Με ένα βιβλίο ταξιδεύω...Βιβλιοπροτάσεις για το καλοκαίρι του 2019!

Τίτλος: Κόκκινη μεταξωτή κορδέλα

Συγγραφέας: Λούσι Άντλιγκντον

Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη

Σελίδες: 400

Εκδόσεις: Διόπτρα

Σε κάποια άλλη ζωή μπορεί να ήμασταν φίλες. Μα βρισκόμασταν στο Μπέρτσγουντ...

Μου άρεσε να ράβω όμορφα μεταξωτά φορέματα με δαντέλες. Όταν η γιαγιά μου άνοιγε το καπάκι της ραπτομηχανής και έβλεπα στη σειρά τα μασούρια με τις πράσινες, κίτρινες, κόκκινες, γκρίζες, λευκές και ροζ κλωστές ονειρευόμουν πως μεγαλώνοντας θα είχα το δικό μου εργαστήριο. Τότε πιστεύαμε πως ο πόλεμος ήταν κάτι που συνέβαινε κάπου αλλού· ήρθε όμως στην πόλη μας και μας άρπαξε. Στοίβαξε χιλιάδες ανθρώπους σε τούτο το μέρος και, μαζί με μένα, τη Ρόουζ, τη Μάρτα και την Κάρλα.

Πάνω από τους φράχτες με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ο ήλιος δεν ξεχώριζε στο γκρίζο. Στοιχιζόμασταν σε σειρές των πέντε, όλες με ριγέ στολή, και μετά τρέχαμε στο ατελιέ ραπτικής του στρατοπέδου. Εκεί, ανάμεσα στα πανάκριβα υφάσματα και στις απαιτητικές κυρίες των αξιωματικών, μέρα με τη μέρα ψαλιδίζονταν οι ελπίδες μας.

Εκείνο το πρωινό είχα δέσει κρυφά την κόκκινη μεταξωτή κορδέλα γύρω από τον λαιμό μου. Και για πρώτη φορά από τότε που βρέθηκα στο Μπέρτσγουντ ένιωσα πραγματικός άνθρωπος. (Έλλα, 1944 - από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Τίτλος: Το λουζεράκι

Συγγραφέας: Ελένη Τασοπούλου

Εκδόσεις: Καστανιώτης

Σελίδες: 144

Η Θάλεια είναι μαθήτρια της Γ Γυμνασίου. Ανήκει στην κατηγορία των αόρατων παιδιών του σχολείου, των παιδιών που δεν τα υπολογίζει κανείς. Τα παιδιά που νιώθουν ότι δεν αξίζουν τίποτε, ότι κανείς δεν τα θέλει. Και για ποιο λόγο, άλλωστε, να τα θέλει κανείς; Δεν είναι πολύ όμορφα, δεν είναι τα αστραφτερά παιδιά, δεν έχουν ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες, δεν είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Είναι αυτά που, απομονωμένα στο θρανίο τους, δε βγάζουν τσιμουδιά την ώρα του μαθήματος, συνήθως γιατί, όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί η ίδια η Θάλεια: «Κάποτε, κάπου κάτι δεν κατάλαβα και φυσικά ντράπηκα να ρωτήσω… Και αυτό που δεν κατάλαβα στην αρχή έφραξε το δρόμο στο επόμενο, που ήταν συνέχεια του προηγούμενου, και τώρα πια δεν έχω καμιά απορία, αφού έτσι κι αλλιώς δεν καταλαβαίνω τίποτα». Η Θάλεια, που εκτός από τη φίλη της τη Μάρα- ένα ακόμη αόρατο παιδί, που του αρέσει να ζωγραφίζει όλη την ώρα- δεν έχει άλλον να μοιραστεί όσα νιώθει και όσα σκέπτεται. Η Θάλεια που την ώρα του μαθήματος ταξιδεύει νοερά, κοιτώντας έξω από το παράθυρο και που, εξαιτίας μιας παρεξήγησης, θα βρεθεί στο στόχαστρο μιας παρέας συμμαθητών της, των μαθητών αυτών που υπάρχουν σε κάθε σχολείο- αυτών που αντιμετωπίζουν με σκληρότητα τους αδύναμους συμμαθητές, που ισοπεδώνουν με τα λόγια και τις πράξεις τους τους πάντες αδιαφορώντας για τα συναισθήματα τους.

Οι συμμαθητές αυτοί , λοιπόν, εν αγνοία της, θα δηλώσουν τη συμμετοχή της στην οντισιόν της θεατρικής παράστασης που ετοιμάζει το σχολείο, θέλοντας να την ρεζιλέψουν. Είναι όμως η μοναδική φορά που η Θάλεια δε θα επιτρέψει στους συμμαθητές της να γελάσουν μαζί της και θα αποδεχτεί την πρόκληση. Κα το απίστευτο γι αυτή είναι ότι θα κερδίσει το ρόλο της πρωταγωνίστριας. Τα βάσανα της όμως δε σταματούν εκεί, αφού οι συμμαθητές της θα συνεχίσουν να της κάνουν τη ζωή κόλαση είτε λεκτικά είτε ωθώντας την να κάνει πράγματα που τη ντροπιάζουν. Και έρχεται το τελειωτικό χτύπημα από τη συμμαθήτρια της την Υβόννη , που της κολλάει την ταμπέλα «Λουζεράκι». Η Θάλεια νιώθει ότι συντρίβεται κάτω από το βάρος αυτής της λέξης που μοιάζει να της αποκαλύπτει ποια είναι στα αλήθεια για τους άλλους. Η Θάλεια θα δεχτεί την ταμπέλα αυτή και θα την κουβαλάει «σα βρώμικο παλτό», όπως λέει η ίδια, μέχρι την ώρα που θα βρει το κουράγιο να απαλλαχτεί οριστικά από αυτό το φορτίο.. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα.

Τίτλος: Η νέα ζωή του κυρίου Ρουτίν

Συγγραφέας: NEBLO DAVID

Μετάφραση: Ευρυβιάδης Σοφός

Σελίδες: 86

Εκδόσεις: Καλέντης

Ο κύριος Ροντίν ζει μια ήσυχη ζωή με την οικογένειά του στη μικρή πόλη όπου γεννήθηκε. Όλα δείxνουν περίφημα, ώσπου κάποια μέρα συνειδητοποιεί ότι έχει ανάγκη από μια αλλαγή που θα τον οδηγήσει σε μια νέα ζωή. Το μυστικό του σχέδιο να καταργήσει από το λεξιλόγιό του το "ναι", το "όχι" και το πρώτο πρόσωπο θα φέρει απρόσμενα αποτελέσματα...

Με την πρωτότυπη, ευρηματική, διασκεδαστική ιστορία του, ο κύριος Ρουτίν μας μεταφέρει το πολύτιμο μήνυμα της κατανόησης μέσα στην οικογένεια και πως η κάθε στιγμή της ζωής μας μπορεί να γίνει ένα νέο ξεκίνημα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το βιβλίο απέσπασε το Βραβείο Edebe Παιδικής Λογοτεχνίας (2014) και διακρίθηκε για την ποιοτική αποτύπωση των χαρακτήρων, την εξέλιξη της πλοκής, καθώς και για το πρωτότυπο ύφος του.

Τίτλος: Ένας γιος

Συγγραφέας: Παλόμας Αλεχάντρο

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Γκολφινοπούλου

Εκδόσεις: Όπερα

Σελίδες: 224

Ο Γκίγε είναι μαθητής της Δ’ Δημοτικού. Είναι ένα αξιαγάπητο αγόρι, επιμελές και πολύ ευγενικό. Η μοναδική του παρέα είναι η Ναζία , μια συμμαθήτρια του από το Πακιστάν, που ζει μαζί με τους γονείς της και τον αδελφό της και οι οποίοι διατηρούν σούπερ μάρκετ κάτω από το σπίτι του Γκίγε. Ο μπαμπάς του είναι άνεργος, η μητέρα του εργάζεται ως αεροσυνοδός στο Ντουμπάι και ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας μαζί της είναι τα γράμματα που λαμβάνει κάθε Πέμπτη και έχουν παραλήπτη τον ίδιο. Όλα ξεκινούν όταν η δασκάλα του , η Σόνια, ρωτάει τους μαθητές της τι θέλουν να γίνουν, όταν μεγαλώσουν. Ο Γκίγε απαντά ότι θέλει να γίνει Μαίρη Πόππινς, επειδή πετάει στον ουρανό και έχει υπερδυνάμεις, όπως να τακτοποιεί τα πάντα με ένα μαγικό τρόπο, να καταδύεται στη θάλασσα μαζί με τα ψάρια κ.α.Η δασκάλα συζητώντας μαζί του προσπαθεί να τον κατανοήσει και γι αυτό ζητά από τον πατέρα του Γκίγε να επισκεφτεί το αγόρι την ψυχολόγο του σχολείου. Η Μαρία, η ψυχολόγος, από την πρώτη συνάντηση μαζί του θεωρεί ότι κάτι κρύβεται κάτω από την υπέρμετρη ευαισθησία και μυστικοπάθεια του μικρού, αλλά και την άρνηση του πατέρα να ανοιχτεί και να μιλήσει μαζί της . Η ανακάλυψη του μυστικού του Γκίγιε γίνεται σταδιακά μέσω των ζωγραφιών που δημιουργεί, όσο επισκέπτεται την ψυχολόγο, και τις οποίες συζητούν στις εβδομαδιαίες συναντήσεις τους. Η Μαρία προσπαθεί να κατανοήσει το σύμπαν του Γκίγε, να βρει τι είναι εκείνο που τον κάνει να βρέχει το βράδυ τα σεντόνια του και να κλείνεται στον εαυτό του, να τον βοηθήσει να σταθεί στα πόδια του και να αλλάξει τη σχέση του με τον πατέρα του. Ακολουθώντας μια σειρά ψυχοθεραπευτικών μεθόδων θα φτάσει να βρει την αιτία του προβλήματος και η αποκάλυψη αυτή θα φέρει αντιμέτωπο τον πατέρα του Γκίγε με τη γονική ευθύνη.

Τίτλος: Πρόσκληση σε φόνο

Συγγραφέας: Αγκάθα Κρίστι

Σελίδες: 312

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Μετάφραση: Χρύσα Μπανιά

«Σας προσκαλούμε στον φόνο που θα λάβει χώρα την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου, στο Λιτλ Πάντοκς, στις 6:30 μ.μ.» 

Η παράξενη αγγελία που δημοσιεύεται στην τοπική εφημερίδα του Τσίπιν Κλέγκχορν γίνεται το θέμα συζήτησης για όλους τους κατοίκους του. Είναι μια χοντροκομμένη φάρσα; Μια κακόβουλη ενέργεια με στόχο να τρομάξει την ιδιοκτήτρια του Λιτλ Πάντοκς, τη Λετίσια Μπλάκλοκ; Ή μήπως μια πραγματική πρόσκληση σε φόνο; 

Ανίκανοι να αντισταθούν στην περιέργεια, πάρα πολλοί άνθρωποι συγκεντρώνονται στο Λιτλ Πάντοκς τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Και, ξαφνικά, σβήνουν τα φώτα…  

Η υπόθεση από δω και πέρα παίρνει άλλες διαστάσεις. Αλλά για καλή τύχη της αστυνομίας, έχει έρθει στην πόλη για τους ρευματισμούς της η μις Μαρπλ. Η «γριούλα τεσσάρων αστέρων», που δεν απολαμβάνει τίποτε περισσότερο από το να λύνει το μυστήριο ενός φόνου…

Τίτλος: Σκύλος

Συγγραφέας: Άντι Μάλιγκαν

Μετάφραση: Πετρούλα Γαβριηλίδου

Εκδόσεις:   Ψυχογιός, Απρίλιος 2018

Σελίδες: 336

Οι γονείς του χώρισαν, η μητέρα του έφυγε από το σπίτι, τα οικονομικά δεν πάνε καλά, το νέο περιβάλλον και οι απαιτήσεις στο σχολείο βαραίνουν. Η ζωή του Τομ δεν είναι και πολύ ζηλευτή τώρα τελευταία. Σε αυτόν τον παράξενο κόσμο που ορθώθηκε γύρω του, ο Σπάιντερ, ο χαριτωμένος σκύλος που προσγειώνεται στα χέρια του μέσα σε κούτα και γίνεται αυτοκόλλητος, φίλος σε έναν κόσμο μοναξιάς και σκληρών ανθρώπων. Ως τη στιγμή που ο Σπάιντερ προκαλεί την οργή του περιβάλλοντός του και… φεύγει! Ο Τομ είναι απαρηγόρητος. Η φιλία διακόπτεται. Μα και οι δύο θα σηκώσουν τον κόσμο όρθιο να ξανανταμώσουν; Θα τα καταφέρουν;

Τίτλος: Γιαννούλης Χαλεπάς. Ο μύθος της νεοελληνικής γλυπτικής

Συγγραφέας: Δημήτρης Βανέλλης

Εκδόσεις: Πατάκη, Απρίλιος 2019

Σελίδες: 176

Λένε ότι η ιδιοφυΐα βρίσκεται πολύ κοντά στην παράνοια. Πράγματι, αρκετοί μεγάλοι καλλιτέχνες κατέληξαν σε ιδρύματα με αμφίβολη θεραπευτική αξία. Στη ζωή του Γιαννούλη Χαλεπά όμως, του σημαντικότερου ίσως Νεοέλληνα γλύπτη, δεν υπάρχουν μόνο μια ελπιδοφόρα άνοιξη και μια κατάβαση στην κόλαση. Υπάρχει και μια αναπάντεχη ανάσταση, μια απρόσμενη επανεμφάνιση της ιδιοφυΐας, η οποία μάλιστα μας έδωσε έργα πολύ πιο προσωπικά από τα παλιά. Η βασανισμένη του ζωή, ακόμα και μετά την αναζωπύρωση της δημιουργικότητας, είναι που μας συγκίνησε τόσο πολύ, γι' αυτό και προσπαθήσαμε να τη μεταφέρουμε σε εικόνες. Μερικοί πιστεύουν ότι ο Χαλεπάς είναι κάτι σαν άγιος. Ποιος ξέρει; Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία του δεν μοιάζει με καμιά άλλη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Τίτλος: Η ιστορία ενός νεαρού gamer

Συγγραφέας: Μαρούλα Κλιάφα

Εκδότης: Πατάκης

Αριθμός σελίδων: 136

Γιατί ο Οράτιος, ένας ευαίσθητος έφηβος με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, ξενυχτάει παίζοντας με τις ώρες βιντεοπαιχνίδια; Τι βρίσκει στο gaming; Διασκέδαση; Ανάγκη για δράση και περιπέτεια; Καταφύγιο από τα προσωπικά του προβλήματα; Όλα αυτά και, επιπλέον -όταν λύνει τους γρίφους και φέρνει σε πέρας όλες τις αποστολές-, την ικανοποίηση ότι τα καταφέρνει. Όμως στη ζωή όλα έχουν ένα τίμημα. Η ενασχόληση του Οράτιου με τα βιντεοπαιχνίδια τον βυθίζει στην εσωστρέφεια και τον αποπροσανατολίζει τόσο, που καταλήγει να ζει σε δυο παράλληλους κόσμους: τον πραγματικό και τον φανταστικό. Άραγε θα καταφέρει να ξεφύγει από την παγίδα της εικονικής πραγματικότητας;

Ένα μυθιστόρημα εμπνευσμένο εν μέρει από πραγματικά γεγονότα, που θίγει με ενάργεια το θέμα του gaming. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα.

Τίτλος: Ο αδερφός μου κυνηγάει δεινόσαυρους

Εκδόσεις: Πατάκης

Συγγραφέας : Mazzariol Giacomo

Μεταφραστής : Δότση Δήμητρα

Χρειάστηκαν δώδεκα χρόνια µέχρι να καταφέρει ο Τζάκοµο να δει στ’ αλήθεια ποιος είναι ο αδερφός του, να µπει στον κόσµο του. Και να τον αφήσει να του αλλάξει τη ζωή.

Είσαι πέντε χρόνων, έχεις δύο αδερφές και θα ήθελες τόσο πολύ ένα αδερφάκι για να παίζεις µαζί του, όπως όλα τα αγοράκια. Ώσπου ένα βράδυ οι γονείς σου σου ανακοινώνουν ότι τελικά θα αποκτήσεις αυτό το αδερφάκι, µόνο που θα είναι διαφορετικό. Εσύ είσαι πανευτυχής: για σένα διαφορετικός σηµαίνει «σούπερ ήρωας». Του βρίσκεις, µάλιστα, και όνοµα: Τζοβάννι. Κι ύστερα έρχεται στον κόσµο και σιγά σιγά καταλαβαίνεις πως, ναι, είναι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά, αλλά δεν έχει καµία σούπερ δύναµη. Στο τέλος ανακαλύπτεις και τη λέξη Down και ο ενθουσιασµός σου µετατρέπεται σε άρνηση και στη συνέχεια σε ντροπή. Θα πρέπει να διανύσεις την εφηβεία σου για να συνειδητοποιήσεις πως τελικά η αρχική σου αίσθηση δεν ήταν λάθος. Κι όταν πια θα αφήσεις τη ζωντάνια του Τζοβάννι να σε παρασύρει, θα καταλήξεις στο συµπέρασµα πως τελικά είναι πράγµατι ένας σούπερ ήρωας. Κι ότι, σε κάθε περίπτωση, είναι ο καλύτερός σου φίλος. Δείτε εδώ μια συνέντευξη.

