση είναι εκεί, σε σημαίες, στα μυαλά των φοιτητών , στις καρδιές τους.
Ζει μέσα σε κάθε επαναστάτη που δίνει την ζωή του για ελευθερία!
Ζει μέσα μου! Μέσα στην καρδιά μου!
Ελπίζω και εγώ μια μέρα να γίνω γιατρός ,όχι για να κάνω πολλά λεφτά, αλλά για να βοηθήσω τον κόσμο, θέλω να πάω στους γιατρούς χωρίς σύνορα! Θέλω σαν τον Ερνέστο να πολεμήσω για την ελευθερία, τα δικαιώματα των ανθρώπων! Θέλω να του μοιάσω!
Το παρακάτω μικρό ποίημα το έγραψα για αυτόν ήταν το πρώτο ποίημα που έγραψα και σιγά σιγά άρχισα και τα άλλα !
"Σε γνώρισα σε ηλικία μικρή.
Σε έψαξα σε βιβλία.
Σε αναζήτησα μέσα από την θεωρία.
Ακόμα δεν σε βρήκα.
Μου έμεινε μόνο η πράξη,
και η ελπίδα."
Σήμερα λοιπόν έχει γενέθλια κλείνει τα 84.Τόσο λοιπόν θα ήταν αν ζούσε σήμερα, ένας γέρος που ακόμα και τα τελευταία του λεπτά θα πολεμούσε για την ελευθερία.Γιατί αυτό ήταν το μόνο που ήθελε! Ελευθερία.
Έντι Ντρέου, Γ3
(αναδημοσίευση από το ιστολόγιο http://fwteinhabyssos.blogspot.gr/2012/06/blog-post_14.html)
Ευχαριστούμε τον Έντι που μας επέτρεψε να το αναπαράγουμε!
