.....Όλο σας αποχαιρετώ κι ακόμα μένω. Ναι, η πιο μεγάλη πράξη
της ζωής μας
είναι η απόφαση του θανάτου μας, όταν υπάρχει κάποια διέξοδος,
όταν μπορείς και να τον αποφύγεις, και συ τον διαλέγεις
σαν τιμή και σα χρέος για τους άλλους, πιο πέρα απ' τις ανάγκες
σου.
Όποιος μπορεί να νικήσει μια στιγμή τη ζωή του νικάει και το
θάνατο. Το 'μαθα...
(Αποχαιρετισμός, Αθήνα, Μάρτης 1957)
2 σχόλια:
Τι όμορφο!
Ακόμα κι οι αποχαιρετισμοί του Ρίτσου προσκλητήρια ζωής είναι..
Από την ώρα που δίδαξα τον Αποχαιρετισμό του Ρίτσου (στην Κύπρο, Γ Λυκείου), αποτελεί- για μένα- το ποίημα σύμβολο για την αγωνιστικότητα του ανθρώπου.Ακριβώς γιατί ακόμα κι όταν μιλάει για θάνατο, είναι λες και σε καλεί στη ζωή...Συμφνούμε απόλυτα Διονύση.
Δημοσίευση σχολίου