Τίτλος: Αρμινούτα

Συγγραφέας: ΠΙΕΤΡΑΝΤΟΝΙΟ ΝΤΟΝΑΤΕΛΑ. ΝΤΙ

Εκδόσεις: Ίκαρος

Μετάφραση: Δήμητρα Δότση

Σελίδες: 216

«Και ποια είναι η μαμά σου;» με ρώτησε απεγνωσμένα.

«Έχω δύο. Η μία είναι η μητέρα σου».

ΜΕ ΜΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ στο ένα χέρι και μια τσάντα με παπούτσια στο άλλο, η Αρμινούτα χτυπάει το κουδούνι μιας πόρτας, πίσω από την οποία την περιμένει ένας άγνωστος, ξένος κόσμος. Κάπως έτσι ξεκινά αυτή η εκρηκτική, καθηλωτική ιστορία, με μια έφηβη που από τη μια μέρα στην άλλη αναγκάζεται να επιστρέψει στη βιολογική της οικογένεια και να χάσει τα πάντα: τις ανέσεις της, τις αγαπημένες της φίλες, την άνευ όρων αγάπη των γονιών της ή μάλλον εκείνων που νόμιζε γονείς της. Το καινούριο της σπίτι είναι μικρό, σκοτεινό, γεμάτο αδέρφια και με λιγοστό φαγητό.

Η Αρμινούτα, το κορίτσι που το γύρισαν πίσω, όπως τη βάφτισαν στη διάλεκτο του τόπου τους οι καινούριοι της συμμαθητές, αναζητά μια απάντηση μα και τη θέση της σε τούτο τον κόσμο.

Το best seller, που το 2017 κατέκτησε κοινό και κριτικούς στην Ιταλία, βραβεύτηκε με το Premio Campiello και το Premio Napoli και πρόκειται να κυκλοφορήσει σε 21 χώρες, ενώ αναμένεται και η κινηματογραφική του μεταφορά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα.

Τίτλος: Ο μικρός μονομάχος

Συγγραφέας: Βασιλική Νευροκοπλή

Εκδόσεις: Λιβάνης

Σελίδες: 240

Δύο είναι οι κόσμοι του Αργύρη. Ο κόσμος του σχολείου και ο ηλεκτρονικός. Στον πρώτο ασφυκτιά, στον δεύτερο απελευθερώνεται. Στον έναν θυμάται όσα θέλει να ξεχάσει, στον άλλον ξεχνάει όσα δε θέλει να θυμάται.Μέχρι τη στιγμή που μια παρατεταμένη διακοπή ρεύματος θα αφαιρέσει από τη ζωή του και τους δύο κόσμους.

Οι εφιάλτες του θα ζωντανέψουν, οι μνήμες του θα ξυπνήσουν, οι απορίες του θα γιγαντωθούν. Γύρω του και μέσα του όλα σκοτεινιάζουν - όπως τότε... Θα παραδοθεί και πάλι στο σκοτάδι, σαν δειλός και συνεσταλμένος που λένε όλοι πως είναι, ή θα παλέψει μαζί του γενναία, όπως πάλεψαν κάποτε οι μονομάχοι τους Ρωμαίους κατακτητές;

Η κατάρα της χαμένης Ατλαντίδας

Συγγραφέας:  Άρης Δημοκίδης

Σελίδες:  176

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Ένας διάσηµος Έλληνας φωτογράφος ξυπνάει µε αµνησία στη Σαντορίνη, έχοντας τραβήξει φωτογραφίες µιας ολόχρυσης υποβρύχιας πόλης που µοιάζει µε τη χαµένη Ατλαντίδα… Η Νάσια, η φωτογράφος της φοβερής δηµοσιογραφικής οµάδας των ΑΟΡΑΤΩΝ ΡΕΠΟΡΤΕΡ, θα µπλεχτεί στην υπόθεση και θα ζήσει απίθανες περιπέτειες ψάχνοντας τη λύση του µυστηρίου.

Ένας αρχαίος µύθος, η τροµερή κατάρα, το ηφαίστειο που µοιάζει έτοιµο να εκραγεί, µια νεαρή σχεδιάστρια µόδας, δύο µοντέλα µε πολλά µυστικά, ο άνδρας µε τα 1.000 πρόσωπα, νυχτερινές παρακολουθήσεις, κυνηγητά που κόβουν την ανάσα και µια φωτογραφία που δείχνει τον ένοχο! Η Νάσια θα ενωθεί µε τους υπόλοιπους ΑΟΡ για να σταµατήσει την καταστροφή της Σαντορίνης και να αποκαλύψει την αλήθεια πίσω απ’ την κατάρα.

Τίτλος: Στα ίχνη του Ομήρου – Περιπέτεια στη Χίο

Συγγραφέας: Κώστας Στοφόρος

Εκδόσεις: Κέδρος

Σελίδες: 200

Τι κρύβεται πίσω από τον μυστηριώδη θάνατο του ανθρώπου που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική Β; Μια παράξενη ιστορία ξετυλίγεται από το Βουκουρέστι στη Χίο και από εκεί στο βροχερό Λονδίνο. Η παρέα των παιδιών που ανακάλυψε τον Κώδικα της Λέρου και την πέμπτη πόλη των Δωριέων ταξιδεύει στη Βολισσό της Χίου, αποφασισμένη να αποφύγει τα μπλεξίματα. Γρήγορα όμως γίνεται φανερό πως δύσκολα θα τα καταφέρει, ειδικά όταν στο νησί εμφανίζεται ο αστυνόμος Παπαγεωργίου με την οικογένειά του.

Ποιος πιστεύει στις συμπτώσεις;

Πάντως όχι ο Ιάσονας, ο νεότερος Έλληνας ντετέκτιβ, που ακονίζει τη σκέψη του μασώντας μαστίχα Χίου. Ούτε η Αντιγόνη, που λατρεύει την Ιστορία και τα μυστήρια.

Το ανέμελο καλοκαίρι στο πανέμορφο νησί του Αιγαίου θα κινδυνέψει να μετατραπεί σε εφιάλτη. Κάπου στο βάθος κρύβεται μια πολύ σημαντική ανακάλυψη.

Τίτλος: Τη νύχτα που έσβησαν τα αστέρια

Συγγραφέας: Βασίλης Παπαθεοδώρου

Εκδόσεις: Καστανιώτης

Σελίδες:  240

Τη νύχτα της 20ής Γενάρη η Λένα Μανιέ, μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου, εξαφανίζεται. Κανείς δεν ξέρει το γιατί, κανείς δεν έχει καταλάβει κάτι, σε κανέναν δεν έχει πει τίποτα. Το γεγονός αυτό δρα καταλυτικά τις μέρες που ακολουθούν στις σχέσεις συγγενών, φίλων και γνωστών της, καθώς όλοι αναρωτιούνται για το δικό τους ρόλο σε αυτήν την εξαφάνιση, αλλά προπάντων για το ρόλο των υπολοίπων. Εννιά άτομα, εννιά αφηγητές προσπαθούν να δικαιολογήσουν, να συγκαλύψουν, να κατηγορήσουν. Και καθώς περνά ο καιρός οι σχέσεις τους δοκιμάζονται, αλλάζουν, καταρρέουν.

Το μυθιστόρημα "Τη νύχτα που έσβησαν τ' αστέρια" είναι ένα βιβλίο με αγωνία και χιούμορ, αλλά και ένα αφήγημα-καθρέφτης όσων ζούμε και δεν τολμάμε να παραδεχτούμε. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου). Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα. 

Τίτλος: Μια τηγανιά πατάτες

Συγγραφέας: Μελίνα Παναγιωτελίδου

Εκδόσεις: Καστανιώτης

Σελίδες: 192

Πόσο ήρωας πρέπει να είσαι για να διασχίσεις με επιτυχία το επικίνδυνο μονοπάτι που οδηγεί από την εφηβεία στην ενηλικίωση; Τι θα σε βοηθήσει όταν η ζωή μοιάζει να σου παίζει άσχημα παιχνίδια;Η δεκαπεντάχρονη Ζωή νιώθει ασφυκτικά στο διαμέρισμά της στην Αθήνα. Οι χωρισμένοι γονείς της δείχνουν να την παραμελούν, καθώς είναι βουτηγμένοι στις δικές τους έγνοιες. Δραπετεύει λοιπόν από ό,τι την πληγώνει και αναζητά καταφύγιο στο χωριό της γιαγιάς της Άννας, όπου ονειρεύεται να περάσει ένα ήρεμο καλοκαίρι.Στο χωριό θα συνδεθεί με τον Γιάννη, έναν δεκαοχτάχρονο Ελληνοαιγύπτιο, και λίγο αργότερα με τον Άλεξ και τη Νίνα, δύο αδέρφια από την Αθήνα. Καθένας από τους νέους της φίλους ακολουθεί τους δικούς του κώδικες και η Ζωή σύντομα θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσά τους.

Μια σειρά από δραματικά γεγονότα θα κλονίσουν τον ψυχικό της κόσμο. Για να ισορροπήσει, θα χρειαστεί να κατανοήσει, να συγχωρέσει και να δώσει δεύτερες ευκαιρίες φτιάχνοντας έναν καινούριο, πιο ώριμο εαυτό. Θα τα καταφέρει; Με ποιο τίμημα; Πόσο επώδυνος μπορεί να είναι ο δρόμος προς την ενηλικίωση; Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα. 

Τίτλος: Μετά το χιόνι

Συγγραφέας: Σόφι Κρόκετ

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Σελίδες: 363

Μετάφραση:  Βούλα Αυγουστίνου

Ο δεκαπεντάχρονος Γουίλο ζει στο γυμνό και αφιλόξενο τοπίο μιας νέας εποχής παγετώνων, σε ένα μέλλον που φαντάζει εφιαλτικά κοντινό. Πάνω στις χιονισμένες βουνοπλαγιές στήνει παγίδες για να πιάνει λαγούς και να συντηρεί τους δικούς του, που έχουν επιλέξει να ζουν «αδέσποτοι» στο βουνό, παρά να υποκύψουν στην καταπίεση της κυβέρνησης. Όταν μια μέρα γυρίζει σπίτι του, ανακαλύπτει ότι ολόκληρη η οικογένειά του έχει εξαφανιστεί. Και μετά από μία νύχτα ολομόναχος στο άδειο σπίτι, καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται να γυρίσουν πίσω. Μόνος και αντιμέτωπος με πολλούς κινδύνους, ο Γουίλο φορτώνει το έλκηθρό του και ξεκινάει για ένα τρομακτικό ταξίδι μέσα στο χιόνι: ένα ταξίδι επιβίωσης, περιπέτειας, φιλίας και αυτογνωσίας - με μοναδικό οδηγό το πνεύμα του σκύλου που ζει μέσα στο μυαλό του. Ετοιμαστείτε για μια ιστορία που θα σας παγώσει μέχρι το μεδούλι και θα σας κόψει την ανάσα, καθώς ο Γουίλο αναγκάζεται ξανά και ξανά να αμφισβητήσει όλα όσα ξέρει για τον κόσμο του. Ξεφυλλίστε εδώ τις πρώτες σελίδες. 

Τίτλος: Ο εγγονός της  Άννας

Συγγραφέας: Γιώργος Μπουγελέκας

Εκδόσεις: Κέδρος

Σελίδες: 280

Αθήνα 2012. Ο Ιάκωβος, ο μικρός εγγονός της Άννας, Εβραίας που γλίτωσε από τις θηριωδίες των Ναζί, γοητεύεται από τα συνθήματα και τις πρακτικές των σημερινών οπαδών τους.

Αποφασισμένη να τον προστατεύσει, η Άννα θα του μιλήσει για την Ιστορία.

Με οδηγό τις αναμνήσεις της, μέσα από την πορεία της στις γειτονιές και στους δρόμους της Αθήνας, ξετυλίγονται πτυχές της ιστορίας των Εβραίων στη διάρκεια της Κατοχής. Οι διώξεις τους, οι πλαστές ταυτότητές τους, η συμμετοχή τους στο ΕΑΜ, η στάση του ραβίνου Μπαρζιλάι, ο ρόλος του αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού, τα αρχεία της Συναγωγής, τα Δεκεμβριανά. Το χθες συνδέεται με το σήμερα, καθώς στα χρόνια της κρίσης επιστρέφει ο εφιάλτης του νεοναζισμού. H Άννα με τις αφηγήσεις της προσφέρει στον εγγονό της μαθήματα ζωής και ανθρωπιάς. (Από την παρουσίαση της έκδοσης) Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα. 

Τίτλος: Σλούμπ

Συγγραφέας: ΓΚΡΙΜ ΧΑΝΣ-ΧΕΡΜΠΕΡΤ

Εκδότης: ΚΕΔΡΟΣ

Αριθμός σελίδων: 320

Μετάφραση:  Κατερίνα Τζινάβα

Η πορεία ενός αγαθού έφηβου από τα μετόπισθεν στο πεδίο της μάχης, στη συνέχεια στο νοσοκομείο και ξανά στα μετόπισθεν. Ο Σλουμπ, που έλαβε κατά τύχη το γελοίο παρατσούκλι του από έναν αστυφύλακα, πορεύεται στον κόσμο του πολέμου όπως μέσα σ' ένα όνειρο.

Αρχικά καλείται να διοικήσει μια περιφέρεια της γαλλικής επαρχίας και μετατρέπεται σε αντικείμενο ερωτικού πόθου των νεαρών γυναικών. Περνώντας από περιπέτεια σε περιπέτεια, αναγκάζεται να λάβει τις πλέον δίκαιες και συμβιβαστικές αποφάσεις για τα πιο επώδυνα ζητήματα. Όταν αργότερα μεταφέρεται στο πεδίο της μάχης και βρίσκεται μέσα στην κόλαση του πολέμου, μοιάζει να χάνει την πίστη του στην καλοσύνη του κόσμου, όμως παρ' όλα αυτά διατηρεί την ανθρωπιά του. Η λήξη του πολέμου βρίσκει τη Γερμανία συντετριμμένη. Εντούτοις ο Σλουμπ διατηρεί το χιούμορ του και την αισιοδοξία του και πιστεύει με μια υπέροχη σιγουριά ότι, σε τελική ανάλυση, όλα θα πάνε καλά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου). Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα. 

Τίτλος: Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΕ ΚΟΜΙΚΣ

Συγγραφέας: OPPENHEIMER DANNY

Εκδότης: ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Σελίδες: 240

Μετάφραση: Έρρικα Πάλλη

Ένας βραβευμένος κομίστας ενώνει τις δυνάμεις του με έναν βραβευμένο ψυχολόγο για να μυήσουν τους αναγνώστες στον περίπλοκο και συχνά διασκεδαστικό κόσμο της ψυχολογίας.

Η ψυχολογία είναι η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Πρόκειται για μια σοβαρή και αξιόλογη προσπάθεια που μας έχει δώσει επιστημονικές γνώσεις για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο νους μας τον κόσμο. Κι όμως, όπως επισημαίνουν ο κομίστας Γκρέιντι Κλάιν και ο ψυχολόγος Ντάνι Οπενχάιμερ, η μελέτη της ανθρώπινης εμπειρίας μπορεί να είναι συχνά πραγματικά διασκεδαστική. Στο κάτω κάτω της γραφής, πρόκειται για τον τομέα εκείνο που έφερε στο προσκήνιο σκύλους που τρέχουν τα σάλια τους, αρουραίους που τσιμπολογούν και «φροϋδικές ολισθήσεις». Με λεπτομερείς παρατηρήσεις σχετικά με την αντίληψη, το στρες, τα συναισθήματα, τη γνωστική λειτουργία και άλλα, το βιβλίο αυτό προσφέρει σε φοιτητές και φιλομαθείς αναγνώστες έναν ψυχαγωγικό οδηγό σχετικά με τους τρόπους που ο εγκέφαλός μας μας καθοδηγεί σε απίστευτα περίπλοκα περιβάλλοντα και παράλληλα μας ξεγελάει με συναρπαστικό τρόπο.

Τίτλος: ΓΙΝΕ ΦΙΛΟΣ/Η ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, Η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ - ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ

Συγγραφέας: AUDERSET MARIE-JOSE

Εκδόσεις: ΠΑΤΑΚΗΣ

Μετάφραση : Μαρίζα Ντεκάστρο

Αριθμός σελίδων: 72

- Πώς φροντίζεις τον εαυτό σου;

- Αισθάνεσαι άνετα με το σώμα σου;

- Νιώθεις καλά με την οικογένεια, τους/τις φίλους/ες ή στο σχολείο;

Πας στο γυμνάσιο; Αν ναι, αυτό το βιβλίο είναι για σένα!

Απαντώντας σ' αυτές τις ερωτήσεις, το βιβλίο θα σε βοηθήσει να ζήσεις καλύτερα τις διαφορετικές καταστάσεις της καθημερινότητας. Θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις ποιος/α είσαι πραγματικά. Θα σου δείξει ότι είσαι μοναδικός/ή και ότι σου αξίζει να αγαπάς τον εαυτό σου. Θα σου δώσει ιδέες για να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση.

Αυτό το βιβλίο περιέχει συμβουλές για τους εφήβους. Τροφοδοτεί τις σκέψεις τους και τους συνοδεύει σε μια περίοδο έντονων ανακατατάξεων και αναζητήσεων.

Είναι ένα βιβλίο απαιτητικό, ευαίσθητο και επιμορφωτικό, γραμμένο από τη Μαρί-Ζοζέ Οντερσέ, δημοσιογράφο και συγγραφέα πολλών έργων για εφήβους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Κινηματογραφική Λέσχη 1ου Γυμνασίου Κω 2018-2019!

20 ταινίες, 20 απογεύματα Κυριακής , σαράντα και πάνω ώρες ταινιών. Αυτός είναι ο φετινός απολογισμός του προγράμματος της Κινηματογραφικής Λέσχης του 1^ου Γυμνασίου Κω.

Στο πρόγραμμα συμμετέχουν μόνο μαθητές της Γ’ Γυμνασίου και τηρείται παρουσιολόγιο. Οι μαθητές που επιλέγουν το πρόγραμμα εκπαιδεύονται, όχι μόνο στο να βλέπουν μια ταινία, αλλά και στο να την αναλύουν, να κάνουν τη δική τους κριτική, να προτείνουν και εκείνοι ταινίες – με κριτήριο όχι την εμπορική τους επιτυχία, αλλά την υπόθεση τους. Μετά από τις προβολές ακολουθούσε συζήτηση για την ταινία και οι συμμετέχοντες εξέφραζαν τη γνώμη τους για την ταινία που είχαν παρακολουθήσει.

 Οι συναντήσεις μας πραγματοποιήθηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του 1^ου Δημοτικού Σχολείου Κω έως και τη μετακόμιση μας στο κτίριο του Γυμνασίου. Οι προβολές συνεχίστηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου. Το πρόγραμμα έκλεισε με την εκπαιδευτική εκδρομή στην Αθήνα.

Εδώ μπορείτε να δείτε το περιοδικό που εκτυπώσαμε και θα μοιραστεί στους μαθητές μας ως αναμνηστικό της συμμετοχής τους σε αυτό. Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι σε όλα τα μέλη και τα ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους και την ενεργή παρουσία τους!

«Κολύμπα ή αλλιώς βυθίσου»

Τελευταία Κυριακή της φετινής Κινηματογραφικής Λέσχης και η ταινία που είδαμε ήταν μια πολύ φρέσκια γαλλική κωμωδία. Το «Κολύμπα ή αλλιώς βυθίσου» είναι μια ταινία που ασχολείται με μια ερασιτεχνική ανδρική ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης που προετοιμάζεται αν πάρει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Καθένας από τους συμμετέχοντες προσπαθεί να ξεπεράσει τα δικά του προβλήματα και εντάσσεται στην ομάδα με αυτό το σκοπό. Είναι όλοι τους μεσήλικες που είτε έχουν οικογένεια, είτε ζουν μόνοι, είτε αναζητούν τη συντροφικότητα, είτε προσπαθούν να ξεπεράσουν την κατάθλιψη, είτε να τα βρουν με το παιδί τους, είτε να ξεπεράσουν την κατάθλιψη τους. Και η προπονήτρια τους όμως δεν είναι σε καλύτερη μοίρα, αφού προσπαθεί μέσα από την προπόνηση να ξεπεράσει το πρόβλημα αλκοολισμού που έχει.

Η ταινία διαπνέεται από αισιοδοξία και παρά την αναφορά της σε τόσα διαφορετικά προβλήματα κατορθώνει να κάνει τον θεατή να φύγει με  χαμόγελο. Το σημαντικό είναι ότι δεν προσπαθεί να διδάξει τους θεατές, αλλά να προβληματίσει και να διασκεδάσει. Το βασικό μήνυμα της ταινίας είναι ότι ο καθένας μας μπορεί να αλλάξει τη ζωή του [ρος το καλύτερο, αρκεί να το θελήσει. Όπως είπαν και οι μαθητές μας στο τέλος ήταν μια ωραία ταινία για κλείσιμο της χρονιάς! 
Σας ευχαριστούμε όλους για τη συμμετοχή σας και ευχόμαστε καλή συνέχεια στο λύκειο!

Ατέλειωτοι αρραβώνες

Την Κυριακή 7 Απριλίου παρακολουθήσαμε την ταινία "Ατέλειωτοι αρραβώνες". Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 2005. Κεντρικό θέμα της ταινίας είναι η δύναμη της αγάπης και της πίστης του ανθρώπου. Η υπόθεση αφορά ένα ζευγάρι που το χωρίζει ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος. Εκείνος πάει στον πόλεμο ενώ η κοπέλα μένει πίσω και τον περιμένει. Στο τέλος του πολέμου εκείνος δε γυρίζει, αλλά αυτή αρνείται να πιστέψει ότι έχει χαθεί. Έτσι αρχίζει μια αναζήτηση η οποία δε θα σταματήσει μέχρι η κοπέλα να μάθει την αλήθεια. Η ταινία διαθέτει αστυνομικό μυστήριο, ανατροπές, δράση και πολλές πολεμικές σκηνές. Τα πάθη του πολέμου, τα τεχνάσματα των στρατιωτών για να σωθούν από τη λαίλαπα της μάχης, η υποκρισία και η ανηθικότητα των ανώτερων στρατιωτικών, οι ίντριγκες, ο έρωτας, είναι τα θέματα που υπάρχουν στην ταινία. Ο πόλεμος δίνεται με πολύ ρεαλιστικό τρόπο όπως και οι σκηνές θανάτου και τραυματισμών. 
Οι μαθητές μας συγκλονίστηκαν από την αναπαράσταση των μαχών στα χαρακώματα και το μένος των επιθέσεων. Στη συζήτηση που ακολούθησε της προβολής τοποθετήθηκαν ενάντια στον πόλεμο και , όπως είπαν, κατανόησαν το πλαίσιο του Α Παγκόσμιου Πολέμου (χαρακώματα, πόλεμος σώμα με σώμα, χρήση αερίων, αυτοτραυματισμοί, αεροπορικές επιθέσεις). Η δύναμη της αγάπης ήταν επίσης άλλο ένα θέμα που επισήμαναν - η πίστη του ερωτευμένου ανθρώπου και η ελπίδα που δεν πεθαίνει. Πολύ όμορφη η φωτογραφία της ταινίας, εξαιρετική η μουσική, υποδειγματική η ηθοποιία. Μια ταινία που αξίζει να τη δει κανείς σε συνδυασμό με τη διδασκαλία της Ιστορίας. 

Το Γ2 αποχαιρετά το Γυμνάσιο!

 Κάθε χρόνο, στο τέλος της σχολικής χρονιάς οι μαθητές της Γ Γυμνασίου απαντούν σε ένα μίνι ερωτηματολόγιο και αναρτώ τις απαντήσεις τους. Φέτος το μοναδικό τμήμα της Γ Γυμνασίου που είχα ήταν το Γ2. Με το Γ2 είμαστε δυο χρόνια μαζί. Τους ανέλαβα πέρσι όταν μετά το σεισμό το σχολείο μας γύρισε σε απογευματινό και στεγάστηκε σε δύο δημοτικά σχολεία. Το αποτέλεσμα ήταν να χωριστεί η Β Γυμνασίου από τις άλλες δύο τάξεις και έτσι βρεθήκαμε μαζί. Αρχικά το τμήμα είχε διάφορα προβλήματα: έλλειψη συνεργασίας, συνεννόησης, πολλές συγκρούσεις μεταξύ των μαθητών, διάφορα άλλα θέματα που είχαν να κάνουν κυρίως με το παιδαγωγικό κομμάτι της δουλειάς. Μετά από ένα χρόνο λοιπόν κατορθώσαμε να λύσουμε πολλά θέματα και προβλήματα μέσα από πολλές συζητήσεις, λύσεις, τιμωρίες και επιπλήξεις. Έτσι φέτος το Γ2 ξεκίνησε με ένα πολύ ωραίο, παρεϊστικο κλίμα και η χρονιά κύλησε με πολύ χαρά, ουσιαστική επικοινωνία και συμμετοχή των μαθητών στις διάφορες δραστηριότητες. Θέλω να ευχαριστήσω τους μαθητές μου γιατί συμμετείχαν με κέφι στις ομαδοσυνεργατικές δραστηριότητες, στις συζητήσεις στην τάξη, στις ταινίες που είδαμε και δούλεψαν με φύλλο εργασίας με εξαιρετικά αποτελέσματα, στη φιλαναγνωσία και στη συνάντηση με την κ.Δεληβοριά! Τους εύχομαι καλή πρόοδο και να είναι γεροί και δημιουργικοί σε όλη τους τη ζωή! Ακολουθούν οι απαντήσεις τους στο ερωτηματολόγιο!

Πιστεύετε ότι φεύγετε γεμάτοι γνώσεις από το Γυμνάσιο; Ποιο μάθημα ήταν αυτό που σας άρεσε περισσότερο και γιατί;

Πιστεύω ότι δε φεύγω γεμάτος γνώσεις γιατί  δεν πρόσεχα στα μαθήματα. Το αγαπημένο μου μάθημα είναι τα Κείμενα . διότι κάνουμε κάποιες εργασίες που μου αλλάζουν λίγο τον τρόπο σκέψης μου.

Δυστυχώς πιστεύω πως φεύγοντας από το Γυμνάσιο σε ορισμένα μαθήματα δεν απέκτησα γνώσεις που θα μείνουν στο μυαλό μου, αλλά ήταν χρήσιμες μόνο για τις εξετάσεις .Αυτό συνέβη είτε γιατί εγώ θεωρούσα άχρηστες αυτές τις γνώσεις για το μέλλον μου, είτε επειδή κάποια μαθήματα είναι πολύ δύσκολα και εγώ απλά δεν ήμουν καλός σε αυτά.

Δεν ξέρω. Θα δούμε στο λύκειο , αν έμαθα κάτι. Μου άρεσαν τα Κείμενα, η Βιολογία και η Χημεία. Τα Κείμενα μου άρεσαν επειδή συζητούσαμε και ήταν ενδιαφέρον μάθημα.

Αγαπημένα μου μαθήματα ήταν δύο: η Φυσική και η Χημεία. Γιατί;  Επειδή η καθηγήτρια μιλάει γρήγορα και δε βαριέμαι το μάθημα της. Επίσης  μου αρέσουν αυτά τα μαθήματα και αυτή καθηγήτρια με βοήθησε πολύ στο να σκεφτώ τι θα γίνω όταν μεγαλώσω: πυρηνικός φυσικός.

Πιστεύω πως από το Γυμνάσιο φεύγω γεμάτη γνώσεις και αυτά τα τρία χρόνια ήταν αξέχαστα. Όλοι οι καθηγητές ήταν καλοί και μας βοηθούσαν στις δυσκολίες που είχαμε. Το μάθημα που μου άρεσε πολύ ήταν η Ιστορία. Μπορεί να μη διάβαζα, αλλά ήταν ενδιαφέρον , ειδικά με την κυρία που είχαμε.

Πιστεύω ότι το Γυμνάσιο μου πρόσφερε πολλές γνώσεις , παρόλο που εγώ δεν διάβαζα όσο έπρεπε. Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα Κείμενα, διότι συζητούσαμε για διάφορα θέματα.

Πιστεύω ότι από το Γυμνάσιο φεύγω με τις πιο βασικές γνώσεις και όχι με πολλές, γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι καλή στο διάβασμα. Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η Μουσική.

Το γυμνάσιο ήταν γεμάτο εμπειρίες. Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η Ιστορία, γιατί ήταν πολύ καλό το μάθημα της κυρίας και προσπάθησα να γίνω καλύτερος σε αυτό το μάθημα με τη βοήθεια της δασκάλας μου. Επίσης ήταν και η Γυμναστική, γιατί μου αρέσει να αθλούμαι.

Πιστεύω πως είμαστε γεμάτοι εμπειρίες .καθηγητές/καθηγήτριες που αγαπάνε τη δουλειά τους και τα παιδιά μας μάθανε πολλά πράγματα, που δεν έχει σημασία αν θα μας χρησιμεύσουν στο μέλλον. Εγώ είμαι κυρίως παιδί των θετικών μαθημάτων , μισώ τα φιλολογικά, αλλά η καθηγήτρια μου με έκανε να αγαπήσω τα Κείμενα μέσα από τις τρελές της εργασίες.

Πιστεύω ότι ναι, φεύγω γεμάτοι γνώσεις- ακόμα και από την Α Γυμνασίου θυμάμαι κάποια πράγματα. Παρόλα αυτά μου άρεσαν και πράγματα που κάναμε, όπως η λογομαχία. Το μάθημα που μου άρεσε πολύ είναι τα Κείμενα, γιατί μου άρεσε που αναλύαμε το ποίημα ή το κείμενο και μετά συζητούσαμε για κάποιο θέμα σχετικό με αυτό.

Πιστεύω ότι φεύγω με γνώσεις. Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα Κείμενα, γιατί διαβάσαμε ωραίες ιστορίες, είδαμε ταινίες με ωραία νοήματα, περάσαμε ωραία . Στην τάξη είχαμε συνεργασία, κάναμε ωραίες εργασίες- πάντα γελούσαμε όταν λέγατε ότι θα μας βάλετε τις ωραίες εργασίες σας!

Από το γυμνάσιο πιστεύω ότι φεύγω με τις γνώσεις που ήθελα να μάθω εγώ. Το μάθημα που μου άρεσε από την Α μέχρι και τη Γ Γυμνασίου ήταν τα Κείμενα, γιατί απλά τα λατρεύω και νομίζω ότι αν δεν υπήρχε αυτό το μάθημα δε θα μπορούσα να αντέξω το σχολείο ως μαθητής.

Πιστεύω πως από το Γυμνάσιο φεύγω με πολλές γνώσεις , όχι όμως σε όλα τα μαθήματα. Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν τα Κείμενα, η Ιστορία και τα Θρησκευτικά. Ο λόγος που μου άρεσαν αυτά τα μαθήματα περισσότερο είναι ότι οι καθηγητές  ήταν πολύ καλοί και ευχάριστοι και ο τρόπος που δίδασκαν έκανε την ώρα να περνάει ευχάριστα.

Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν το ΚΠΑ.

Το αγαπημένο μου μάθημα που μου άρεσε περισσότερο και τις τρεις χρονιές ήταν τα Κείμενα. Τα Κείμενα με βοήθησαν να δω διαφορετικούς ανθρώπους, από διάφορες χώρες που είχαν να μου διηγηθούν διάφορες ιστορίες.

Δε θα φύγω γεμάτος γνώσεις από το Γυμνάσιο, γιατί στα περισσότερα τετράμηνα ή δε διάβαζα επειδή βαριόμουν ή επειδή περνούσα δυσκολίες με την οικογένεια μου. Το μάθημα που μου άρεσε περισσότερο ήταν η Ιστορία της Α και της Γ Γυμνασίου, παρόλο που στο ένα τετράμηνο δε διάβαζα και είδα τα αποτελέσματα..

Πιστεύω πως φεύγω γεμάτος γνώσεις από το Γυμνάσιο λόγω της Γ Γυμνασίου-κυρίως. Θα έβαζα αγαπημένο μου μάθημα την Ιστορία, αλλά δεν έγινε γιατί χάσαμε χρόνο σε λιγότερο σημαντικά γεγονότα και δεν καλύψαμε τα σημαντικά. Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι τα Μαθηματικά και η Φυσική.

Προσωπικά πιστεύω πως όντως θα φύγω από το Γυμνάσιο με διάφορες γνώσεις , αλλά για αν είμαι ειλικρινής με διάφορες γνώσεις στα μαθήματα που μου αρέσουν .Διότι στα υπόλοιπα ήμουν απλώς αναγκασμένη να απομνημονεύω διάφορες σκόρπιες γνώσεις , οι οποίες δεν με ενδιαφέρουν και δεν πρόκειται αν τις χρησιμοποιήσω ποτέ στη ζωή μου. Τα αγαπημένα μου μαθήματα ήταν ξεκάθαρα τα φιλολογικά. Αρχικά πιστεύω πως η φιλόλογος που είχα στην Α Γυμνασίου είναι ένας από τους λόγους που τα λατρεύω τόσο, διότι τα παρουσίασε με ένα τρόπο που μου κίνησε το ενδιαφέρον. Έπειτα στις υπόλοιπες χρονιές είχα εξίσου καταπληκτικές καθηγήτριες , οι οποίες με τον τρόπο τους με έκαναν να τα αγαπήσω.

Αρχικά και βέβαια φεύγω γεμάτος γνώσεις από το Γυμνάσιο, είτε γνώσεις που δε θα τις χρειαστώ ποτέ στη ζωή μου είτε άλλες που είναι στα αλήθεια χρήσιμες. Το αγαπημένο μου μάθημα είναι η Ιστορία, γιατί είχε πλάκα. Ήταν ωραίο το μάθημα γιατί κάναμε αστεία αλλά γενικά είναι συναρπαστικό να βλέπεις πως έχει εξελιχθεί ο πολιτισμός μέσα από επαναστάσεις, πολέμους και εφευρέσεις.

Πιστεύω πως φεύγω με κάτι. Ο καθένας όσο και να ασχολείται με τα μαθήματα ή όχι , φεύγει με κάτι, και σίγουρα θα τον βοηθήσει στη ζωή του. Το αγαπημένο μου μάθημα και στα τρία χρόνια είναι σίγουρα τα Κείμενα.

Θα διάλεγα τα Κείμενα , όχι επειδή μπορεί από τους περισσότερους να θεωρείτε εύκολο μάθημα, αλλά πραγματικά μερικά Κείμενα με έχουν κάνει να αναθεωρήσω κάποια πράγματα αλλά και να μου δώσουν έμπνευση.

Από το Γυμνάσιο φεύγω πρώτα απ όλα γεμάτη καλές και άσχημες αναμνήσεις. Το μετανιώνω λίγο που τρία χρόνια δε στρωνόμουν στο διάβασμα , γιατί θα μάθαινα περισσότερα .Μόνο στον εαυτό μου το παραδέχομαι ότι το έχω μετανιώσει – σε κανέναν άλλο. Και δε φεύγω γεμάτη γνώσεις, αλλά κάτι έμαθα…

Πιστεύω ότι από τα τρία χρόνια του γυμνασίου θα φύγω γεμάτη γνώσεις απ όλα τα μαθήματα- και ιδιαίτερα από τα φιλολογικά. Το μάθημα το οποίο λάτρεψα και στα τρία χρόνια του Γυμνασίου ήταν και θα συνεχίσει να είναι η Ιστορία . Η Ιστορία που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν της Β Γυμνασίου αλλά και της Γ γυμνασίου.

Σίγουρα ήταν τρία γεμάτα χρόνια .Αναπολώντας βλέπω μια μεγάλη απόσταση από την Πρώτη τάξη σε σχέση με την Τρίτη. Πέρα από τα μαθήματα στα οποία γνώρισα διάφορους καθηγητές, άλλαξε αρκετά η προσωπικότητα μου. Ήμουν πιο κλειστός και δίσταζα να ξεφύγω από τις συνήθειες μου. Ειδικά φέτος, όμως, δοκίμασα διαφορετικά πράγματα, χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη επιθυμία, αλλά μόνο και μόνο επειδή ήταν διαφορετικά. Δε μου άρεσαν όλα, αλλά απ όλα μου έμεινε κάτι, όπως και με τα μαθήματα. Έτσι έχω να πω πως δεν υπάρχει τίποτε πιο ενδιαφέρον και χρήσιμο από την συσσώρευση εμπειριών, γιατί μέσα από διαφορετικές καταστάσεις είναι που εξερευνάς πραγματικά τον εαυτό σου. Δοκίμασα τις δυνατότητες μου και πήρα μια βαθύτερη εικόνα του εαυτού μου.

Τι θα αλλάζατε αν μπορούσατε από τα τρία χρόνια φοίτησης στο Γυμνάσιο- και στη δική σας συμπεριφορά και στων άλλων)

Δε θα άλλαζα κάτι στη δική μου συμπεριφορά. Πιστεύω πως ήμουν άψογη απέναντι στους καθηγητές και τους συμμαθητές μου.

Το πρώτο που θα άλλαζα είναι η συμπεριφορά μου, γιατί έχω κάνει την κολλητή μου να κλάψει και έχω χάσει φιλίες. Δεν είχα ποτέ  μια σταθερή παρέα λόγω των μετακινήσεων που κάνει η οικογένεια μου. Τώρα στη Γ Γυμνασίου βρήκα μια παρέα….

Δε θα άλλαζα την «αποτυχία» μου-δηλαδή το ότι δεν πέρασα τη Β Γυμνασίου και την έκανα δεύτερη φορά- γιατί μόνο αποτυχία δεν ήταν. Σίγουρα στο τέλος της χρονιάς παρακαλάω να διάβαζα περισσότερο , οπότε θα ήθελα να έδιωχνα την τεμπελιά μου.

Θα άλλαζα τον τρόπο που ενδιαφερόμουν για τα μαθήματα και το πόση βάση έδινα σε αυτά. Το κατάλαβα πολύ αργά, αλλά πιστεύω ότι από του χρόνου θα προσπαθήσω από την αρχή.

Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι από τα τρία χρόνια φοίτησης στο γυμνάσιο αυτά θα ήταν: να ήμουν λίγο πιο συγκεκριμένος , να έπαιρνα μερικά πράγματα στα αστεία κι άλλα στα σοβαρά πχ ένα βαθμό και αν έχω λιγότερα νεύρα.

Τα τρία αυτά χρόνια αν και δύσκολα, όσον αφορά συμπεριφορές, ήταν τρία πολύ όμορφα χρόνια. Είχαμε μια πάρα πολύ δύσκολη αρχή σαν τμήμα , διότι είμαστε πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες .χρειάστηκαν πολλές συζητήσεις με καθηγήτριες για να λυθούν παρεξηγήσεις και πραγματικά λυπάμαι που ήρθαμε κοντά μόνο στη Γ Γυμνασίου , διότι απλά κατάλαβα ότι χάσαμε δυο χρόνια με τσακωμούς και παρατηρήσεις.

Στη δική μου συμπεριφορά θα άλλαζα  την παρορμητικότητα μου. Στην συμπεριφορά των άλλων  θα άλλαζα την άγνοια μερικών συμμαθητών μου. Μερικά πράγματα τα οποία θεωρώ αυτονόητα για εμένα δεν τα γνωρίζουν και δε ενδιαφέρονται να τα  μάθουν.

Θα ήθελα αν μην ήμουν τόσο ντροπαλός στην Α Γυμνασίου και να μην ήμουν αγενής απέναντι στους άλλους. Σχετικά με την συμπεριφορά των συμμαθητών μου θα ήθελα να μην κρίνουν τους άλλους από την εμφάνιση τους και γενικά αν είναι πιο φιλικοί μεταξύ τους.

Θα ήθελα να γνώριζα νωρίτερα κάποια άτομα. Έκανα πολλά λάθη μέσα στο Γυμνάσιο – το καλό είναι ότι έμαθα μέσα από αυτά. Επίσης αν άλλαζα κάτι στον εαυτό μου αυτό θα ήταν να μην αφήσω τον εαυτό μου να ερωτευτεί και να πληγωθεί.

Θα προσπαθούσα να είμαι πιο επιμελής στα μαθήματα μου.

Θα ήθελα να μην πετάγομαι συνέχεια, να ήμουν πιο ήσυχος και να μην έλεγα βλακείες. Στους άλλους δε θα άλλαζα τίποτε. Εγώ φταίω που μερικοί δε με συμπαθούν.

Αυτό που θα άλλαζα είναι η ανισότητα στη μεταχείριση των μαθητών. Ο καθηγητής συχνά συμφωνούσε με τον καλό μαθητή και θα αδικούσε τον «κακό».

Θα ήθελα να ήμασταν πιο ενωμένοι και εγώ να μην ήμουν τόσο βλάκας.

Θα ήθελα να προσπαθήσω να μη δίνω σημασία στους άλλους , κάτι που έμαθα φέτος. Επίσης θα ήθελα μερικοί καθηγητές να σταματήσουν να περιμένουν τα πάντα από τους μαθητές.

