Πρώτες μέρες στο σχολείο και έρχονταν διάφοροι
καθηγητές στην τάξη. Άλλοι άρχιζαν το μάθημα αμέσως και άλλοι έμπαιναν στον
κόπο να μας γνωρίσουν πρώτα.
Εντύπωση μας έκανε μια καθηγήτρια διαφορετική από τις
άλλες που δεν ντυνόταν σαν να ήταν στα
200 π.Χ.-όπως οι περισσότερες- και δεν ήταν ποτέ κατσουφιασμένη. Αντίθετα
ήταν μες στη χαρά και πάντα με ένα
μεγάλο χαμόγελο. Φαινόταν καλή και γλυκιά, αλλά όταν μιλούσε σοβαρά, μιλούσε
σοβαρά. Δεν της πήρε πολύ καιρό να μας κερδίσει. Έκανε το μάθημα ενδιαφέρον και
κατανοητό ταυτόχρονα. Τώρα όλοι
συμμετείχαν και παρακολουθούσαν στο μάθημα. Όλη η τάξη άρχισε να βελτιώνεται. Ακόμα
και ο Ορέστης που ήταν κακός μαθητής από 11 στα Αρχαία ανέβηκε
στο 16!
Αυτό που την έκανε διαφορετική ήταν ότι δεν έβαζε τις
φωνές αλλά καθόταν να συζητήσει μαζί
μας και να κάνει με καλύτερο τρόπο να καταλάβουμε τα λάθη μας.
Το μόνο ελάττωμα της ήταν ότι μας έβαζε πολλές ασκήσεις
.Όταν όμως παραπονιόμασταν μας εξηγούσε ότι το έκανε για μας, για να μάθουμε. Δεν
θα την ξεχάσω ποτέ ούτε εγώ ούτε το υπόλοιπο περσινό Β5!
Ιωάννα Σεβαστάκη, Γ4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου