"Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων"- Θοδωρής Κούκιας

Την περασμένη Κυριακή, εν μέσω γρίπης, συναντηθήκαμε με τα παιδιά της Λέσχης Ανάγνωσης να συζητήσουμε το βιβλίο του Θοδωρή Κούκια «Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων". Το βιβλίο έχει συμπεριληφθεί  στον κατάλογο White Ravens 2017,όπου η Διεθνής Νεανική Βιβλιοθήκη του Μονάχου συγκέντρωσε τα 200 καλύτερα βιβλία (εκδόσεις του 2016) από 56 χώρες. Επίσης βρέθηκε στη Μικρή Λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2017» στην κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ και στη Βραχεία Λίστα για το ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΦΗΒΙΚΟΥ-ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ του Κύκλου του  Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Περίληψη του βιβλίου (από το οπισθόφυλλο): Η Νεφέλη βρίσκεται για ακόμη μία φορά σε καινούριο σχολείο. Αισθάνεται ότι δεν ανήκει πουθενά, ούτε σε κάποια παρέα ούτε σε κάποιο τόπο. Νιώθει τα χρώματα της σκέψης της να εξαφανίζονται σιγά σιγά… λες και έχει τρυπώσει στο κεφάλι της μια χρωμοπαγίδα που τα αιχμαλωτίζει. Μόνη της παρηγοριά η Ταβούλα Ρασά, μια φίλη διαφορετική απ’ όλες τις άλλες.Ο Ίωνας είναι ο πιο παράξενος έφηβος του σχολείου. Την ώρα που οι συμμαθητές του ανταλλάσσουν I <3 facebook="" o:p="" u="">

Αρκετά μέλη μας απουσίαζαν από τη συνάντηση λόγω ασθενείας και έτσι βρεθήκαμε μόνο με έξι μαθήτριες. Η Κοκώνα μας είπε ότι το βιβλίο της άρεσε πολύ. Το διάβασε εύκολα και η υπόθεση της τράβηξε την προσοχή. Ξεχώρισε την ηρωίδα, τη Νεφέλη, που τη βρήκε πολύ ενδιαφέρουσα ως προσωπικότητα.  Η Ρένα μας είπε ότι αρχικά μπερδεύτηκε με τη δεύτερη ιστορία που υπάρχει μέσα στο βιβλίο, την ιστορία με την Ταβούλα Ρασά, μέχρι να καταλάβει στο τέλος το ρόλο της στην όλη υπόθεση. Αναφορικά με την πρωταγωνίστρια του βιβλίου, τη Νεφέλη, μας είπε ότι την παραξένεψε το γεγονός ότι απευθυνόταν στους γονείς της με τα ονόματα τους σαν να ήταν φίλοι,αλλά της άρεσαν τα κριτήρια της για τη φιλία- το ότι είχε διαλέξει για φίλους την Αντέλα, που διέφερε ως προς την καταγωγή, και τον Ίωνα, που είχε Ασπεργκερ. Η Μαρία μπερδεύτηκε και αυτή με την ιστορία της Ταβούλας, αλλά αυτό δεν άλλαξε τη γνώμη της για το βιβλίο που το βρήκε πολύ ωραίο. Τη συγκίνησε πολύ το συμβάν με τον εκφοβισμό του Ίωνα – εκεί έκλαψε κιόλας. Στην Άννα Μαρία άρεσε το ότι το βιβλίο έχει ως κεντρικό θέμα την κατάθλιψη και το διάβασε μέσα σε μια ημέρα . Βρήκε εύστοχες όλες τις περιγραφές των συναισθημάτων της ηρωίδας , αν και το λεξιλόγιο το θεώρησε αρκετά δύσκολο. Αυτό που έχει απορία είναι γιατί απουσιάζει η εξωτερική περιγραφή των ηρώων του βιβλίου. Η Ελευθερία μας είπε ότι διάβασε πολύ γρήγορα το βιβλίο, αλλά δεν ανήκει στο είδος των βιβλίων που τη συγκινούν. Αυτό που ξεχώρισε ήταν ότι οι ήρωες του βιβλίου ήταν ρεαλιστικοί, αναγνωρίσιμα πρόσωπα.  Η Ειρήνη, αν και μπερδεύτηκε και εκείνη με την Ταβούλα, διάβασε εύκολα το βιβλίο-μέσα σε ένα απόγευμα- και της άρεσε πολύ. Ταυτίστηκε με την κυκλοθυμία της ηρωίδας καθώς και με την αγάπη της  για το πάπλωμα της, το ινδιάνικο καταφύγιο της, ενώ εξοργίστηκε με το συμβάν του σχολικού εκφοβισμού και της ατιμωρησίας του θύτη.