Δε θα άλλαζα τίποτε στη συμπεριφορά των άλλων. Θα άλλαζα τη δική μου: θα έπρεπε να στρωθώ λιγάκι και να διάβαζα περισσότερο.

Θα έδινα περισσότερη σημασία στα μαθήματα και θα άλλαζα τη συμπεριφορά κάποιων συμμαθητών μου που το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να ασχολούνται με τη ζωή των άλλων και όχι με τη δική τους.

Θα άλλαζα τη δική μου συμπεριφορά- να μην είμαι τόσο κλειστή ως άνθρωπος- και στη συμπεριφορά των άλλων θα ήθελα να είναι πιο κοινωνικοί μαζί μου και να με κάνουν παρέα.

Θα άλλαζα τη συμπεριφορά μου στην Α και στη Β Γυμνασίου γιατί δε μου άρεσε που πείραζα κάποιους συμμαθητές μου και αυτό τους ενοχλούσε με αποτέλεσμα να μην τους μιλάω φιλικά όπως τώρα.

Ήταν μια φανταστική τριετία και δε θα άλλαζα τίποτε. Ίσως να άλλαζα μόνο λίγο τη συμπεριφορά μου- ήμουν πολύ απότομη και επιθετική.

Θα άλλαζα ότι ήμουν τόσο σπαστική τα δύο περασμένα χρόνια. Επίσης θα άλλαζα μερικές φιλίες που με πλήγωσαν και θα κρατούσα κοντά μου μόνο τους σημαντικούς.

Αυτό που θα άλλαζα θα ήταν να ήμουν πιο σκληρή και δυνατή. Γνώρισα υπέροχα άτομα και έχασα κάποια άλλα που ήταν δηλητήριο για μένα. Πάνω απ όλα χάρηκα τα τρία χρόνια σε αυτό το σχολείο και το 1^ο Γυμνάσιο θα είναι πάντα νούμερο 1!

Θα ήθελα να ήμουν πιο κοινωνική . Επειδή στο δημοτικό με θεωρούσαν ασήμαντη και δεδομένη είχα κάποια φοβία για νέα φιλίες.

Θα άλλαζα τον τρόπο ομιλίας μου- γιατί βρίζω πολύ .Επίσης θα ήθελα να προσέχω περισσότερο στο μάθημα και να μην παιδιαρίζω με τους συμμαθητές μου. Στη συμπεριφορά των άλλων δε θα άλλαζα τίποτε.

Ποια /ες είναι η άσχημη/ες ή αντίστοιχα όμορφη/ες αναμνήσεις που θα έχετε από τα τρία χρόνια του Γυμνασίου;

Δεν μου έρχεται στο μυαλό καμιά άσχημη ανάμνηση. Δε θα ξεχάσω ποτέ όμως την εκδρομή με τους φίλους και τις καθηγήτριες στην Αθήνα. Ήταν η πιο ωραία στιγμή της σχολικής μου ζωής!

Άσχημη ανάμνηση δεν έχω. Έχω όμως αμέτρητες όμορφες αναμνήσεις. Ένα παράδειγμα είναι το κάθε διάλειμμα με την παρέα μου (ευχαριστώ όλους τους φίλους μου γι αυτές τις αξέχαστες στιγμές!)

Τα τρία χρόνια στο γυμνάσιο ήταν υπέροχα και θα έδινα πολλά για να ξαναγυρίσω και να τα ξαναζήσω. Με πιο πολύ μυαλό στο κεφάλι!

Από τις καλύτερες αναμνήσεις ξεχωρίζω τις εκδρομές με τις λέσχες, τις φιλίες που έκανα, τα άτομα που γνώρισα, τις πλάκες και ξεκάθαρα τις τάπες της κυρίας Κ., που θα μου λείψουν ιδιαίτερα. Τώρα κακές αναμνήσεις δεν είχα πολλές .Κυρίως ήταν οι τσακωμοί μεταξύ μας , αλλά όχι τίποτε ιδιαίτερο. Είναι τρία χρόνια που δε θα ξεχάσω!

Δεν έχω άσχημες στιγμές να αναφέρω. Μερικές όμορφες στιγμές ήταν οι συναντήσεις με τη λέσχη ανάγνωσης και την κινηματογραφική όπως και η εκδρομή της κινηματογραφικής στην Αθήνα!

Όμορφες στιγμές δεν είχα στο Γυμνάσιο και για να είμαι ειλικρινής δεν με ενδιαφέρει και τόσο πολύ, αφού είναι ένα σχολείο και τίποτε άλλο.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω είναι η εκδρομή της κινηματογραφικής λέσχης στην Αθήνα. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία με πολύ γέλιο. Το κλίμα ήταν όμορφο και υπήρχε οικειότητα μεταξύ μας. Αυτή η λέσχη θα είναι η μόνη –μαζί με κάποιους καθηγητές-που θα μου λείψουν από το Γυμνάσιο!

Αυτό που θα κρατήσω είναι ότι αυτά τα τρία χρόνια γνώρισα πολλούς καινούριους ανθρώπους , έζησα πολύ ωραία πράγματα, πήρα πολλές γνώσεις και πάνω απ όλα γνώρισα τους φίλους μου!

Οι πιο άσχημες στιγμές είναι όταν οι δάσκαλοι μου έλεγαν να διαβάζω γιατί θα μείνω στην ίδια τάξη. Δεν έχω καμιά όμορφη στιγμή από το Γυμνάσιο..

Θα θυμάμαι τον τρόπο που έκανε μάθημα η κυρία Κ. και πώς τάπωνε τους συμμαθητές μου. Γενικά θα θυμάμαι την τάξη!

Άσχημες.. τις έχω διαγράψει από το μυαλό μου. Κάτι όμορφο από το Γυμνάσιο ήταν η εκδρομή στην Αθήνα. Ευχαριστώ πολύ που δε με αφήσατε να ΜΗΝ πάω κυρία!

Άσχημες δεν είχα- ίσα ίσα ήταν όλες τόσο ωραίες και αξέχαστες. Μια όμορφη ανάμνηση ήταν η εκδρομή στην Αθήνα!

Οι ομορφότερες στιγμές ήταν όλες οι εκδρομές που κάναμε και οι συζητήσεις όταν βλέπαμε ταινίες στο μάθημα και μιλούσαμε για διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα.

Οι πιο ωραίε στιγμές ήταν οι εκδρομές που πηγαίναμε και περνούσαμε ωραία στο λεωφορείο, λέγαμε αστεία, γελούσαμε και γενικά περνούσαμε ευχάριστα! Αυτό συνέβαινε γιατί οι καθηγητές ήξεραν αν κάνουν καλά τη δουλειά τους και περνούσαμε ωραία.

Η καλύτερη ανάμνηση ήταν η αξέχαστη εκδρομή στην Αθήνα που ήταν γεμάτη εμπειρίες , ανατροπές, γνωριμίες και πολλές , πολλές στιγμές χαράς!

Έχω πολλές ωραίες αναμνήσεις από το Γυμνάσιο- τις πιο πολλές από την τάξη μου.

Οι όμορ5φες αναμνήσεις μου είναι οι παρέες, τα γέλια, οι ωραίες ιστορίες που λέγαμε και περνούσαμε καλά με τους δασκάλους. Τις άσχημες αναμνήσεις τις έχω διαγράψει , δεν έχει νόημα να λέγονται.

Οι πιο άσχημες αναμνήσεις μου είναι όταν έτρωγα παρατηρήσεις στο μάθημα και γινόμουν ρεζίλι. Οι πιο όμορφες ήταν στην Γ Γυμνασίου γιατί γνώρισα καινούρια άτομα που συμπαθώ και είμαι με όλη μου την παρέα στο σχολείο. Δεν έχω καμιά άσχημη ανάμνηση από το Γυμνάσιο. Αντίθετα, έχω ωραίες αναμνήσεις με την αστεία μας τάξη και τους συμμαθητές μου. Η ωραιότερη όμως ανάμνηση ήταν η εκδρομή της περιβαλλοντικής στη Θεσ/κη.

Τα χρόνια του γυμνασίου ήταν όμορφα χρόνια, τα πιο όμορφα των 15 ετών της ζωής μου. Μπορεί να είναι λίγα αλλά είναι γεμάτα. Οι σχολικές λέσχες , η γνωριμία με τους καθηγητές, ο χαβαλές του διαλείμματος με κάνουν ακόμη αν χαμογελώ. Συγκεκριμένα μου έχει αποτυπωθεί η χοροεσπερίδα που έγινε φέτος και αναμφίβολα η εκδρομή στην Αθήνα με την Κινηματογραφική Λέσχη.