Χωρίς μέτρο, "Whiplash"

Το Whiplash είναι μία από τις ταινίες που μεταφέρουν αξίες και,γενικότερα, κάποιες απόψεις που είναι εντελώς αντικειμενικές και σωστές. Με λίγα λόγια, το κύριο μήνυμα της είναι το ότι δεν πρέπει να τα παρατάς ποτέ, ακόμα και όταν πρέπει να δουλέψεις υπό πιεστικές  συνθήκες διότι, τις περισσότερες φορές, αυτές θα σε κάνουν σκληρότερο, δυνατότερο και θα σε βοηθήσουν να αποδόσεις στο μέγιστο. Επίσης, ένας άλλος παράγοντας, ο οποίος συνέβαλε στην δημιουργία μίας εξαιρετικής ταινίας, ήταν η υποκριτική των δύο κυριων ηθοποιών, χάρη στην οποία μεταφέρθηκαν αυτούσια τα συναισθήματα τους, με αποτέλεσμα να νιώθουμε ακριβώς όπως και οι χαρακτήρες τους. Την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους και, μάλιστα, πιστεύω πως αποτελεί μία ταινία την οποία "επιβάλλεται" να την δεις.

Δημήτρης Πλατανίστας, Γ4

Το whiplash είναι μια ταινία με πολύ συναίσθημα σε κάνει να έχεις ένα κόμπο στο στομάχι για το τι θα γίνει μετά .  Να μιλήσω ειλικρινά ο καθηγητής μουσικής που είχε φανεί ότι ήταν πολύ αυστηρός, πιεστικός, σοβαρός δεν έχω λόγια να τον περιγράψω, αλλά πιστεύω όλο αυτό το έκανε για το καλό του . Η ταινία με έβαλε σε σκέψη αν πραγματικά θα ήθελα και εγώ να έχω έναν τέτοιο καθηγητή και η απάντηση είναι ναι. Ναι,  θα ήθελα να έχω έναν τέτοιο καθηγητή να με καθοδήγησει να κυνηγήσω τα όνειρα μου,  όσο  δύσκολα αν ήταν αυτό. Όμως αν ήμουν στην θέση του αγοριού,  δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα Κανείς δεν ξέρει , αν δεν έχει περάσει όλα αυτά.

Ντανιέλα Μπάνα, Γ3

Η  ταινία ήταν εξαιρετική! Μου άρεσε πάρα πολύ,  διότι η ταινία αυτή μας πέρασε το μήνυμα ότι όσο και να μας ταλαιπωρούν οι άλλοι εμείς πρέπει να προσπαθούμε κ να πεισμώνουμε και άλλο! Επιπλέον μου άρεσε η επιμονή και η σπίθα που είχε το αγόρι μέσα του και αυτό φαινόταν από τον τρόπο με τον οποίο έπαιζε ντραμς! Ακόμα ένα μήνυμα που μας περνά είναι ότι κάτι το οποίο το αγαπάμε πολύ και θέλουμε να το αποκτήσουμε, πρέπει να προσπαθήσουμε όσο δύσκολο και να είναι!!!!

Ηλιοπούλου ,  Γ'2

Όσο μπορείς.....(Κείμενα των μαθητών του Γ2)

Όσο μπορείς χαμογέλα

και ζήσε την κάθε σου μέρα σαν να είναι η τελευταία.

Όσο μπορείς κάνε ό,τι θες.

Όσο μπορείς πέρνα ωραία την κάθε σου στιγμή!

Όσο μπορείς βόηθα, όποιον χρειάζεται βοήθεια.

Όσο μπορείς , αγάπα

σαν να μην έχεις αγαπήσει ποτέ στη ζωή σου.

Όσο μπορείς εμπιστεύσου!

Όσο μπορείς ρίσκαρε

και διασκέδασε!

Και όσο μπορείς μη γίνεσαι κάποιος  που δεν είσαι

μόνο για να αρέσεις στους άλλους!

Άνι Ιστρέφι

Όσο μπορείς στη ζωή σου να κοιτάς τα αστέρια κι όχι τα πόδια σου. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά όσο κι αν σου φαίνεται δύσκολη η ζωή , ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάς. Πάντα θα υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις και αυτό είναι το μόνο που μετρά: η προσπάθεια. Όσο μπορείς λοιπόν να ζεις με τόλμη , να διεκδικείς, να ψάχνεις, αλλά και να μην φοβάσαι να κλάψεις ή να πονέσεις . Να είσαι αληθινός , να μάχεσαι για τα δικαιώματα σου, να σέβεσαι τους άλλους και το κυριότερο :ποτέ να μη σταματάς να ελπίζεις! Για να μπορείς να ζεις!

Καλλιόπη Δρόσου

Όσο μπορείς ανακάλυψε την ομορφιά του κόσμου. Από τον πιο κοντινό λόφους το μακρινό δάσος, από τις πιο παγωμένες θάλασσες ως τα πιο ψηλά βουνά, από τι πιο έρημες πεδιάδες στις πιο εύφορες ζούγκλες. Όσο μπορείς ταξίδεψε, συλλογίσου και έλα, όλο πιο κοντά στον εαυτό σου και τη φύση. Άλλωστε , κάθε τόπος κρύβει τις δικές του ομορφιές, γι αυτό όσο μπορείς εξερεύνησε τες. Άνοιξε τα μάτια σου, βγες από το σπίτι, ξεκόλλα από την καθημερινότητα και ταξίδεψε.

Διονύσης Καραβίτης

Όσο μπορείς άλλαξε τον κόσμο προς το καλύτερο.

Όσο μπορείς γέλα.

Όσο μπορείς αγάπα.

Όσο μπορείς, τραγούδα, ακόμα κι αν είσαι παράφωνος.

Όσο μπορείς, φρόντιζε τους γύρω σου.

Όσο μπορείς , να έχεις αυτοεκτίμηση.

Όσο μπορείς, ονειρέψου.

Όσο μπορείς ταξίδεψε.

Όσο μπορείς , μη γίνεσαι ψεύτικος.

Όσο μπορείς, μη δέχεσαι το άδικο.

Όσο μπορείς υπερασπίσου τον εαυτό σου.

Όσο μπορείς χαμογέλα.

Αντωνία Καπουράνη

Όσο μπορείς να λες αυτό που σκέφτεσαι. Όσο μπορείς να κρατάς το κεφάλι ψηλά. Όσο μπορείς να αγαπάς, να μην μισείς τους πάντες γύρω σου. Μην φοβάσαι να πάρεις ρίσκα. Προσπάθησε να ζήσεις την κάθε σου στιγμή σα να είναι η τελευταία. Δώσε κίνητρο στον εαυτό σου να κάνει τα πάντα, να ξεκινήσει κάτι καινούριο (εκτός να είναι δίαιτα. Τότε ξεκίνα από Δευτέρα!).

 Γέλα με τους φίλους σου και κάνε τους να γελάσουν. Γίνε καλύτερος άνθρωπος.

 Άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο. Μη σκας, η ζωή είναι ωραία.

Μην έχεις όρια. Ξεπέρασε τα!

Πάρε ένα ζωάκι. Έτσι θα έχεις συντροφιά και στα δύσκολα και στα εύκολα και στα άσχημα.

Κι αν όλα αυτά δεν τα μπορείς, μην είσαι μουρτζούφλης! Χαμογέλα!

Γαβριέλα Δούσμανη

Όσο μπορείς, μην τα παρατάς.

Συνέχισε να προσπαθείς. Όσο μπορείς βελτίωσε τον εαυτό σου για αν σε συμπαθούν και άλλοι.

Όσο μπορείς προσπάθησε το καλύτερο δυνατό.

Όσο μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις.

Όσο μπορείς να αγαπάς το κορίτσι που θες κι ας μη σου έχει μιλήσει ποτέ.

Όσο μπορείς να μην ακούς αυτούς που σε βλάπτουν.

Όσο μπορείς να εκφράζεις αυτό που θες.

Όσο μπορείς βοήθησε έναν άστεγο.

Ηλίας Καπουράνι

"ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ προσπάθησε να περιορίσεις την αλαζονεία και την υπεροψία του εαυτού σου,

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ μην εξευτελίζεις την ζωή σου,

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ μην μένεις στάσιμος σε μία ιδέα,αξιοποίησε την

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ τα διάφορα σχόλια του κόσμου,

Μην συμβιβάζεσαι στην μόδα της εποχής,

Μην περιορίζεσαι στο φαίνεται και όχι στο είναι,

Μην προσπαθείς να αλλάξεις για τους άλλους,

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ χαμογέλα, πίστεψε και γίνε ο εαυτός σου.

Μαρία Ηλιοπούλου

The giver- (Ο δωρητής)

Η ταινία ήταν φανταστική! Την ξαναείδα άλλες δύο φορές μετά από την πρώτη φορά που την είχα δει στην πρώτη γυμνασίου. Ήταν πολύ πρωτότυπη, σου κράταγε το ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκειά της. Ήταν πολύ ωραία που στην αρχή ήταν ασπρόμαυρη και σιγά σιγά έβαζε χρώματα - ακριβώς όπως το περιγράφει το βιβλίο. Σε κράταγε σε αγωνία και είχε αισιόδοξο τέλος και μας έδειξε πως θα μπορούσε να είναι ο κόσμος χωρίς συναισθήματα -  την αξία των συναισθημάτων είτε αυτά είναι αγάπη είτε πόνος. Ως προς την παρουσίασή της ήταν πολύ ρεαλιστική. Δεν βρήκα κάποιο αρνητικό και είναι από τις ταινίες που θα βαθμολογούσα με δέκα!!! 😀

Αγγελική Σαράντου, Γ5

 Η ταινία μου άρεσε  αρκετά, γιατί μας έδειχνε  μια κοινότητα διαφορετική από αυτήν που ζούμε. Μια κοινότητα χωρίς χρώμα , μια κοινότητα με πολύ αυστηρούς κανόνες μια κοινότητα διαφορετική από την δικιά μας. Υπήρχαν άνθρωποι που έβγαλαν αυτούς τους κανόνες γιατί υποτίθεται θέλανε να «κρατήσουν την κοινότητα μακριά από τον πόλεμο και την φτώχεια"». Αυτό όμως στέρησε από τους πολίτες την αγάπη, την μουσική, την ευτυχία, τους γάμους και πολλά άλλα. Ευτυχώς που υπήρξε ο επαναστάτης για να ξαναφέρει την πραγματική ζωή που αξίζει στους πολίτες εκείνους χωρίς ψέματα και χωρίς άλλα μυστικά που θα έβλαπταν τους άλλους . Άλλο ένα θέμα που με στενοχώρησε προσωπικά είναι ότι σκότωναν τα βρέφη , που δεν τα νόμιζαν ικανά να ζήσουν και να κάνουν αυτό που θέλουν.

Ντανιέλα Μπάνα, Γ3

Τολμώ να πω πως η ταινία ξεκίνησε ωραία. Σε τραβάει κατευθείαν στην δράση και στο θέμα της ταινίας.... Αλλά επίσης τολμώ να πω πως η ταινία αποτυγχάνει να δείξει πως στην πραγματικότητα θα ήταν ένας κόσμος χωρίς πόλεμο. Πιστεύω σαν παιδί που είμαι μπορώ να σκεφτώ πως θα κατάφερνες να δημιουργήσεις έναν κόσμο χωρίς πόλεμο, εγώ ΔΕΝ θα αφαιρούσα τόσο σημαντικά πράγματα.. Πράγματα σαν την μουσική, σαν τα συναισθήματα!!!!.... Θα το δεχόμουν χωρίς κανένα πρόβλημα, αν η ταινία μας παρουσίαζε ότι οι άνθρωποι ζούσαν σαν στρατιωτάκια!...

Δημήτρης Κανέλλης, Γ2

"Κάθε μέρα άλλος", Ντέιβιντ Λέβιθαν

Ονομάζεται Α. Κάθε πρωί ξυπνάει στο σώμα και στη ζωή ενός διαφορετικού ανθρώπου. Ποτέ δεν ξέρει από πριν ποιο θα είναι το άτομο μέσα στο οποίο θα βρεθεί. Αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι, λευκός ή μελαμψή, χαρούμενος ή θυμωμένη. Το έχει αποδεχτεί όμως, έχει ορίσει μάλιστα και τους κανόνες: δε δένεται πολύ, μένει διακριτικά στη ζωή των άλλων και δεν ανακατεύεται στην καθημερινότητα που μοιράζεται για μία μόνο μέρα. Ώσπου ένα πρωί ξυπνάει στο σώμα του Τζάστιν και γνωρίζει την κοπέλα του, τη Ριάννον. Τότε νιώθει ότι βρήκε επιτέλους κάποιον με τον οποίο θέλει να είναι μαζί. Κάθε μέρα.

Ένα υπέροχο βιβλίο που θα μιλήσει στην καρδιά κάθε εφήβου που ψάχνει μια αγάπη κι ένα σώμα για να τη μοιραστεί. Κάθε μέρα άλλο σώμα. Κάθε μέρα άλλη ζωή. Κάθε μέρα αναζητά το ίδιο κορίτσι. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Το βιβλίο άρεσε πολύ στην Αντωνία, αν και βρήκε αντιπαθητικό το χαρακτήρα της Ριάνον σε αρκετά σημεία. Ο Α. ήταν πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας , αν και δεν περίμενε στο τέλος να θυσιάσει την αγάπη του για τη Ριάνον. Ο Σωτήρης ξεκίνησε να διαβάζει το βιβλίο, αλλά οι πρώτες εκατό σελίδες του φάνηκαν βαρετές και το παράτησε για καμιά βδομάδα. Μετά το ξανάπιασε όμως και το τέλειωσε αρκετά γρήγορα. Βρήκε ενδιαφέρουσα την υπόθεση , αλλά δεν του άρεσε το τέλος. Ο Χρήστος διάβασε σχετικά γρήγορα το βιβλίο, το οποίο του άρεσε. Θεώρησε περίεργη την κρίση του Α. σε αρκετά σημεία και του άρεσε που δεν εκμεταλλευόταν το σώμα των ανθρώπων στο οποίο βρισκόταν. Επίσης μας είπε ότι κατανοούσε τη συμπεριφορά της Ριάνον, αφού η θέση της ήταν εξαιρετικά δύσκολη.

Η Ειρήνη διαβάζοντας το βιβλίο περίμενε ότι ο Α. κάποια στιγμή θα έμπαινε στο σώμα της Ριάνον. Ο συγγραφέας παρουσιάζει την καθημερινότητα πολλών, διαφορετικών εφήβων και αυτή είναι αληθινή. Αυτό που τη συγκίνησε στον Α. ήταν ότι δεν έκανε διακρίσεις. Δεν διαχώριζε τα άτομα σε στρέιτ ή γκει, σε αγόρια ή κορίτσια, σε λευκούς ή μαύρους. Γι αυτόν δεν υπήρχε φυλή ή εθνικότητα ή φύλο. Επίσης φρόντισε το κορίτσι που ήθελε να αυτοκτονήσει ενημερώνοντας τον πατέρα. Η ίδια πίστευε ότι στο τέλος ο Α. θα παρέμενε στο σώμα του Αλεξάντερ.  Στην Εύα δεν άρεσε η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, η Ριάνον, επειδή ήταν ρατσίστρια. Προσάρμοζε τη συμπεριφορά της ανάλογα με το σώμα στο οποίο βρισκόταν εγκλωβισμένος για μια ημέρα ο Α- ήταν διστακτική όταν ήταν σε σώμα κοριτσιού ή άσχημου εμφανισιακά αγοριού και πολύ πιο διαχυτική όταν ο Α βρισκόταν στο σώμα κάποιου όμορφου, γοητευτικού νεαρού. Επίσης της άρεσε που στο βιβλίο υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ιστορίες, αφού ο Α. αλλάζει σώμα καθημερινά. Αυτό της κράτησε αμείωτη την προσοχή.

Η Ντανιέλα διάβασε αρκετά γρήγορα το βιβλίο και της άρεσε πολύ το love story. Η καθημερινότητα των εφήβων όπως αποτυπώνεται στο βιβλίο είναι αληθινή, αν και το τέλος σε κάποιες από αυτές τις ιστορίες είναι απότομο. Αυτό που της άρεσε πολύ στο βιβλίο είναι ότι τη βοήθησε να μπει στη θέση των διαφορετικών ηρώων και να βιώσει τα συναισθήματα τους. Τελευταία τοποθετήθηκε η Σελίν, η οποία είχε δει πρώτα την ταινία και μετά διάβασε το βιβλίο. Αρχικά ξεκίνησε το βιβλίο, αλλά στην πορεία το βαρέθηκε. Το ξανάπιασε όμως λίγο αργότερα και το τέλειωσε σχετικά γρήγορα. Αυτό που της άρεσε στο βιβλίο ήταν ότι ταυτίζεσαι με τα διαφορετικά πρόσωπα του βιβλίου. Η αρίθμηση των κεφαλαίων με τον αριθμό της μέρας που ζούσε ο Α. της έκανε εντύπωση. Το τέλος ήταν απρόβλεπτο – ο νεαρός Αλεξάντερ είναι ο ωραίος τύπος που κάθε κορίτσι θα επιθυμούσε και λογικά θα άρεσε και στη Ριάνον!

Στη συζήτηση που ακολούθησε αναφερθήκαμε στο ότι ο συγγραφέας είχε αυτή την απίθανη ιδέα, δηλ. ο πρωταγωνιστής του να αλλάζει καθημερινά σώμα, προκειμένου να καλλιεργήσει την ενσυναίσθηση του αναγνώστη του. Μιλήσαμε για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε και ο ίδιος αλλά και η Ριάνον, που έπρεπε να τον αγαπήσει γι αυτό που ήταν εσωτερικά και όχι για την εξωτερική του εμφάνιση. Όπως επισήμανε και η Εύα η απάντηση σε αυτό δόθηκε από την Αμέλια, μια κοπέλα που στο σώμα της βρέθηκε ο Α. Αυτή απάντησε στην αγαπημένη της ότι θα την αγαπούσε όπως κι αν ήταν, αφού αυτό που μετρούσε ήταν ο χαρακτήρας της και όχι η εξωτερική της εμφάνιση. Παράλληλα, μας άρεσε αυτή η αναφορά σε τόσους πολλούς διαφορετικούς εφήβους και στις προσωπικές τους ιστορίες. Τέλος, καταλήξαμε στη διαπίστωση ότι ο Α. ήταν ένα πολύ καλό και ηθικό άτομο που σκοπό δεν είχε να εκμεταλλευτεί τα σώματα των άλλων εφήβων στα οποία τυχαία βρισκόταν, αλλά αντίθετα σεβόταν τη διαφορετικότητα τους και φρόντιζε να μη διασαλεύει τη ζωή τους. Ο βαθμός που βάλαμε στο βιβλίο ήταν 8!

(Η Αγγελική έλειπε από τη συνάντηση και μας έστειλε τη γνώμη της!)

Το βιβλίο ήταν πρωτότυπο και διαφορετικό ως προς το περιεχόμενο λόγω της κυρίας ιστορίας σχετικά με την ικανότητα του Α. να μπαίνει σε άλλα σώματα. Ήταν ένας πολύ ωραίος τρόπος για να μας παρουσιάσει τα συναισθήματα διαφόρων διαφορετικών ανθρώπων.  Από τις αντιδράσεις της κοπέλας στη διαφορετική εμφάνιση καταλαβαίνουμε πόσο σημαντική είναι και πόσο δύσκολο είναι να μείνουμε στον εσωτερικό κόσμο, χωρίς να επηρεαζόμαστε από την εξωτερική εμφάνιση και από την απόφαση του να τη γνωρίσει σε κάποιον άλλο καταλαβαίνουμε  πιστεύω ότι έβαλε το σεβασμό προς τους άλλους πάνω από τα δικά του συναισθήματα. Τα αρνητικά ήταν ότι η ιστορία ήταν συνέχεια γύρω από τα δύο αυτά παιδιά και θα μπορούσε να έχει πιο αίσιο τέλος. Πιθανότατα θα υπάρξει και συνέχεια σε επόμενο βιβλίο.

V for Vendetta, Οι ιδέες παραμένουν ζωντανές.

Η ταινία αυτή μας έδειξε τη μοχθηρότητα και την ασυδοσία των ανθρώπων που κυβερνούν στο μακρινό μέλλον την Αγγλία και το πως μπορούν να ωθήσουν τους πολίτες να πιστέψουν πράγματα κάνοντας πλύση εγκεφάλου με κάθε υπαρκτό μέσο ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Παρόλα αυτά μας απέδειξε ότι στο τέλος, αν ο λαός ενωθεί, μπορεί να βγει νικητής, γιατί οι ιδέες παραμένουν ζωντανές, όσα άτομα κι αν θυσιαστούν για χάρη τους. Επιπλέον αν μεταδοθούν από στόμα σε στόμα μπορούμε να πετύχουμε το σκοπό μας, όποιος και αν είναι αυτός. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η λήξη της απέραντης ελευθερίας των κυβερνήσεων και η λήψη κοινωνικών και ηθικών κανονισμών που να ωφελούν και τον πολίτη εκτός από τον κυβερνώντα.

Στόχος της ταινίας ήταν να "ξυπνήσει" τους ανθρώπους και να τους κάνει να καταλάβουν ότι καθημερινά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης λόγω της ευπιστίας τους και του μη σκεπτικισμού τους και να ξυπνήσει τον νου, ούτως ώστε να φιλτράρει ότι ακούει και βλέπει και να είναι πιο ενεργός και "ξύπνιος" πολίτης. Πιστεύω πως αυτόν τον στόχο έμμεσα ή άμεσα τον πετυχαίνει. Προσωπικά μου άρεσε πολύ ως ταινία αφού συμπεριλάμβανε και δράση, πράγμα που με έκανε να την παρακολουθήσω με τρομερό ενδιαφέρον. Πιστεύω πως ήταν μια πολύ καλή επιλογή εκ μέρους των καθηγητών μας.

Μαρία Χατζημιχαήλ, Γ6

Αναμφίβολα η καλύτερη ταινία που έχω δει ποτέ στην ανιαρή ζωούλα μου. Ο V μέσα από πολύ κόπο προσπαθεί να κάνει τον κόσμο να μην ξεχάσει όχι τον βασιλιά,  αλλά τον Γκάι Φωκς. Τον άνθρωπο που είχε τα κότσια να γυρίσει πλάτη στην εξουσία. Η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ. Η ιδέα του ότι διαδραματίζεται στο μέλλον την κάνει να έρθει πιο κοντά στον θεατή και να τον προβληματίσει σχετικά με το τι όντως μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Επίσης είμαι κορίτσι οπότε έχω λίγο περισσότερο  αίσθηση του πως να κλαις όταν λίγο πριν το τέλος οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές ανταλλάσουν το πρώτο και τελευταίο τους φιλί πάνω από μια άσπρη μάσκα. Υπάρχουν πολλά δώρα μέσα σε αυτή την ταινία που πιστεύω ότι θα τραβήξουν το ενδιαφέρον του καθένα που θα θελήσει να τη δει.

Γαβριέλα Δούσμανη, Γ2

Όλες οι ταινίες έχουν καλό τέλος όπως είπε και ο V, βέβαια δεν απουσιάζει από αυτήν τη ταινία το καλό τέλος!! Να πω πως θα είναι από τις λίγες φορές που μάλλον θα γράψω καλή κριτική γιατί η ταινία πράγματι είναι καλή. Αρχικά η ταινία έχει τον "δικό" της Ζορό τον "δικό" της Χίτλερ και την "δικιά" της Λόις. Εχει μέσα δύο τρία κλισέ,  αλλά δεν με θεωρώ αρκετά έμπειρο για να ασκήσω κριτική. Είναι μια ταινία που σε κρατάει σε εγρήγορση. Δένουν λοιπόν οι *καλές ιδέες* και κλείνει με το τέλος που όλοι θέλουμε.

Δημήτρης Κανέλλης, Γ2

"Αν ψάχνετε τον ένοχο, χρειάζεται μόνο να κοιτάξετε στον καθρέφτη". Μέσα σε αυτή τη φράση κρύβεται όλο το νόημα της ταινίας. Ο αγώνας που έκανε ο V για καταστρέψει το απολυταρχικό καθεστώς δεν βασιζόταν σε αυτόν ,αλλά στον λαό. Αυτό που έκανε εκείνος ήταν, απλά να δώσει στους ανθρώπους μία μικρή ώθηση, έτσι ώστε να αποβάλουν κάθε αίσθημα φόβου από μέσα τους,να καταλάβουν ότι μόνο αυτοί αυτοί μπορούν να αλλάξουν το μέλλον τους και να εναντιωθούν σε έναν δικτάτορα, ο οποιός τους είχε, ουσιαστικά, φυλακίσει.Η φυλακή τους, όμως, ήταν διαφορετική από τις άλλες. Σε αυτή την φυλακή, το τραγικό ήταν, πως νόμιζαν ότι ήταν ελεύθεροι, ενώ στην πραγματικότητα δεν μπορούσαν να σκεφτούν, να μιλήσουν και, γενικότερα, να κάνουν τίποτε παρά να ακολουθήσαν, άβουλα,αυτά που το κράτος τους έλεγε να κάνουν, μέσω των ΜΜΕ.

Ένα άλλο θέμα που θίγει η ταινία είναι το γεγονός ότι δεν έχει σημασία το άτομο που υποστηρίζει μία ιδέα ,αλλά η ιδέα η ίδια. Αυτό φαίνεται πολύ έντονα σε κάποιες από τις τελευταίες σκηνές της ταινίας, όπου η Ίβι φιλάει την μάσκα που φοράει ο V,έπειτα όταν δεν του βγάζει την μάσκα αφού πέθανε για να δει ποιός είναι και τέλος όταν ο επιθεωρητής την ρωτάει ποιός ήταν τελικά ο V και αυτή του απάντησε:" Ήταν ο Έντμοντ  Ντάντες, ο πατέρας μου, η μητέρα μου, ο αδερφός μου, ο φίλος μου, ήταν εσύ και εγώ. Ήταν όλοι μας..."

Τέλος Πιστεύω πως το " V for Vendetta " είναι ,μέχρι στιγμής, η καλύτερη ταινία που έχουμε παρακολουθήσει στην κινηματογραφική λέσχη, λόγω των μηνυμάτων που περνούσε αλλά και του τρόπου με τον οποίο το έκανε. Μπορεί κάποιοι να την χαρακτηρίσουν κάπως "ωμή" λόγω κάποιων σκηνών αλλά πιστεύω πως ήταν απαραίτητες, προκειμενου να "αγγίξουν" τους θεατές. Επομένως την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους.

Δημήτρης Πλατανίστας, Γ4

Καλός μαθητής vs κακός μαθητής.

Καλός μαθητής θεωρείται ο μαθητής που είναι συνεπής στις σχολικές του υποχρεώσεις και επιμελής. Επίσης, ο καλός μαθητής δε δημιουργεί  προβλήματα στο σχολείο , σέβεται τους δάσκαλους και δεν ενοχλεί τους συμμαθητές του. Είναι , όμως, μόνο αυτά τα κριτήρια για να ανήκει κάποιος μαθητής σε αυτήν την ομάδα; Καλός μαθητής κατά τη γνώμη μου δεν είναι μόνο αυτός που είναι πρώτος ή ανάμεσα σε πρώτους. Καλός είναι και ο αισιόδοξος μαθητής, ο προσεκτικός μαθητής που εμπιστεύεται τις γνώσεις του, αυτός που είναι τακτικός και οργανωμένος και ξέρει να ζητά βοήθεια όποτε την χρειάζεται. Επιπλέον, ο καλός μαθητής δεν απογοητεύεται με τις χαμηλές αποδόσεις, δεν τα παρατά εύκολα και προσπαθεί μέσα απ όλα να μαθαίνει , αλλά πρωτίστως ο καλός μαθητής προσπαθεί  με επιμονή και υπομονή να κατακτά τους στόχους του, έχοντας σωστούς τρόπους συμπεριφοράς , εκτιμώντας την οικογένεια , τους φίλους και τους συμμαθητές του.

Καλλιόπη Δρόσου, Γ2

Κακός μαθητής είναι αυτός ο οποίος δε διαβάζει,  δε συμμετέχει στο μάθημα και παράλληλα κάνει φασαρία στην τάξη. Όμως ο κακός μαθητής τις περισσότερες φορές μπορεί να έχει περάσει πολλά στη ζωή του και έτσι να έχει προκύψει αυτή η συμπεριφορά. Επίσης μπορεί να μην έχει την προσοχή του γονέα και να νιώθει μόνος ή να έχει ένα μόνο γονιό και να περνάει εξίσου δύσκολα.

Αναστασία Ζελεζνιάκ, Γ2

Κατά τη γνώμη μου καλός μαθητής δεν είναι πάντα αυτός που παίρνει είκοσι σε κάθε μάθημα και είναι καλός σε όλα. Ένας καλός μαθητής μπορεί να είναι κάποιος που ο μεγαλύτερος βαθμός που έχει στον έλεγχο είναι το 17. Πάρα πολλά άτομα έχουν έφεση στη ζωγραφική, στο τραγούδι, στο χορό και άλλα. Δεν είναι αναγκαίο ο κάθε γονιός να έχει γεννήσει ένα Άλμπερτ Αϊνστάιν. . Ωστόσο πολλοί άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους το πρότυπο του καλού μαθητή ως τον πρώτο κι όχι τον δεύτερο ή τον τρίτο που υπάρχει μέσα σε μια τάξη , και τον κακό μαθητή , όχι ως αυτόν που δε μπορεί ή δε θέλει τα γράμματα , αλλά αυτόν που βαριέται να διαβάσει. Πού ξέρουμε όμως ; Μπορεί αυτό που θα σε πάει ψηλά να μην είναι ο βαθμός του απολυτηρίου, αλλά μια πολύ καλή ιδέα.!

Γαβριέλα Δούσμανη, Γ2

Αρχικά, ο καλός μαθητής είναι ενεργός στο μάθημα. Συμμετέχει, απαντά σε ερωτήσεις, προσέχει τον καθηγητή. Ακόμη είναι συνεπής και διαβάζει όσο χρειάζεται όλα τα μαθήματα ανεξαιρέτως. Πέρα των τυπικών όμως η προσπάθεια δεν αρκεί. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει κι αυτό που ξεχωρίζει τους καλούς μαθητές από τους κακούς. Ο καθένας μπορεί να διαβάζει και να κάνει εργασίες , αλλά η ποιότητα του διαβάσματος και των εργασιών αναδεικνύουν το επίπεδο του μαθητή. Τέλος, ο καλός μαθητής συνήθως παίρνει υψηλούς βαθμούς και ξεχωρίζει από το σύνολο των μαθητών της τάξης λόγω των επιδόσεων του.

Διονύσης Καραβίτης, Γ2

"Αποσυνδέσου!"

Η καλύτερη ταινία που έχω δει στη ζωή μου! Δεν ήξερα ότι υπάρχουν τέτοιοι κίνδυνοι. Δεν περίμενα ότι γίνονται τέτοια πράγματα στον κόσμο. Δεν ήθελα να ξέρω ότι υπάρχουν. Αλλά όσο πιο νωρίς ενημερώνεσαι για τον κόσμο, τόσο πιο σωστά προετοιμασμένος είσαι για το μέλλον. Καλώς που μας τη δείξατε!

Αυτό λοιπόν που θα μου μείνει στο μυαλό είναι η σκηνή όπου η αδερφή του αγοριού που κρεμάστηκε, ξάπλωσε δίπλα του στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Στόχος της ταινίας ήταν να μας δείξει με έναν πλάγιο τρόπο πώς πρέπει να χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο.  Και νομίζω πώς όλοι φοβηθήκαμε και θα προσέχουμε από δω και πέρα. Απλά έχω μια απορία: Αν όντως η ταινία απεικόνιζε την αλήθεια, πόσο τυχεροί παίζει να είμαστε;

Αναστασία Ζήβα, Γ2

Η ταινία «Disconnect» ήταν καταπληκτική. Καταρχάς  νομίζω ότι μου άρεσε επειδή δεν ήταν μια ενιαία ταινία, αλλά τρεις διαφορετικές. Η ιστορία του Μπεν Μπόιντ ήταν η καλύτερη κατά τη γνώμη μου, διότι υπήρχαν αρκετά συγκινητικά σημεία- όπως η σκηνή που ο πατέρας μάχεται για το γιο του και τελικά συμφιλιώνονται με τον πατέρα του Ντίξον. Πάντως η πιο συγκινητική στιγμή στην ταινία είναι όταν ο πατέρας άκουγε το τραγούδι Μπεν.

 Η ιστορία με την κλεμμένη πιστωτική ήταν πολύ συνοπτική και πιστεύω ότι ήθελε και άλλη ανάπτυξη. Η ιστορία της Νίνα και του Κάιλ ήταν βαρετή, αν και ήταν αρκετά αναπτυγμένη. Είχε μερικές καλές σκηνές, όπως όταν ο Κάιλ απέτρεψε τον αρχηγό του να χτυπήσει τη Νίνα. Οι αγαπημένοι μου χαρακτήρες ήταν ο πατέρας του Μπεν και ο Ντίξον. Ο πατέρας του Μπεν μου άρεσε,  επειδή υπερασπίστηκε το παιδί του ακόμα και όταν χρειάστηκε να παλέψει. Ο Ντίξον μου άρεσε,  επειδή μετανόησε για τις πράξεις του και συμπαραστάθηκε στον πατέρα του Μπέν. Θα έβαζα στην ταινία 8/10.

Σωτήρης Καβαδάκης, Γ2

Είναι από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει. Μια ταινία που αντιπροσωπεύει τη γενιά μας. Είναι μια ταινία που τα περισσότερα παιδιά ταυτίζονται και μέσα από αυτή την ταύτιση μπορούν να βρουν μια λύση. Μας έδειξε κάποια προβλήματα που αντιμετωπίζουν μικροί και μεγάλοι, ενήλικες.

Είδαμε πώς πρέπει να χρησιμοποιούμε το Ίντερνετ και πώς να προστατεύουμε τα προσωπικά μας δεδομένα καθώς και τον ίδιο μας τον εαυτό. Μας έδειξε τους κινδύνους που υπάρχουν εκεί. Ο καθένας θα μπορούσε να δει αυτή την ταινία και να μάθει πολλά για το θέμα. Αυτές είναι ταινίες που πρέπει να βλέπουμε στην εφηβική ηλικία.

Ραφαηλία Κασάπη, Γ2

Μια ταινία που μπορεί να σου προκαλέσει κλάμα και αγωνία γιατί δεν ξέρεις τι σε περιμένει στο τέλος. Κατά τη γνώμη μου η ταινία είναι καλά σκηνοθετημένη με πολύ σασπένς και δράμα. Η ταινία περιλάμβανε τρεις διαφορετικές ιστορίες για το διαδίκτυο και το τι κακό κάνει, αν δεν μπορείς να το διαχειριστείς σωστά. Προσπαθεί να σου δείξει ότι δεν ξέρεις τι υπάρχει μέσα από την οθόνη. Μπορεί να είναι ο καθένας : ένας φίλος , ένας άγνωστος, ένας συμμαθητής σου. Ένα αρνητικό που είχε κατά τη γνώμη μου  είναι ότι στις στιγμές που έχει μια συγκινητική 

σκηνή και πας να κλάψεις, αλλάζει σκηνή.

Στο τέλος της ταινίας πίστευα πως όλα θα γίνουν καλύτερα , όπως σε όλες τις συνηθισμένες ταινίες αλλά αυτή η ταινία ήταν λίγο διαφορετική. Η ταινία πιστεύω ότι ήταν εξαιρετική.

Αντωνία Καπουράνη, Γ2

Ήταν μια πολύ ωραία ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Μου άρεσε πολύ προς το τέλος που όλοι έδειχναν να είναι κοντά. Μου άρεσε επίσης εκεί που ο Ντίξον πήγε στο νοσοκομείο να δει το άλλο αγόρι, αν και θα μπορούσαν να τον πιάσουν. Όταν τελείωσε σκέφτηκα πόσο καταραμένο παίζει να είναι το διαδίκτυο., πόσο κακό έχει κάνει σε πολλούς ανθρώπους. Μακάρι να προσέχαμε περισσότερο τι κάνουμε.

Αναστασία Ζελεζνιάκ, Γ2

(Ευχαριστούμε τον δικηγόρο κύριο Δρόσο, ο οποίος βρέθηκε σήμερα κοντά μας και, με αφορμή την ταινία που είδαμε, μίλησε στους μαθητές της Κινηματογραφικής Λέσχης για την προστασία των προσωπικών τους δεδομένων και τη χρήση του Ίντερνετ.)