Ήλιος με μουστάκια, Μελίνα Σιδηροπούλου
Εκδότης:
Καλειδοσκόπιο
Αριθμός
σελίδων : 112
Εικονογράφηση
: Πέρσα Ζαχαριά
"Βάλω μαγιό, πάω βουνό, κάνω μπάνιο".
Αυτή ήταν η πρώτη μου φράση, κάτι που θορύβησε τους γονείς μου, αλλά όχι εμένα.
Με λένε Μαρίνα και, για να είμαι ειλικρινής, δεν
καταλαβαίνω τίποτα απ' όσα γίνονται γύρω μου. Όπως πού πάει ένας μπαμπάς με μια
βαλίτσα στο χέρι. Ή γιατί η μαμά μου έγινε μπεζ και γιατί το
"βλαμμένο", η αδερφή μου δηλαδή, εξαφανίζεται συνεχώς πίσω από ένα
τηλέφωνο.
Έτσι, προτιμώ να παρακολουθώ τα δρομολόγια των
αεροπλάνων στον ουρανό και τους γλάρους να κρατούν με το ράμφος τους εργόχειρα
με βελονάκι. Προτιμώ να περπατώ με τον γάτο μου στον ώμο, να κάνω φίλους που
μοιάζουν με καρότα ή γοριλάκια και να φτιάχνω τζιζκέικ λεμόνι.
Τι κάνεις όμως όταν οι "καταστάσεις σε
προλαβαίνουν", που λένε κι οι μεγάλοι; Ή όταν ερωτευτείς; Μπορείς να τους
συντηρήσεις όλους στην κατάψυξη, να την ανοίγεις και να τους βλέπεις εκεί όπως
τους ήξερες. Ή αναγκαστικά να "με-γα-λώ-σεις", με όποιο τρόπο
μπορείς.
Αρκεί μέσα σου, βαθιά στην ψυχή σου, να κρατάς ό,
τι έχει σημασία για σένα. Όπως την εικόνα του ήλιου με δυο μεγάλα μουστάκια να
τεντώνεται στο ηλιοβασίλεμα, σαν μια τεράστια πύρινη γάτα. (Από την παρουσίαση
στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Συγγραφέας:
Becky Albertalli
Μεταφραστής:
Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης
Εκδόσεις:
Πατάκης
Ο δεκαεξάχρονος (και όχι και τόσο ανοιχτά γκέι)
Σάιμον Σπίαρ μισεί τα δράματα − εκτός, φυσικά, από εκείνα στα οποία παίζει μαζί
με τη θεατρική ομάδα του σχολείου. Όταν όμως ένα ιμέιλ του πέφτει σε λάθος
χέρια, το μεγάλο του μυστικό κινδυνεύει να αποκαλυφθεί. Ο Σάιμον είναι πια θύμα
εκβιασμού: Αν δε βοηθήσει τον κλόουν της τάξης να τα φτιάξει με το κορίτσι των
ονείρων του, η σεξουαλική του ταυτότητα θα γίνει βούκινο. Και το χειρότερο: Το
ίδιο θα πάθει και ο Μπλου, το μυστηριώδες αγόρι με το οποίο ανταλλάσσει
καθημερινά ιμέιλ.
Και ενώ η εξ αποστάσεως σχέση του με τον Μπλου
μοιάζει όλο και περισσότερο με φλερτ, το μπέρδεμα φτάνει και στους τρεις
κολλητούς του: την Άμπυ, τον Νικ και τη Λία. Τώρα, ο Σάιμον θα πρέπει να βρει
έναν τρόπο να προλάβει τις εξελίξεις και να αποκαλύψει την αλήθεια, χωρίς να
χάσει τους φίλους του — και, πάνω απ’ όλα, την ευτυχία που θα μπορούσε να ζήσει
μαζί με το πιο γλυκό αγόρι που έχει γνωρίσει στη ζωή του. Ένα είναι βέβαιο: Η
προτελευταία χρονιά του ως μαθητή θα είναι θυελλώδης.
Εκδότης
: BELL
Αριθμός
σελίδων : 384
Μετάφραση
: Βικτόρια Τράπαλη
«Σκοτώστε
όσες κίσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε, αλλά να θυμάστε ότι είναι
αμαρτία να σκοτώσεις τα κοτσύφια». Αυτή είναι η συμβουλή του δικηγόρου Άτικους
Φιντς στα παιδιά του, καθώς ο ίδιος αποφασίζει να υπερασπιστεί στο δικαστήριο
το πραγματικό «κοτσύφι» αυτής της υπέροχης ιστορίας, έναν νεαρό μαύρο. [. . .]
Το φαινομενικά γαλήνιο και ειρηνικό Μέικομπ της Αλαμπάμα είναι στην
πραγματικότητα βουτηγμένο στην προκατάληψη, τη βία και την υποκρισία. Αλλά τη
ναρκωμένη συνείδηση της πόλης θα συνταράξει το σθένος ενός ανθρώπου που
αγωνίζεται για δικαιοσύνη. . . Ένα από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα που
γράφτηκαν ποτέ, το "Όταν Σκοτώνουν τα Κοτσύφια" συγκαταλέγεται
ανάμεσα στα αξιολογότερα κλασικά έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας. [. . .] (ΑΠΟ
ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
«Καλοκαίρι
στην πισίνα», Βιλ Γκμέλινγκ
Μεταφραστής:
Τσινάρη, Πελαγία
Εκδόσεις:
Εκδόσεις Καστανιώτη
Σελίδες:
208
Είχαμε απλώσει πάλι την κουβέρτα μας στο γρασίδι
και αράζαμε τεμπέλικα. Η Κατίνκα δεν είχε όρεξη να εξασκηθεί στο ελεύθερο. Ο
Ρόμπι ήθελε να κοιτάζει τον ουρανό. Βαριόμασταν. Κι έτσι είπα να το αναφέρω.
"Ερχόμαστε μόνο μέρα εδώ" είπα. "Ναι, φυσικά" είπε η
Κατίνκα, "και λοιπόν;" "Ωραία θα ήταν να ερχόμασταν καμιά φορά
και νύχτα" είπα. "Νύχτα;" Με κοίταξε καλά καλά. "Θα
μπορούσαμε να το προσπαθήσουμε, θέλω να πω... Να πηδήξουμε τη μάντρα, για
παράδειγμα... Για παράδειγμα, λέω..." Εκείνη συνέχιζε να με κοιτάζει και
κούνησε το κεφάλι της συμφωνώντας. "Το βρίσκω τέλειο..." είπε σιγανά.
"Το βρίσκω πραγματικά τέλειο! Επιτέλους, θα κάνουμε κάτι παράνομο!"
Το "Καλοκαίρι στην πισίνα" μιλά για μια παρέα παιδιών, για την
καθημερινότητά τους, τις ανησυχίες και τα όνειρά τους, τις συζητήσεις τους ένα
καλοκαίρι, αυτό που περνούν δίπλα στην πισίνα, ένα καλοκαίρι που τα ωριμάζει,
καθώς με χιούμορ προσπαθούν να προσαρμοστούν στην ηλικία τους και τα προβλήματά
της.
Τα
πλεονεκτήματα του να είσαι το περιθώριο, Chbosky, Stephen
Μεταφραστής:
Δριμή, Ελένη
Εκδόσεις:
Τόπος
Σελίδες:
256
Πώς είναι να διασχίζεις τον αλλόκοτο,αχαρτογράφητο κόσμο του λυκείου; Τότε που δίνεις το πρώτο σου φιλί και βγαίνεις
το πρώτο σου ραντεβού; Που τη μια στιγμή αισθάνεσαι ότι έχεις κατακτήσει τον
κόσμο και την άλλη δεν έχεις όρεξη για κανέναν; Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη
ζωή του Τσάρλι, ενός ντροπαλού έφηβου, που ξεκινάει το λύκειο στα προάστια του
Πίτσμπουργκ. Η αποξένωση, η έννοια της φιλίας, η εικόνα του σώματος, η ψυχική
υγεία, τα ναρκωτικά, η σεξουαλική ταυτότητα, η σεξουαλική παρενόχληση και πολλά
ακόμη ζητήματα απασχολούν τον Τσάρλι και την παρέα του σε ένα καλτ πλέον βιβλίο
για τις άγριες, αδυσώπητες μέρες που οδηγούν στην πολυπόθητη
"ενηλικίωση".
«Nemo:Το αγόρι χωρίς όνομα», Morosinotto, Davide
Μεταφραστής:
Τουλούπη, Ελένη
Εκδόσεις:
Μίνωας
Σελίδες: 216
Ευρώπη, 1829 Ένα αγόρι αποβιβάζεται στο λιμάνι της
Χάβρης. Σκοπός του να φτάσει σε ένα κολέγιο στα περίχωρα του Παρισιού. Δεν
είναι ένας μαθητής σαν όλους τους άλλους. Mοναχικός, σιωπηλός, κανείς δεν
γνωρίζει το πραγματικό του όνομα. Όποιος θέλει να γίνει φίλος του μπορεί να τον
φωνάζει απλώς Νέμο. Στο κολέγιο βρίσκει δύο έμπιστους φίλους, την Άσλιν και τον
Ντανιέλ, στους οποίους θα αποκαλύψει το μυστικό του. Ποια είναι η αποστολή που
πρέπει να φέρει σε πέρας ο Νέμο; Γιατί έχασε το όνομά του; Οι τρεις φίλοι θα
ξεκινήσουν μια μεγάλη περιπέτεια, που απαιτεί εφευρετικότητα, εμπιστοσύνη και
πολύ θάρρος.
Συγγραφέας:
Ευαγγελία Θεοδωρίδου
Εκδόσεις:
Πατάκης
Η Δάφνη είναι δεκαπέντε χρονών και ζει μια ζωή
κανονική με τους δύο πάντα ερωτευμένους γονείς της, την κολλητή και το αγόρι
της. Μπορεί βέβαια οι γονείς της (και ειδικά η μητέρα της) να μην πολυδίνουν
σημασία στα εφηβικά της ξεσπάσματα, αλλά αυτό δεν αποτελεί μεγάλο πρόβλημα.
Άλλωστε, ποιοι γονείς μπορούν να καταλάβουν τι περνάει ένας έφηβος;
Η φαινομενική ηρεμία θα ανατραπεί όμως όταν οι
γονείς της Δάφνης αποφασίσουν μια ωραία μέρα να μετακομίσουν όλοι μαζί στην
εξωτική Σουηδία! Και σαν μη φτάνει αυτό, τους σφηνώνεται και η ιδέα πως η
απόφαση αυτή είναι για το καλό της κόρης τους.
Από εκείνη τη μέρα ο κόσμος της Δάφνης θα έρθει τα
πάνω κάτω. Το άλλοτε ειρηνικό σπίτι της θα μετατραπεί σε πεδίο μάχης, οι
σχέσεις της με την κολλητή της και το αγόρι της θα περάσουν από χίλια κύματα
και το καράβι της ζωής της θα φανεί προς στιγμή να βυθίζεται. Ελπίδα πουθενά.
Όλα μαύρα κι άραχλα. Όμως, σκαλίζοντας τις σχέσεις της με τους ανθρώπους που
αγαπά, σιγά σιγά η Δάφνη θα διαπιστώσει ότι πίσω από τη σκοτεινή κι απαισιόδοξη
όψη των πραγμάτων κρύβονται πολλές αποχρώσεις που θα την ξαφνιάσουν ευχάριστα. Λες,
τελικά, αυτή η αναπάντεχη τροπή στη ζωή της να της βγει σε καλό;
Φως σε μαύρο ουρανό, Ελένη Πριοβόλου
Εκδόσεις:
Καστανιώτης
Σελίδες:
152
… Μερικές φορές ένιωθα ότι δεν τα ζούσα εγώ, ρε
συ. Τότε, εκείνο το βράδυ που κατέφυγα στο σκουπιδοτενεκέ και έσκυψα να πάρω
ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς, είπα «πάει, αυτός είναι ο κόσμος μου πια. Θα ζω
ανάμεσα στα σκουπίδια και τα αποφάγια, ένα σκουπίδι με ψυχή, που θα λιώνει μέσα
στην αδικία και στο ψέμα». Όμως η τύχη μίλησε αλλιώς σ’ εμένα. Και την άκουσα.
Δεν της γύρισα την πλάτη κάνοντας τον καμπόσο, γιατί την τύχη την φτιάχνεις
εσύ, φίλε μου…
Ο δεκαεξάχρονος Ντίνος, μαθηματικό κεφάλι,
κατεβάζει διαρκώς την κουκούλα. Για να μη βλέπει και να μην τον βλέπουν. Οι
συνθήκες της ζωής του δεν τον ευνοούν. Τρέχει σαν δαρμένο σκυλί. Και
πεινασμένο. Η οικογένεια έχει πάψει να αποτελεί γι’ αυτόν ασφαλές καταφύγιο κι
εκεί έξω ο κόσμος μοιάζει εχθρικός. Όμως βγαίνει να τον αντιμετωπίσει. Μέσα στα
ερείπια, ένα όνειρο φυτρώνει. Το ακολουθεί. Στην αβέβαιη πορεία του συναντά
ανθρώπους σαν και αυτόν. Ενώνουν τις δυνάμεις τους και βάζουν τα υποστυλώματα,
όχι απλά της επιβίωσης, αλλά της ζωής.
Ένα βιβλίο για την καταστολή του μίσους, την πίστη
σε έναν σκοπό και την καλλιέργεια της αγάπης σαν μόνο προορισμό, μέσα σε έναν
εχθρικό κόσμο που αλλάζει δραματικά.
Εκδότης:
Ψυχογιός
Αριθμός
σελίδων: 312
Μετάφραση:
Μιχάλης Κτενάς
Όταν η κολλητή της, η Μεγκ, καταπίνει δηλητήριο,
σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, μόνη της, η Κόντι είναι απαρηγόρητη.
Η Κόντι μοιραζόταν τα πάντα με τη Μεγκ. Πώς δεν
είχε καταλάβει τίποτε; Όταν, όμως, πηγαίνει στο κολέγιο της Μεγκ για να μαζέψει
τα πράγματά της, ανακαλύπτει ότι υπάρχουν πολλά που δεν της είχε πει. Για τους
συγκατοίκους της∙ για τον Μπεν Μακάλιστερ, το αγόρι με την κιθάρα, το
σαρκαστικό χαμόγελο και τα μυστικά του∙ και για ένα κλειδωμένο αρχείο στον
υπολογιστή που, όταν καταφέρνει να το ανοίξει, θα την κάνει να αμφισβητήσει όλα
όσα πίστευε ότι ήξερε για τον θάνατο της φίλης της.
Μια συγκινητική ιστορία για την αξία της
οικογένειας και για το πώς μπορεί κανείς να ξεπεράσει μια απώλεια και να
προχωρήσει στη ζωή του.
Συγγραφέας: Val Emmich Steven Levenson Benj Pasek, Justin Paul
Μεταφραστής:
Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης
Εκδόσεις:
Πατάκης
ΑΓΑΠΗΤΕ ΕΒΑΝ ΧΑΝΣΕΝ,
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ, ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΑΤΙ…
Ένα γράμμα
που δεν έπρεπε να διαβαστεί συνδέει κατά λάθος τον δεκαεφτάχρονο Έβαν με μια
οικογένεια που πενθεί τον γιο της. Για τον Έβαν είναι η ευκαιρία της ζωής του.
Μπορεί επιτέλους να ανήκει κάπου. Πρέπει απλώς να προσποιείται ότι ο διαβόητος
για τον προβληματικό του χαρακτήρα Κόννορ Μέρφυ υπήρξε, κρυφά, ο κολλητός του.Ξαφνικά
ο Έβαν παύει να είναι «αόρατος» – τον προσέχει μέχρι και το κορίτσι των ονείρων
του. Οι γονείς του Κόννορ του συμπεριφέρονται σαν να είναι μέλος της
οικογένειας και του ζητούν απεγνωσμένα περισσότερες πληροφορίες για τον
αινιγματικό γιο τους. Καθώς βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στον πόνο, στις ενοχές
και στη σύγχυση της οικογένειας, ο Έβαν συνειδητοποιεί πως αυτό που κάνει δεν
είναι σωστό. Όμως δεν είναι κακό πράγμα να βοηθάς τους άλλους, έτσι δεν είναι;
Ο
καινούριος αυτός Έβαν δεν κατακλύζεται από το άγχος, ούτε και αντικρίζει
διαρκώς την απογοήτευση στα μάτια της μητέρας του. Έχει έναν σκοπό στη ζωή του.
Επιπλέον έχει αυτοπεποίθηση. Η κάθε μέρα είναι υπέροχη. Όταν όμως το μυστικό
του αρχίζει να βγαίνει στο φως, ο Έβαν θα έρθει αντιμέτωπος με το μεγαλύτερο εμπόδιο:
τον ίδιο του τον εαυτό. Ένα απλό ψέμα οδηγεί σε πολλές περίπλοκες αλήθειες, σε
αυτή τη συγκινητική ιστορία που μιλά για την κατάθλιψη και την ανάγκη για
επικοινωνία, σε μια εποχή διαρκούς δικτύωσης αλλά και αφάνταστης μοναξιάς.
Μια
συγκλονιστική ιστορία για τις διαδρομές των ανθρώπων που συγκρούονται και
συναντιούνται. Αφού καθήλωσε το κοινό και κέρδισε βραβεία στο Μπρόντγουεϋ,
έγινε μυθιστόρημα και αγαπήθηκε σε όλο τον κόσμο.
Συγγραφέας:
Giacomo Mazzariol
Μεταφραστής:
Δήμητρα Δότση
Εκδόσεις:
Πατάκης
Χρειάστηκαν δώδεκα χρόνια μέχρι να καταφέρει ο
Τζάκομο να δει στ’αλήθεια ποιος είναι ο αδερφός του, να μπει στον κόσμο του.
Και να τον αφήσει να του αλλάξει τη ζωή.
Είσαι πέντε χρόνων, έχεις δύο αδερφές και θα
ήθελες τόσο πολύ ένα αδερφάκι για να παίζεις μαζί του, όπως όλα τα αγοράκια.
Ώσπου ένα βράδυ οι γονείς σου σου ανακοινώνουν ότι τελικά θα αποκτήσεις αυτό το
αδερφάκι, μόνο που θα είναι διαφορετικό. Εσύ είσαι πανευτυχής: για σένα
διαφορετικός σημαίνει «σούπερ ήρωας». Του βρίσκεις, μάλιστα, και όνομα:
Τζοβάννι. Κι ύστερα έρχεται στον κόσμο και σιγά σιγά καταλαβαίνεις πως, ναι,
είναι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά, αλλά δεν έχει καμία σούπερ δύναμη. Στο
τέλος ανακαλύπτεις και τη λέξη Down και ο ενθουσιασμός σου μετατρέπεται σε
άρνηση και στη συνέχεια σε ντροπή. Θα πρέπει να διανύσεις την εφηβεία σου για
να συνειδητοποιήσεις πως τελικά η αρχική σου αίσθηση δεν ήταν λάθος. Κι όταν πια
θα αφήσεις τη ζωντάνια του Τζοβάννι να σε παρασύρει, θα καταλήξεις στο
συμπέρασμα πως τελικά είναι πράγματι ένας σούπερ ήρωας. Κι ότι, σε κάθε
περίπτωση, είναι ο καλύτερός σου φίλος.
Με λίγα λόγια, αυτή είναι η ιστορία του Τζοβάννι.
Ο Τζοβάννι που είναι δεκατριών χρόνων κι έχει ένα χαμόγελο πιο πλατύ κι από τα
γυαλιά του· που αρπάζει το καπέλο ενός άστεγου και το βάζει στα πόδια· που
αγαπάει τους δεινόσαυρους και το κόκκινο χρώμα· που πηγαίνει σινεμά με μια
συμμαθήτριά του, επιστρέφει σπίτι και μας ανακοινώνει: «Παντρεύτηκα». Ο
Τζοβάννι που χορεύει στη μέση της πλατείας, μόνος του, στον ρυθμό της μουσικής
ενός καλλιτέχνη του δρόμου, και ο ένας μετά τον άλλον οι περαστικοί
συγκινούνται κι αρχίζουν να τον μιμούνται. Ο Τζοβάννι μπορεί να κάνει ολόκληρες
πλατείες να χορεύουν. Ο Τζοβάννι για τον οποίο ο χρόνος είναι πάντα είκοσι
λεπτά, ποτέ πάνω από είκοσι. Αν κάποιος φύγει έναν μήνα διακοπές, λείπει είκοσι
λεπτά. Ο Τζοβάννι που γίνεται κουραστικός, φορτικός και που κάθε μέρα πηγαίνει
στον κήπο και φέρνει ένα λουλούδι στις αδερφές του. Κι αν είναι χειμώνας και δε
βρίσκει λουλούδια, τους φέρνει ξερά φύλλα. Ο Τζοβάννι είναι ο αδερφός μου. Και
αυτή είναι και η δική μου ιστορία. Εγώ είμαι ο Τζάκομο κι είμαι δεκαεννιά
χρόνων.
Μετάφραση:
Τουλγαρίδου Μαρίνα
Εκδόσεις:
Τόπος
Σελ.:
256
Ο Γουίλ είναι στα δεκαεπτά του, στο δύσκολο
μεταίχμιο εφηβείας και ενηλικίωσης. Λες κι αυτό δεν είναι από μόνο του βουνό,
υποχρεώνεται να αντιμετωπίσει τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας του. Απομονωμένος
και θυμωμένος, ο νεαρός Γουίλ δοκιμάζει, συντροφιά με την παλιά φωτογραφική
μηχανή της μητέρας του, ένα ταξίδι με στόχο να ανακαλύψει το νόημα της ζωής.
Αυτή η αναζήτηση τον οδηγεί στα μονοπάτια σημαντικών συγγραφέων και φιλοσόφων,
τον παρασύρει σε έναν έντονο (όσο και μπερδεμένο) έρωτα, ενώ του ανοίγει σιγά
σιγά τους ορίζοντες στη σοφία που τον περιβάλλει.
Το μυθιστόρημα, γραμμένο σε μορφή ημερολογίου, μας
μεταγγίζει τον πόνο, την οργή και τη σύγχυση που αισθάνεται ο κάθε έφηβος
Γουίλ, και φωτίζει τα τολμηρά βήματα που κάνει, άλλοτε μπροστά, άλλοτε πίσω,
ώστε να χαράξει τον δικό του δρόμο μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο ερωτηματικά και
προκλήσεις.
Συγγραφέας:
Μαρούλα Κλιάφα
Εκδόσεις:
Πατάκης
Ο Οράτιος είναι ένα αγόρι δεκαπέντε ετών με υψηλό
IQ, το οποίο ένιωθε πάντοτε άβολα μέσα στο οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον
στο οποίο μεγάλωνε. Έτσι, φρόντιζε πάντοτε να καταφεύγει σε παράλληλους
κόσμους, κατασκευάζοντας στην αρχή έναν φανταστικό φίλο και, στη συνέχεια, όσο
μεγάλωνε, βουτώντας στον φανταστικό κόσμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Τον
τελευταίο καιρό, μάλιστα, που η οικογένειά του μετακόμισε σε μια άγνωστη γι’
αυτόν επαρχιακή πόλη όπου καλείται να κοινωνικοποιηθεί, ο Οράτιος αποκόπηκε
εντελώς από την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να χάσει τα όρια και να
διακομιστεί τελικά στο νοσοκομείο μετά από ατελείωτες ώρες παιχνιδιού.
Στο μυθιστόρημα παρακολουθούμε τον ήρωα καθώς
προσπαθεί να ανακτήσει την πραγματικότητα και να αναδομήσει τη ζωή του με τη
βοήθεια ενός ψυχολόγου που επισκέπτεται και μιας παλιάς του φίλης (και αδήλωτου
έρωτα), προσπαθώντας, παράλληλα, να μην πέσει ξανά στην παγίδα των παιχνιδιών.
Μια δυνατή ιστορία απεξάρτησης και ενηλικίωσης που
θα συζητηθεί, γιατί αγγίζει ευαίσθητες χορδές της ζωής των εφήβων σήμερα.
«Η σφίγγα του Χάιντ Παρκ», Gatti, Alessandro / Baccalario, Pierdomenico
Μεταφραστής:
Τουλούπη, Ελένη
Εικονογράφος:
Bruno, Iacopo
Εκδόσεις:
Μίνωας
Σελίδες: 208
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν. Η Αϊρίν, ο Σέρλοκ κι ο
Αρσέν βρίσκονται στο Λονδίνο. Και ενώ ο Σέρλοκ δεν έχει καλή διάθεση, όπως
συμβαίνει πάντα στις γιορτές, ένα ξαφνικό μυστήριο παρασύρει τους τρεις φίλους
σε μια τρομακτική περιπέτεια. Ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου δολοφονήθηκε
κάτω από πολύ αινιγματικές συνθήκες και οι εφημερίδες κάνουν λόγο για μια
σκοτεινή κατάρα που έχει τις ρίζες της στην αρχαία Αίγυπτο. Η Αϊρίν, ο Σέρλοκ
κι ο Λουπέν ξεκινούν αμέσως την έρευνα, ξετυλίγοντας το κουβάρι μιας πολύ
παράξενης υπόθεσης που η λύση του, μέχρι και την τελευταία στιγμή, θα είναι αναπάντεχη
και απρόβλεπτη.
Ο
Ζητιάνος
Κείμενο:
Ανδρέας Καρκαβίτσας
Σενάριο
– εικονογράφιση: Kanellos Cob
Eπιμέλεια
σεναρίου: Γιάννης Ράγκος
Εκδόσεις:
Polaris
Μερικά χρόνια μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας
στο ελληνικό κράτος, φτάνει στο χωριό Νυχτερέμι στις εκβολές του Πηνειού ο
επαγγελματίας ζητιάνος Τζιριτόκωστας, ένας αδυσώπητος εκμεταλλευτής της
ανθρώπινης αδυναμίας. Με αποκλειστικό σκοπό τον προσωπικό πλουτισμό, ο
Τζιριτόκωστας θα χειραγωγήσει επιδέξια τους αμόρφωτους, δεισιδαίμονες και με
πρωτόγονα ένστικτα κατοίκους του χωριού και σε λίγες μόνον ημέρες θα τους
οδηγήσει στην καταστροφή και τον αφανισμό.
Χρησιμοποιώντας γλώσσα που συναιρεί αριστοτεχνικά
τη δημοτική με το λαϊκό ιδίωμα, ο Ανδρέας Καρκαβίτσας θρυμματίζει την «κρούστα»
της ηθογραφίας και προχωρά σε ανελέητη και καυστική κριτική της ελληνικής
κοινωνίας των καιρών του. Ταυτόχρονα, δημιουργεί απόλυτα ρεαλιστικούς και με
εντυπωσιακό ψυχογραφικό βάθος χαρακτήρες, με τον Τζιριτόκωστα, που παραπέμπει
στον λαϊκό μύθο του περιπλανώμενου διαβόλου, να αναδεικνύεται μία από τις εμβληματικότερες
«φιγούρες» της νεοελληνικής γραμματείας. Εν τέλει, ο συγγραφέας συνθέτει τη
σκοτεινή τοιχογραφία μιας κοινωνίας που βρίσκεται στα σύνορα του «παλιού» και
του «νέου», ενώ με τον τελικό θρίαμβο του Κακού υπενθυμίζει ενοχλητικά τη
διαρκή οδύνη της ανθρώπινης φύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου