Βουβωνική πανώλη- Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη (εργασίες των μαθητών στην Ιστορία)

Εδώ στην Κωνσταντινούπολη η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ένα-ένα κάθε σπίτι έχει και μια απώλεια, όπου βρεθείς ακούς και για μια κηδεία, ενός γνωστού σου, ενός φίλου κάποιου γνωστού σου, ενός δικού σου φίλου ή ακόμα χειρότερα, ενός συγγενή σου. Δεν υπάρχει οικογένεια που να έχει μείνει αλώβητη, δεν υπάρχει σπίτι που να μην το έχει μαυρίσει η σκιά της πανώλης.

Όλα άρχισαν από την Αίγυπτο, μα το κακό εξαπλώθηκε γρήγορα μέσω του εμπορίου κυρίως και έφτασε στην πόρτα μας. Μετά από σχετικό διάταγμα του Αυτοκράτορα, οι έμποροι, μετά από έναν έλεγχο οδηγούνται σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου εκεί και μόνο εκεί μπορούν να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Δυστυχώς, παρόλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί όμως, δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την αυξανόμενη εξάπλωση, πόσο μάλλον να καταπολεμήσουμε μία ασθένεια για την οποία δεν γνωρίζουμε τίποτα, παρά μόνο τα συμπτώματά της.

Τα συμπτώματα, λίγο πολύ είναι σε όλους μας γνωστά, καθώς θα πρέπει όλοι μας να είμαστε σε εγρήγορση ώστε είτε αν τα αναγνωρίσουμε πάνω μας να απομακρυνθούμε από οικείους μα κι από κάθε συνάνθρωπό μας, είτε αν τα αναγνωρίσουμε σε άλλους να ενημερώσουμε το ταχύτερο δυνατόν τους ανθρώπους της φρουράς, ώστε να επιταχυνθεί ο εγκλεισμός των αρρώστων στην οικία τους για να αποφευχθεί η εξάπλωση του λοιμού.

Αν λοιπόν, έχετε νιώσει ρίγος, έχετε καταλάβει ότι έχετε χαμηλό πυρετό, συνήθως μιας μέρας, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσετε το θέμα με υπευθυνότητα προς τον συνάνθρωπο. Το επόμενο στάδιο είναι πρήξιμο στους βουβώνες, στο εσωτερικό της μασχάλης και στο πίσω μέρος των αυτιών ή σε ένα μόνο σημείο από αυτά. Αν δείτε κοκκίνισμα στο εσωτερικό των ματιών σας, αν δείτε κάποιον να κάνει εμετό…αίμα, τότε δυστυχώς, δεν έχει πολλές ώρες ζωής μπροστά του. Έχουν αναφερθεί κάποια κρούσματα που ενώ είδαν να εμφανίζονται μικρές φουσκάλες πάνω στο σώμα τους, μαύρες και στο μέγεθος της φακής, πριν προλάβουν καν να το αναφέρουν κάπου, πέθαναν.

Πολλοί συμπολίτες μας άρχισαν να φεύγουν προς την εξοχή, καθώς εκεί δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τον συνωστισμό στις πόλεις. Ίσως αυτό να είναι η λύση και ίσως μια μέρα, να διαβάζουν στο μέλλον για εμάς και αυτό που τώρα περνάμε, να είναι μια μαύρη σελίδα στην Ιστορία μας. Ίσως στο μέλλον να έχει βρεθεί η θεραπεία ή ο Θεός να έχει πάψει να τιμωρεί με αυτό τον τρόπο για τις αμαρτίες μας. Ίσως πάλι, στο μέλλον, να μην κατηγορούμε τον Θεό για τα κακά που μας συμβαίνουν, έχοντας καταλάβει πια πως το πιο εύκολο είναι να καταφεύγουμε στις προκαταλήψεις.

Ναι, το να μείνουμε έγκλειστοι σπίτι μας ίσως να φαίνεται δύσκολο, ίσως να μας ρίχνει ψυχολογικά, μα πρέπει όλοι μαζί να καταλάβουμε ότι αν θέλουμε να σταματήσουμε να βλέπουμε γύρω μας πτώματα, πρέπει να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του διατάγματος του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού.

Γιάννης Παναγιωταρακης, Β5

  

         Μια μέρα κοινή με όλες τις άλλες ο πατέρας μου που δουλεύει έμπορος σε καράβια επέστρεψε από ένα ταξίδι του στην Αίγυπτο. Ενώ ήταν μια χαρά μετά από λίγο άρχισε να καίει ξαφνικά το κεφάλι του , δεν ήξερα ούτε εγώ ούτε η μητέρα μου τι να κάνουμε άρχισε έτσι η μάνα μου και εγώ αρχίσαμε να του ρίχνουμε στο κεφάλι άφθονο χλιαρό νερό μπας και φύγει αυτή η ζέστη από το κεφάλι του. Το ίδιο βράδυ, αφού ο πατέρας μου ήτανε ξαπλωμένος στο κρεβάτι όλη την υπόλοιπη ημέρα , η ζέστη από το κεφάλι του άρχισε να φεύγει σιγά σιγά έτσι καταλάβαμε με την μητέρα μου ότι άδικα ανησυχήσαμε και καταλάβαμε ότι δεν ήτανε κάτι επικίνδυνο.  

Την επόμενη ημέρα ο πατέρας χειροτέρεψε , το κεφάλι του έκαιγε υπερβολικά και παραπονιόταν ότι δυσκολευόταν στην ούρηση. Η μητέρα με έστειλε να βρω επειγόντως έναν γιατρό για να δει τον πατέρα μου. Απόρησα με την ερημιά που συνάντησα , καθώς πήγαινα στο σπίτι του γιατρού. Φτάνοντας εκεί η σύζυγος του γιατρού με ενημέρωσε ότι ο άντρας της έχει πολλές μέρες να πάει στο σπίτι, γιατί έχει εκατοντάδες περαστικά με συμπτώματα όπως αυτά του πατέρα μου. Με καθησύχασε ότι θα στείλει τον γιατρό στο σπίτι μας και έφυγα φανερά ανήσυχη από αυτά που είχα ακούσει . Στον γυρισμό είδα έναν συνάδελφό του μπαμπά μου. Πλησιάζοντας τον για να τον χαιρετήσω και για να τον ενημερώσω για την κατάσταση μας , τον παρατήρησα ότι έσκυψε στην κοιλιά του και έφτυνε αίμα. Δεν πρόλαβα να φτάσω κοντά του και τον είδα να πέφτει στο έδαφος. Συνειδητοποίησα ότι είχε πεθάνει συσχετίζοντας αυτό που είδα με τα λόγια της γυναίκας του γιατρού. Έτρεξα τρομοκρατημένη στο σπίτι. Δεν ήθελα καν να σκεφτώ ότι ο πατέρας μου μπορεί να είχε το ίδιο τέλος. Οι χειρότεροι φόβοι μου επαληθεύτηκαν. 

Μέσα σε δύο ώρες που έλειψα βρήκα τον πατέρα μου σε χειρότερη κατάσταση. Με πρησμένο το πίσω μέρος των αυτιών και πρησμένες της μασχάλες. Η επόμενη μέρα ήταν η χειρότερη της ζωής μου.  Βρήκα την μητέρα μου νεκρή. Το σώμα της γεμάτο σαν σπυριά φακής. Η μητέρα μου θέλοντας να μην με  ανησυχήσει δεν με είχε ενημερώσει για την κατάστασή της. Φτάνοντας ο γιατρός στο σπίτι μας επιτέλους στο σπίτι μας εξέτασε το πατέρα μου και μου είπε ότι δυστυχώς δεν μπορεί να τον βοηθήσει και με προειδοποίησε για το χειρότερο. Με ενημέρωσε ότι είχαν την ίδια αρρώστια και οι δύο αλλά με διαφορετικά συμπτώματα και ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να το πάθω και εγώ , ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν όχι μόνο στην Κωνσταντινούπολη αλλά και αλλού και ότι φοβάται ότι θα εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες. 

Οι μέρες περνούν και έχω χάσει τους γονείς μου , πολλούς από τους φίλους και συγγενείς μου. Η θλίψη είναι  αβάσταχτη και από την άλλη η χαρά το ότι δεν έχω κολλήσει ακόμη από την αρρώστια. Ελπίζω ο εφιάλτης να τελειώσει σύντομα με όσο τον δυνατόν λιγότερα θύματα και η Κωνσταντινούπολη να σφύζει πάλι από ζωή όπως πριν να έρθει «καταραμένη» αρρώστια.

Δήμητρα Πανοπούλου, Β5

Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη

          Άνοιξη του 542 και η Βασιλεύουσα δε θυμίζει σε τίποτα τις περασμένες, χαρούμενες και θορυβώδεις μέρες της. Μια σκοτεινή ησυχία έχει καλύψει την πόλη, ησυχία η οποία που και που σπάει με ουρλιαχτά πόνου προερχόμενα από κάθε μεριά της. Το πέπλο του θανάτου έχει εδώ και μήνες απλωθεί παντού, αφού δεν υπάρχει σπίτι που να μην θρηνεί τον χαμό κάποιου μέλους του από την αρρώστια. Ακόμα και στους δρόμους μπορεί κανείς να δει πτώματα ανθρώπων να κείτονται εδώ κι εκεί, έως κάποιοι στρατιώτες να τα μαζέψουν και να τα ρίξουν μαζί με άλλα στους τεράστιους λάκκους που έχουν σκαφτεί για αυτόν τον σκοπό έξω από τα τείχη.

Λέγεται ότι η τρομακτική αυτή ασθένεια με το όνομα βουβωνική πανώλη, έφτασε στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας με τα τρωκτικά από την Αίγυπτο, μέσω των καραβιών που έρχονται από κει. Κι ενώ στην αρχή τα μέτρα που τηρούνται στο λιμάνι για όσους ναυτικούς φθάνουν εδώ και τα εμπορεύματά τους, φαίνονταν να είναι αρκετά, υπήρξε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μια τεράστια, ανεξήγητη έξαρση της επιδημίας, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να έχει χαθεί ήδη το 1/3 του πληθυσμού της Πόλης, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις φτάνοντας στην κορύφωση, πρόκειται να χαθεί ως και το 50% των κατοίκων της. Οι ασθενείς δε που χάνουν τη ζωή τους ημερησίως υπολογίζονται στους 5000!

Από το παλάτι, η επίσημη ανακοίνωση περιγράφει τα συμπτώματα της ασθένειας, η οποία εκδηλώνεται με ξαφνικό πυρετό, αρχικά χαμηλό. Οι ασθενεί μπορεί να νιώσουν πονοκέφαλο ή κοιλιακό πόνο, να υποφέρουν από διάρροιες και εμετούς, ενώ μετά από λίγες μέρες παρουσιάζεται πρήξιμο στη βουβωνική χώρα, απ’ όπου η ασθένεια πήρε και το όνομά της, το οποίο επεκτείνεται αργότερα στις μασχάλες, στο πίσω μέρος των αφτιών ή και σε διάφορα σημεία των μηρών. Ο άρρωστος μπορεί να εμφανίσει παραισθήσεις και οδηγείται τελικά σε κώμα, πριν καταλήξει μέσα σε λίγα 24ωρα. Αρκετές είναι και οι περιπτώσεις που τα σώματα των ασθενών γεμίζουν με φουσκάλες μεγέθους φακής, μαύρου χρώματος οπότε και ο άνθρωπος πεθαίνει μέσα σε λίγες ώρες. Η νόσος δεν κάνει διακρίσεις και πλήττει πολλές φορές τους ίδιους που έχουν προσβληθεί και νόμιζαν ότι διέφυγαν τον κίνδυνο.

Οι εικόνες που αντικρίζουμε στους δρόμους είναι τραγικές. Υπάρχουν πτώματα εδώ κι εκεί, αλλά και ασθενείς που βγαίνουν από τα σπίτια τους παραπατώντας, ζωντανοί νεκροί και τελικά σωριάζονται και πεθαίνουν. Οι στρατιώτες δεν προλαβαίνουν να συλλέγουν τα άψυχα κορμιά και πολλές φορές και οι ίδιοι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν μέσα σε λίγες μέρες ή και ώρες.

Απ’ τα σπίτια ακούγονται βογγητά πόνου και ουρλιαχτά και οι πιο τραγικοί απ’ όλους είναι αυτοί που από την αρρώστια τους έχουν χάσει όλους, παιδιά, συζύγους, γονείς, αλλά οι ίδιοι παραμένουν υγιείς. Έτσι είναι πρόθυμοι να προσβληθούν κι αυτοί, κυκλοφορούν στους δρόμους μοιρολογώντας, προσπαθώντας να κολλήσουν κι αυτοί και να λυτρωθούν από το μαρτύριο της απώλειας των αγαπημένων προσώπων.

Στα περίχωρα και την ύπαιθρο απ’ ότι μας λένε οι πληροφορίες μας, η κατάσταση είναι καλύτερη λόγω της μικρότερης συγκέντρωσης ανθρώπων εκεί. Για το λόγο αυτό, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μεγάλη ροή ανθρώπων από την Πόλη προς τα χωριά και τα μοναστήρια, με την ελπίδα ότι εκεί θα είναι πιο ασφαλής και εύκολη η διαβίωσή τους.

Η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων έχει οδηγήσει τις αρμόδιες αρχές του παλατιού σε σύγχυση. Τι προκάλεσε αυτή την πανδημία και πώς θα αντιμετωπιστεί; Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι θεόσταλτη για τα κρίματα των πολιτών και «σημάδι» των έσχατων ημερών, δεν είναι όμως λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι η πανώλη προέρχεται από έναν συγκεκριμένο δαίμονα, ένα κακό πνεύμα που με σάρκα και φωτιά εμφανίζεται και σκορπά τον θάνατο. Έτσι, πολλοί καταφεύγουν στον εξορκισμό, φοράνε φυλαχτά, προσεύχονται ή κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους βάζοντας σιδερόβεργες πίσω από την πόρτα τους μην αφήνοντας κανέναν να μπει.

Όλα αυτά βέβαια, δε φαίνεται να έχουν κανένα αποτέλεσμα, καθώς σύμφωνα με τους πρακτικούς της Ιατρικής, η ασθένεια εξαπλώνεται απ’ τους μολυσμένους ψύλλους και τους αρουραίους, που είναι άφθονοι στο λιμάνι και τις φτωχογειτονιές. Δεν είναι τυχαίο ότι η αρρώστια φαίνεται να πλήττει περισσότερο τον φτωχό πληθυσμό της Πόλης, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι είναι λίγοι οι θάνατοι μεταξύ και των υπόλοιπων τάξεων του πληθυσμού. Πληροφορίες μάλιστα λένε ότι και ο ίδιος ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έχει νοσήσει, αλλά η κατάστασή του είναι καλή και πρόκειται να το ξεπεράσει.

Ως προς τα μέτρα διαχείρισης της κατάστασης και τα σενάρια της επόμενης μέρας, υπάρχουν εντάσεις και διαφωνίες μεταξύ των ανθρώπων του παλατιού, της εκκλησίας και του στρατού. Οι γιατροί του παλατιού, προτρέπουν τους πολίτες να τρέφονται όσο μπορούν καλύτερα, να πλένονται και να μένουν σπίτια τους αλλά να μην παρασύρονται από δεισιδαιμονίες και ιδεοληψίες που προκαλούν πανικό. Πολλοί μάλιστα από το παλάτι πιστεύουν ότι η κατάσταση που επικρατεί, θα ευνοήσει την εκκόλαψη πλήθους αγριοτήτων και προσπαθειών παραπλάνησης και εκμετάλλευσης του λαού.

Αναφορικά με τις συνέπειες που προβλέπεται να έχει η τραγική αυτή κατάσταση στην κοινωνία, την οικονομία, το στράτευμα και τη θρησκεία καθώς και τα μέτρα που θα ληφθούν για την αντιμετώπισή τους, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ετοιμάζεται να ανακοινώσει νομοθετικά μέτρα ώστε να ενισχύσει τη γεωργική παραγωγή, να αυξήσει τις εισαγωγές, να κρατήσει χαμηλά τις τιμές, όμως η δραστική μείωση του πληθυσμού και η έλλειψη εργατικών χεριών πρόκειται να αφήσει μεγάλα τμήματα εδάφους ακαλλιέργητα. Αυτό θα οδηγήσει σε μικρότερη παραγωγή προϊόντων και άρα σε αύξηση της τιμής τους. Η επιβολή υψηλότερων φόρων συζητείται επίσης. Όσο αφορά δε στον βυζαντινό στρατό, αποφασίστηκε να αρχίσει να επανδρώνεται µε αλλοδαπούς και μισθοφόρους.

Το μέλλον δυστυχώς προβλέπεται αβέβαιο για την αυτοκρατορία, που μέχρι πρότινος οι στρατιές της αναβίωναν την παλιά δόξα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ανακαταλαμβάνοντας χαμένα εδάφη.

Από την Κωνσταντινούπολη για το Β7 
Κατερίνα Χατζηστέργου.

         

            

     Είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια εδώ και οχτώ μήνες. Στην αρχή, ήταν όλα μια χαρά, καθόμασταν ξένοιαστοι έξω χωρίς να ξέρουμε τι γινόταν γύρω μας. Στις αρχές του Σεπτεμβρίου, σε ορισμένους εμφανίστηκαν συμπτώματα, πυρετός, πρησμένα μέρη του σώματος, και μετά … πέθαιναν. Εγώ ήμουν ένας από τους τυχερούς. Κλειστήκαμε όλοι στα σπίτια μας, για να μην μπορούν να μας βρουν αυτοί οι παλιό-δαίμονες και να μας φάνε το σώμα από μέσα προς τα έξω. Έχω ακούσει ότι οι μοναχοί είναι οι δαίμονες, που έρχονται στα όνειρα των ανθρώπων για να τους νοσήσουν. Φήμες λένε ότι κάποιοι είχαν αντικρίσει δαίμονες με σάρκα και φωτιά, αλλά ήταν το τελευταίο πράγμα που είχαν δει πριν πεθάνουν. Πλέον, έχει παρατραβήξει το κακό κάθε μέρα βλέπω εκατοντάδες νεκρούς έξω από το σπίτι μου, να μαζεύονται και να θάβονται σε ομαδικούς τάφους. Ακόμα, και ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός νόσησε,  και η αλήθεια είναι  ότι έτσι και πεθάνει η Κωνσταντινούπολη  θα βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Μόλις σήμερα το πρωί η γυναίκα μου είχε και έχει ακόμα πυρετό. Δεν μπορώ να την δω και να την φροντίσω παρά μόνο να προσεύχομαι από μακριά. Ανησυχώ για αυτήν, καθώς έτσι και την πάρει ο δαίμονας θα είμαι μόνος μου, ολομόναχος.

Πάνος Τρακόσας, Β7

Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι. Συνδεόμαστε απευθείας για ακόμα μια φορά με την πόλη της Κωνσταντινούπολης για να σας μεταφέρουμε μια δυσάρεστη είδηση που έλαβε χώρα πριν από λίγο. Δυστυχώς κυρίες και κύριοι μόλις μας ανακοίνωσαν ότι ο βασιλιάς Ιουστινιανός κόλλησε την αρρώστια της βουβωνικής πανώλης.

Δυστυχώς τα μέτρα που δεν πήρε ο βασιλιάς την ώρα που έπρεπε στοίχησαν και στον ίδιο. Να σας αναφέρουμε ότι μέχρι αυτή τη στιγμή οι νεκροί φτάνουν τις 230.000 στην Κωνσταντινούπολη ενώ υπολογίζονται ότι θα φτάσουν και θα ξεπεράσουν τις 400.000. οι αρχές αναφέρουν ότι σχεδόν το 50% του πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης έχει χάσει τη ζωή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο τη σημερινή μέρα τα θύματα άγγιξαν τις 10.000.

Τα συμπτώματα είναι διαφορετικά από μία απλή γρίπη. Την ίδια στιγμή που αρρωσταίνεις μπορείς και να πεθάνεις. Πρήξιμο στην κοιλιά, στα αφτιά, και σε διάφορα σημεία των μηρών όπως επίσης υψηλός πυρετός και εμετός με αίμα είναι κάποια από τα συμπτώματα που θα πρέπει να σας ανησυχήσουν όπως επίσης και μαύρες φουσκάλες.

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες είναι μία αρρώστια που προήλθε από την Κίνα και μεταδίδεται από μολυσμένους αρουραίους. Άλλοι επιστήμονες βέβαια υποστηρίζουν ότι ξεκίνησε από την Αίγυπτο ή ακόμα και από την Αιθιοπία. Δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί ο τρόπος μετάδοσης.

Για οτιδήποτε νεότερο θα συνδεθούμε και πάλι έχοντας περισσότερες πληροφορίες για τις εξελίξεις.

Σεβαστιάνα Τρουμούση, Β7

Αγαπητό ημερολόγιο,

Σήμερα είναι Τρίτη και η κατάσταση της πανδημίας χειροτερεύει. Είμαι όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι. Βλέπω όλους αυτούς τους ανθρώπους να πεθαίνουν και είμαι θυμωμένη και ταυτόχρονα στενοχωρημένη που μένω με σταυρωμένα χέρια και δε μπορώ να κάνω τίποτα. Η πανδημία έγινε ο χειρότερος εχθρός μας. Κοιμόμαστε και ξυπνάμε με την ίδια έγνοια- μήπως και κολλήσουμε. Εδώ στην Κων/λη η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει. Μάθαμε ότι συνολικά 5000 συμπολίτες μας έφυγαν από τη ζωή μέσα σε μια μέρα. Η Κων/λη χάνει πληθυσμό και αρχίζει να γίνεται πόλη φάντασμα. Κάθομαι σπίτι και αναρωτιέμαι πότε επιτέλους θα μπορέσω και γω να βγω να δω το φως του ήλιου. Μερικές φορές κάθομαι και κλαίω τα βράδια. Φοβάμαι μην πάθει κάτι η οικογένεια μου ή εγώ. Δε θα αντέξω να τους χάσω. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχει βρεθεί κάτι να γιατρέψει όλους αυτούς τους ανθρώπους.

Μετά από όλο αυτόν τον πανικό οι περισσότεροι έφυγαν για τα χωριά , όπου εκεί η επιδημία δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο στην Κων/λη. Παρόλα αυτά όταν πήγα στην κουζίνα άκουσα τους γονείς μου να συζητάνε για κάτι. Έλεγαν πως υπήρχαν φήμες ότι η πανδημία προήλθε από την Αίγυπτο. Η αλήθεια είναι ότι παραξενεύτηκα λίγο. Αναρωτιόμουν πώς να έγινε αυτό. ..

Όλη μέρα κάθομαι μέσα. Δεν έχω τι να κάνω. Μου λείπουν οι μέρες που έβγαινα και έπαιζα με τους φίλους μου. Τις προάλλες που καθόμουν στο παράθυρο είδα να παίρνουν το γείτονα μου κάτι άντρες. Είχε πρηστεί παντού, είχε μαύρες φουσκάλες και δεν κουνιόταν καθόλου. Ρώτησα τη μαμά και το μπαμπά και μου είπαν ότι αυτός πήγε ψηλά στον ουρανό. Τους εξήγησα ότι είμαι αρκετά μεγάλη και ξέρω για το θάνατο.

Αγαπητό μου ημερολόγιο πρέπει να φύγω. Με φωνάζει η μητέρα μου.

Με πολλή αγάπη ,

Αντριάνα Ντουκάι, Β5

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Εδώ και μέρες είμαι κλεισμένη στο σπίτι. Ο λόγος; Η πανούκλα. Πρόσφατα έμαθα ότι έχει έρθει από την Αίγυπτο. Ήμασταν από τα πρώτα θύματα, αφού η Αίγυπτος μας προμηθεύει σιτάρι. Οι θάνατοι έχουν φτάσει τις εκατοντάδες χιλιάδες και όλοι κάτοικοι της πόλης μένουν στα σπίτια τους. Αυτό όμως δε βοηθάει την κατάσταση. Έμαθα πως στα χωριά η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη. Θέλουμε να πάμε εκεί, αλλά αν βγούμε μπορεί να κολλήσουμε και να χειροτερεύσει η κατάσταση. Κάθε μέρα άντρες με μαύρα ρούχα έρχονται και παίρνουν πτώματα. Είδα μάλιστα και ένα λάκκο γεμάτο πτώματα που ήταν γεμάτα μαύρες φουσκάλες.

Μου λείπουν οι ζεστές ηλιαχτίδες στο δέρμα μου μου και να έχω λάσπη στα ρούχα μου από το παιχνίδι με τους φίλους μου. Προσεύχομαι να τελειώσει αυτή η αρρώστια. Σταματώ εδώ γιατί με φωνάζει ο πατέρας μου, που δεν είναι καλά…..

Παρασκευή Νικόλη, Β5

Βουβωνική πανώλη. Ένας φονικός ιός που σκότωνε 5000 ανθρώπους τη μέρα. Ξεκίνησε από την Αίγυπτο μεταφέροντας σιτάρι από την Αίγυπτο στην Πόλη. Η ασθένεια γεννιόταν από τα τρωκτικά  της Αιγύπτου. Σιγά σιγά ο ιός εξαπλώθηκε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Αρχικά ο άνθρωπος σήκωνε πυρετό και τις επόμενες ώρες παρουσιαζόταν πρήξιμο. Υπήρχαν πολλά συμπτώματα Βουβωνικής Πανώλης. Για παράδειγμα κάποιος έβγαζε μαύρες φουσκάλες ή πέθαινε αμέσως. Κανένας δεν ξέφευγε από τον φονικό ιό. Τα θύματα στην Κωνσταντινούπολη έφτασαν τα 230.000. Οι συνέπειες ήταν πολλές. Λιμοί, φτώχεια, πληθωριμός, μείωση του πληθυσμού. Πολλοί άνθρωποι μετανάστευσαν για να σώσουν τις ζωές τους.

Μανόλης Περής, Β5


Οι εργασίες αυτές έγιναν κατά της διάρκεια της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στα πλαίσια των επαναλήψεων της ύλης και υποβλήθηκαν είτε ηλεκτρονικά είτε στάλθηκαν φωτογραφίες των γραπτών των μαθητών.
Οι μαθητές βασίστηκαν στις ακόλουθες πηγές:

Ο µεγάλος λοιµός του 541/542 (η βουβωνική πανώλη πλήττει τη Βυζαντινήαυτοκρατορία.

Η επιδημία που εξαφάνισε σχεδόν τη μισή Κωνσταντινούπολη

Η Ιουστινιάνειος πανώλη