Η συζήτηση που ακολούθησε περιστράφηκε γύρω από το θέμα του εκφοβισμού καθώς και την εφηβική κατάθλιψη. Παράλληλα μιλήσαμε για τη φιλία στην εφηβεία, την εφηβική κυκλοθυμία, την εσωτερίκευση των συναισθημάτων των νέων, την αδυναμία τους να εκφράσουν όσα σκέφτονται και τους στενοχωρούν, τη διαφορετικότητα και το πώς αυτή πυροδοτεί το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού-για τους θύτες και τα θύματα. Τέλος αναφερθήκαμε στο εξώφυλλο του βιβλίου, το οποίο βρήκαμε πολύ καλλιτεχνικό, καθώς και τον τίτλο, που εκφράζει με λογοτεχνική ακρίβεια τον ψυχισμό του καταθλιπτικού εφήβου.  Τέλος, σημειώσαμε όσα θα ρωτήσουμε από κοντά το συγγραφέα Θοδωρή Κούκια, αφού θα μας επισκεφτεί στις αρχές Μαΐου και θα συζητήσουμε από κοντά για το βιβλίο.

Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας

Η πιο πρόσφατη ταινία που παρακολουθήσαμε, τα «Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας» ήταν μια πολύ σκληρή ταινία, η οποία μας παρουσίασε μία άλλη πλευρά της ζωής, που δεν τυχαίνει να συναντάμε στη χώρα μας: τον σκληρό και απάνθρωπο ρατσισμό που υπάρχει στην Αμερική και που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των λευκών και των αλλοδαπών. Στην συγκεκριμένη ταινία παρουσιάζεται το απόλυτο χάος και το μίσος, τα οποία αλληλοσυμπληρώνονται.Η ταινία ομολογώ πως μου προκάλεσε δέος και τρομερό άγχος. Για εμένα το μήνυμα αυτής της ταινίας ήταν ξεκαθαρα αντιρατσιστικό και ότι το μίσος μόνο μίσος γεννά!! Αγάπη λοιπόν ώστε να εισπράττουμε αγάπη!! Ευχαριστώ τις καθηγήτριες για την εξαιρετική τους επιλογή!! Την προτείνω σε όλους όσους θέλουν να προβληματιστούν και να ανοίξουν τα μάτια τους!!

Μεχμέτ Σουμόν, Γ5

Η ταινία αφηγείται την ιστορία των δύο αδελφών από το Λος Άντζελες που συμμετέχουν στο νεοναζιστικό κίνημα. Ο μεγαλύτερος αδελφός κάνει τρία χρόνια στη φυλακή για ανθρωποκτονία, αλλάζει τις πεποιθήσεις του και προσπαθεί να αποτρέψει τον αδελφό του να ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι. Αυτή η ταινία κατάφερε να αποτυπώσει με ρεαλισμό και ακρίβεια το κλίμα ανάμεσα στις συμμορίες και τα συναισθήματα των ανθρώπων που είναι μέλη της. Μέσω της ταινίας αυτής μπορεί κανείς να καταλάβει τις ιδεολογίες που υπήρχαν το 1998. Οι νεοναζιστες νομίζουν ότι μπορούν να διατηρήσουν τις ισορροπίες , πέφτουν θύματα στις ίδιες τους ιδεολογίες καταστρέφοντας, όχι μόνο τις δικές τους ζωές, αλλά κι αυτών που αγαπάνε περισσότερο και ήθελαν να προστατεύσουν. Τέλος, όταν ο μεγάλος αδερφός περιέγραφε στον μικρό του αδερφό τι έχει περάσει στην φυλακή τόνισε μια ερώτηση που όλοι οι άνθρωποι πρέπει να θέτουμε για να καταλάβουμε εάν πετυχαίνουμε  τελικά τους στόχους μας. " Ο,τι έχεις κάνει καλυτέρεψε καθόλου η ζωή σου; " αυτή ήταν η ερώτηση που πρέπει να θέτουμε.

Αργυρώ Πλαγγέτη, Γ5

Η ταινία «Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας» μου φάνηκε πολύ καλή καθώς περνούσε αρκετά μηνύματα κατά του ρατσισμού, αλλά αυτό που μου έμεινε ήταν η σκηνή που λέει πως το μίσος είναι  βάρος.

Νικόλας Διώτης, Γ1

"Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας" ήταν ο τίτλος της τελευταίας προβολής στην κινηματογραφική μας λέσχη. Πολλοί όπως και οι εκπαιδευτικοί μας συμφώνησαν πως η ταινία ήταν αρκετά σκληρή. Εγώ θεωρώ πως δεν ήταν η ταινία σκληρή, αλλά η αλήθεια που κρυβόταν από πίσω. Η αλήθεια είναι αυτή που όλοι δεν μπορούν να αντέξουν γιατί πονάει. Πονάει η πραγματικότητα του κόσμου μας, η μηδαμινή ανθρωπιά που κρύβουμε μέσα μας. Εκνευρισμός και φόβος κυρίαρχα συναισθήματα κατά την διάρκεια παρακολούθησης της ταινίας αυτής. Ο φόβος μου όχι για το τι θα γίνει στο τέλος αλλά για το ότι η ταινία είναι τρομακτικά επίκαιρη προκαλώντας διάφορες σκέψεις για το παγκόσμιο πρόβλημα της διάκρισης και του ρατσισμού.

Αργυρώ Γεωργίου, Γ1

Η ταινία που παρακολουθήσαμε σήμερα ήταν πολύ σκληρή αλλά ταυτόχρονα μας περνάει και θετικά μηνύματα. Οι σκηνές ήταν πολύ δυσάρεστες και βίαιες. Το μήνυμα που λάβαμε όλοι ήταν πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να υπάρχει μίσος και πως ότι κακό κάνεις αυτό γυρνάει πίσω σε εσένα και τιμωρείσαι ..

Αλκμήνη Χατζηνικολάου, Γ6

Για να είμαι ειλικρινής η ταινία δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα, ούτε με άγγιξε πολύ. Ναι μεν θίγει ένα θέμα το οποίο είναι αρκετά σημαντικό και σήμερα, αλλά δεν μου άφησε πολλά. Μπορεί κάποια άλλη στιγμή εάν την ξαναδώ μετά από κάποια χρόνια να μου αφήσει περισσότερα, αλλά προς το παρόν το μόνο που μου έμεινε είναι οι σκηνές στην φυλακή, δηλ.το πως ο Ντέρεκ κατάλαβε τι γίνεται στην συμμορία του και το τι έκανε και έπαθε ώστε να απαλλαχτεί από εκείνους, πόσο ακριβά πλήρωσε τα λάθη του και ας τα είχε μετανιώσει.

Ιωάννα Αρκούδη, Γ1

"Nα μην αφήσεις κανέναν να σου στερήσει τα όνειρά σου" - Blinded by the light

Σήμερα στην κινηματογραφική η ταινία που είδαμε ήταν ιδιαίτερη, καθώς υπήρχαν πολλά στοιχεία μέσα στην ταινία που έδειχναν το πως νιώθουμε σαν έφηβοι. Αρχικά στην ταινία ο ήρωας έκανε ότι του έλεγε ο πατέρας του. Ο πατέρας του ήρωα δεν τον άφηνε να ακολουθήσει τα όνειρα του ,να γίνει συγγραφέας, αλλά καθόριζε ο ίδιος ο πατέρας τι θα κάνει στην ζωή του ο γιος του. Υπήρχαν σημεία στην ταινία που ταυτίστηκα με τον ήρωα. Βέβαια δεν πιστεύω ότι ότι έγινε στην ταινία μπορεί να το δει κάποιος μόνο σε μια οικογένεια Πακιστανών,  αλλά μπορεί να το δει ο καθένας σε διάφορες οικογένειες. Ο πατέρας πιστεύω ότι προσπαθούσε να κάνει ευτυχισμένο τον γιο του με τον λάθος τρόπο και ποτέ δεν προσπαθούσε να ακούσει τον γιο του και το πως νιώθει. Το τέλος ήταν το αγαπημένο μου σημείο καθώς ο πατέρας υποχώρησε και ένιωσε περήφανος για τον γιο του και ο ήρωας ακολούθησε το όνειρο του, να γίνει συγγραφέας καθώς ο ήρωας είχε μεγάλο ταλέντο.

Λουκία Εξαρχοπούλου, Γ1

Μία από τις καλύτερες ταινίες που παρακολουθήσαμε το "blinded by the light".Η συγκεκριμένη ταινία μας παρουσιάζει ένα έφηβο αγόρι το οποίο έχει καταγωγή από το Πακιστάν. Ήταν εξαιρετική ταινία, αφού καυτηρίασε κάποια σημαντικά κοινωνικά προβλήματα της δεκαετίας του 1980.Ακόμη με εξέπληξε το γεγονός ότι η μουσική κατάφερε να βγάλει στην επιφάνεια κάποια απωθημένα συναισθήματα που ο ίδιος ο πρωταγωνιστής έθαβε καιρό μέσα του. Είναι μία ταινία που με άγγιξε πολύ αφού περνούσε έντονα το αντιρατσιστικό μήνυμα. Επίσης η συγκεκριμένη ταινία ενθαρρύνει τους νέους να ακολουθήσουν τα όνειρά τους παρά τις δύσκολες συνθήκες που ίσως επικρατούν. Φανταστική ταινία,  την προτείνω σε όλους!!!

Μεχμέτ Σουμόν, Γ5

Ένας έφηβος Πακιστανός μεγαλώνει σε μια πόλη της Αγγλίας το Λούτον και θέλει να γίνει συγγραφέας. Ο πατέρας του όμως δεν τον αφήνει λόγω του ότι είναι Πακιστανός και νομίζει πως δε θα καταφέρει αυτό που θέλει να κάνει. Το αγόρι όμως δεν τα παρατάει και καταφέρνει να γίνει συγγραφέας με τη βοήθεια μιας δασκάλας του, που πίστευε σε αυτόν και της άρεσαν τα γραπτά του. Μετά από καιρό και αφού συνέβησαν διάφορα, οι γονείς του και κυρίως ο πατέρας του διάβασαν αυτά που έγραφε και έτσι κατάλαβαν πώς δεν έχει σημασία από ποια χώρα είσαι ή πώς είσαι , αρκεί αυτό που θες να κάνεις να σου αρέσει και να μην αφήσεις κανέναν να σου στερήσει τα όνειρά σου.

Μαρία Πίτση, Γ5