Είν' η ζωή...

Σαν κάνω ένα βήμα μπροστά,

με πάνε δέκα πίσω.

Σαν πάω να ανοίξω τα φτερά,

μου λένε να τα κλείσω.

Είναι η ζωή επικίνδυνη

δεν πρέπει να χτυπήσω!

Σαν πω πως κάποιος με αγαπά

"πλάνη είναι του μυαλού σου!"

Σαν δω σε κείνον τη χαρά

"πρόσεχε, έχε το νου σου!"

Είναι η ζωή μια ψεύτρα

και δεν πρέπει να αγαπήσω!

Σαν χάσω το κουράγιο μου

και δεν αντέξω άλλο..

Σαν λυγίσω το κορμί μου

κι από τα χτυπήματα πια πέσω..

Κλείνω τα κουρασμένα μάτια μου

και δεν τα ξανανοίγω.

Είναι η ζωή θάνατος

και χάνω πριν αρχίσω!

Φωτεινή Παπαθωμά, Γ4

Ανήμερα θηρία

Πολιτικοί με χαμηλό επίπεδο
κρτάνε το παιχνίδι της ζωής στα χέρια τους σαν κύπελλο
πρέπει να το πάρουμε μακριά τους
γιατί θα κάνουν την ηλιθιότητα τους.
μπορεί να λένε ότι τους νοιάζει για το λαό μα τελικά μόνο για τα λεφτά τους
θα γίνουμε λεία ο λαός
και αυτοί ανήμερα θηρία,
αφού πλέον χάθηκε η αξία
στην Ελλάδα γεννήθηκε και πέθανε η δημοκρατία.
αφού όλοι κοιτάνε το συμφέρον
δεν βλέπουνε το παρελθόν και βαδίζουνε στο μέλλον
αφού αυτοί είναι σε καλή κατάσταση
και δίνουνε παράσταση
μα τους πήραμε χαμπάρι.
λένε ψέματα πως η Ελλάδα έχει ανάπτυξη-
θα είχε αν ο λαός είχε την εξουσία στα χέρια του πάρει
οπότε λύση η επανάσταση
φυσικά και όχι από τον υπολογιστή
ή να είσαι επί του καναπέως
και εφόσον χρωστάνε πάρα πολλά αυτοί
πρέπει να πληρώσουνε το χρέος.

Γιώργος Ρουτζαμάνης, Γ4

Όνειρα στην άβυσσο

Melancholy by Edvard Munch

Στα όνειρα μου ήθελα να βλέπω

παιδιά μικρά να παίζουν στις πλατείες,

ματιές χαρούμενες και γέλια και χαρές,

και έβλεπα χρώματα στους δρόμους,

και έβλεπα τα παιδιά να παίζουν κλέφτες και αστυνόμους.

Μα τελικά άνοιξα τα μάτια μου και είδα μόνο πόνο,

ένα κόσμο γκρίζο γεμάτο από τρόμο,

ένα αύριο άγνωστο χαμένο από χέρι,

ένα μέλλον που πως θα είναι κανείς μας δεν το ξέρει.

Είδα  σε θάλασσες μακρινές να βουλιάζουνε καράβια

γεμάτα με όνειρα που σκεφτόμουν τα βράδια.

Άραγε θα βγει ποτέ ένα χέρι τις ελπίδες και τα όνειρα

να βοηθήσει, από τα βάθη της αβύσσου να τα τραβήξει;

Θανάσης Προύντζος, Γ4

Ορατότης μηδέν...

Αχ Ελλάδα, δοξασμένη

πάλι σε κάναν σκλαβωμένη.

Οι άτιμοι οι πολιτικοί μας

ξεπουλήσαν την τιμή μας.

Ζητιανεύουν κάθε μέρα

βάζουν φόρους και στον αέρα,

οι ξένοι μας υποβιβάζουν,

μας γελούν και μας χλευάζουν.

Πρόσωπα προβληματισμένα

προχωρούν απεγνωσμένα.

Πείνα, φτώχεια, ανεργία,

ζουν μες στη δυστυχία.

Σέβη Παρβέρη, Γ4

Η μπαλάντα ενός άνεργου

Απολύθηκε πριν δυο χρόνια ο καημένος,

από την ανεργία κατάντησε σκουριασμένος.

Τον βρήκα να κάθεται σε ένα παγκάκι θλιμμένος.

Με την κρίση τα χει βάλει ο καημένος!

Για τα δικαιώματα του έκανε απεργία

και τώρα φυσικά βγήκε στην ανεργία

Στο πρόσωπο του αποτυπωμένη η δυστυχία,

το μέλλον του μες στην απαισιοδοξία.

"Πως μας κατέστρεψε αυτή η κρίση!

Δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά λύση...."

Τους πολιτικούς θα κάτσει να τους βρίσει,

αν και τώρα δεν έχει το κουράγιο ούτε να τους φτύσει.

Άννα Μαστόρου, Γ3

Τι κρίμα.......

Τι κρίμα τι κρίμα τι κρίμα

Έγινε όλος ο κόσμος μια ρουτίνα

Τι κρίμα τι κρίμα τι κρίμα

Που μια μέρα θα πεθάνω και εγώ

Τι κρίμα τι κρίμα τι κρίμα

Που για τελευταία φορά δεν θα σε δω

Και λυπάμαι που δεν αγάπησα πραγματικά

Και που δεν φίλησα χείλη γλυκά

Και λυπάμαι που σαν πουλί έφυγες μακριά

Και που δεν άκουσα την καρδιά σου να χτυπά

Και, τέλος, λυπάμαι που δεν κατάφερα στην ζωή μου αυτά που ήθελα να κάνω

Και πιστεύω πως τελικά τον χρόνο μου χάνω

Γιώργος Μυλωνάς, Γ3

΄

Παγιδευμένος

 

Είμαι παγιδευμένος σε ένα παιχνίδι , το οποίο δημιούργησα εγώ.
Είμαι παγιδευμένος σε έναν κόσμο , που βοήθησα στην καταστροφή του.
Είμαι περικυκλωμένος στης εικόνες, που απεικονίζουν πόνο.
Είμαι χαμένος στους ήχους , που αντιπροσωπεύουν λύπη.
Είμαι ένας από τους πολλούς που θέλει να ξεφύγει από τις αναμνήσεις.
Τώρα βρήκα τον τρόπο, αποφάσισα να δώσω ένα τέλος.
Τώρα παίρνω το όπλο και δίνω ένα τέλος στην μονοτονία της ζωής.

Σεμπάστιαν Ντερντούσα

Μαύρη επιλογή

Ο Καρυωτάκης με την ζωή και το έργο του σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά.Φέτος είπαμε να μυηθούμε στην ποίηση του , να γνωρίσουμε την εποχή του και να επιχειρήσουμε να γράψουμε ποίηση της απαισιοδοξίας. Ο Έντι παρουσιάζει το πρώτο ποίημα : Μαύρη επιλογή.

Eduard Manet "The suicide"

Δεν περιμένω τίποτα πια ,
από τούτο τον μαύρο κ' μουντό κόσμο.
Δεν ελπίζω πια στην επανάσταση .

Γύρω μου βλέπω πόνο, πονάω.
Βλέπω απελπισία, απελπίζομαι.
Βλέπω μίσος, μισώ.
Βλέπω πείνα, πεινάω.
Βλέπω δίψα, διψάω.
Βλέπω θάνατο,πεθαίνω.
Διαλέγω άλλο πια να μη βλέπω,
τα μάτια μου βγάζω.

Μα ακούω.
Ακούω κραυγές πόνου, πονάω
κραυγές απελπισίας απελπίζομαι.
Ακούω φωνές μίσους, μισώ.
Ακούω κλάματα πείνας, πεινάω
κλάματα δίψας, διψάω.
Ακούω μοιρολόγια τον θάνατο να τραγουδούν,
πεθαίνω .
Διαλέγω άλλο να μην ακούω
τα αυτιά μου κόβω.


Οι αναμνήσεις
το μυαλό μου αλύπητα χτυπούν.
Επιλέγω,μια σφαίρα
στο μυαλό να φυτέψω
τις αναμνήσεις μακριά να διώξω.

Οπλίζω, παρέα μου
απελπισία,πόνος,μίσος,
πείνα,δίψα, θάνατος.
Χτυπάω,σιγή ,
έμεινε μόνο ο οδηγός του θανάτου,
ο Χάρος με το μαύρο του χαμόγελο ,
να γιορτάζει.



Έντι Ντρέου, Γ3

Δουλεία

Ο Νίκος Βελκόβ παρουσίασε το θέμα της δουλείας.

Δουλεία

Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ(2)

Η Μαρία Δρεμπέλα και η Ντορίνα Αλεξάνδρου από το Γ1 μελέτησαν τη ζωή και το έργο του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και παρουσίασαν την εργασία τους στους συμμαθητές τους, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά.Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ συγκινεί ακόμα τους νέους.


King

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ : η βιογραφία ενός μεγάλου στοχαστή

Οι μαθητές Γερούκαλης Σταμάτης, Διακονικολής Ιωάννης, Αργυρίου Παναγιώτης και Αντωνάκης Αλέξανδρος μελέτησαν τη ζωή και το έργο του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Ευχαριστούμε την κ.Κρικέλη που μας παραχώρησε τις εργασίες των παιδιών για δημοσίευση στο ιστολόγιο!

Η ΖΩΗ ΤΟΥ MARTIN LUTHER KING

Νέλσον Μαντέλα , η ζωή ενός αγωνιστή

Οι μαθητές Δέμος Ευρυπίδης, Βρούβας Ιορδάνης, Βραχνάς Αλέξανδρος και Διακαναστάσης Ηλίας ασχολήθηκαν με τη ζωή και το έργο του Νέλσον Μαντέλα.

Νέλσον Μαντέλα

Ο ρατσισμός κατά των γυναικών

Η τρίτη ενότητα της Νεοελληνικής Γλώσσας έχει ως θέμα τον ρατσισμό.Οι μαθητές του Γ1 χωρίστηκαν σε ομάδες και ασχολήθηκαν με διάφορες εκφάνσεις του θέματος.Σας παρουσιάζουμε την πρώτη εργασία η οποία αφορά το ρατσισμό που βίωσαν οι γυναίκες ανά τους αιώνες.Την εργασία υπογράφουν οι μαθήτριες Μαριλένα Αλαβέρα, Γεωργία Αννιτσάκη, Βαρκά Ιωάννα και Βαλσάμη Ιωάννα.

ο ρατσισμος κατα των γυναικων2

Μήπως ο Τσε Γκεβάρα είχε διαβάσει Καζαντζάκη;;;

        Ο Νίκος Καζαντζάκης εκπροσωπείται στο σχολικό εγχειρίδιο της Γ γυμνασίου με ένα απόσπασμα του έργου Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά. Η ανάλυση του συγκεκριμένου κειμένου στηρίχτηκε σε μια παρουσίαση και αναφορά στο ευρύτερο έργο και τη ζωή του συγγραφέα καθώς και την αληθινή σχέση του με τον Ζορμπά.

 

 

 

        Ο Έντι, ο οποίος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις ιδέες του συγγραφέα και αφού διάβασε και την Ασκητική του ιδίου,  πρότεινε να κάνει μια παρουσίαση στην τάξη και να μας μιλήσει για τις φιλοσοφικές απόψεις του συγγραφέα που τον συγκίνησαν και, σύμφωνα με όσα μας είπε, τον έκαναν να προχωρήσει ένα βήμα πιο πέρα και να σκεφτεί  και να μορφοποιήσει τις δικές του ιδέες. Και είναι πολύ συγκινητικό να ακούς από ένα νέο παιδί ότι έχει γράψει και έχει τοποθετήσει στο δωμάτιο του την ρήση του Καζαντζάκη:
"Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω
για να μην ξεχνιέται και να θυμάται το δρόμο που διάλεξε.

         Φυσικά, επειδή το πρώτο τη τάξει ίνδαλμα του Έντι είναι ο Τσε Γκεβάρα και η ζωή και οι ιδέες του, μην απορήσετε που θα τον δείτε να ξεφυτρώνει μέσα στην παρουσίαση για τον Καζαντζάκη.Εξάλλου μετά τη συζήτηση που έγινε στην τάξη αποδείχτηκε περίτρανα ότι ο Τσε Γκεβάρα, αν και δεν είχε διαβάσει Καζαντζάκη , υλοποίησε αρκετές από τις ιδέες του συγγραφέα!!!

   Ο Έντι ανάλαβε πλήρως την παρουσίαση και τον συντονισμό της συζήτησης και, αφού παρουσίαζε τις διαφάνειες του, μας μιλούσε ξεχωριστά για καθεμιά από αυτές και στη συνέχεια έδινε το λόγο στους συμμαθητές του, οι οποίοι, αν και παραξενεύτηκαν αρχικά, στη συνέχεια συμμετείχαν στη συζήτηση και εξέφρασαν τις απόψεις τους. Επέμεινε ιδιαίτερα στο θέμα του χρέους και της ευθύνης που έχει το άτομο απέναντι στον εαυτό του και τον κόσμο (....Ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω...) καθώς στην έλλειψη συμβιβασμού και βολέματος στη ζωή μας (....Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι...). Παράλληλα, μιλήσαμε για τα σύνορα και τους φραγμούς που μας βάζουν και που οφείλουμε να τα ξεπερνάμε, να θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν και να κάνουμε την προσωπική μας υπέρβαση. Να μην φοβόμαστε τον θάνατο , γιατί θα έχουμε ζήσει μια πλήρη ζωή (.....Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν'αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου. Να πεθαίνεις και να λες: Θάνατος δεν υπάρχει!...).  Τέλος σταθήκαμε και στα όσα αναφέρει για το χρέος του ανθρώπου να μεταφέρει στο παιδί του την εντολή να τον ξεπεράσει , να φτάσει σε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα εξέλιξης, να μην επαναπαυτεί (...Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. ...)
Σας παρουσιάζουμε λοιπόν την εργασία του Έντι και σας αφήνουμε να προβληματιστείτε και εσείς!Έντι συγχαρητήρια!


Καζατζακης