Crash

Ντονι : «Εκείνη η σερβιτόρα μάς "έκοψε" μέσα σε δευτερόλεπτα. Είμαστε μαύροι και οι μαύροι δεν δίνουν φιλοδώρημα. Οπότε δεν έκατσε να χάσει το χρόνο της. Κάποιον με τέτοια μυαλά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να του αλλάξεις γνώμη».

Πίτερ : «Και πόσα άφησες τελικά;»

Ντονι: «Περίμενες να πληρώσω κιόλας για τέτοιο σέρβις;»

Μια απ’τις πρώτες ατάκες της ταινίας η οποία μας καθήλωσε…
Ένας εισαγγελέας και η σύζυγός του. Ένα Πέρσης καταστηματάρχης. Δύο αστυνομικοί ντετέκτιβ, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και εραστές. Ένας Αφρικανό-αμερικανός τηλεοπτικός σκηνοθέτης και η σύζυγός του. Ένα Μεξικανός κλειδαράς. Δύο κλέφτες αυτοκινήτων. Ένας απατεώνας αστυνομικός. Ένα ζευγάρι μεσήλικων από την Κορέα… Όλοι ζουν στο Λος Άντζελες και κατά τη διάρκεια των επόμενων 36 ωρών, θα συγκρουστούν.

Κανείς δεν περίμενε ότι ο μαύρος κλέφτης αυτοκίνητων θα ελευθέρωνε τους κορεάτες λαθρομετανάστες. Κανείς δεν περίμενε ότι ο αστυνομικός που απεχθανόταν τον ρατσιστή συνάδελφο του θα σκότωνε τον μαύρο Πίτερ, επειδή νόμιζε πως τον κορόιδευε. Κανείς δεν περίμενε πως ο ρατσιστής αστυνομικός θα έσωζε από βέβαιο θάνατο την γυναίκα ,στην οποία νωρίτερα είχε βάλει χέρι μόνο και μόνο επειδή είχε σχέση με μαύρο. Κι όμως…
Καλοσχεδιασμένη ταινία του Haggis με πολύ καλές ερμηνείες και εξαιρετική πλοκή. Ο συγγραφέας καταφέρνει με μικρές λεπτομέρειες που έχουν όμως σημασία να δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα ιστορία.Η ταινία περνά πολλά μηνύματα. Όλοι κρύβουμε ένα ρατσιστή μέσα μας. Υπάρχουν κάποιοι που δεν το ξέρουν και κάποιοι που το κρύβουν καλά. Στο τέλος όλοι αλλάζουν αλλά όχι πάντα προς το καλύτερο…

Η ταινία μας διδάσκει πως «Νομίζεις ότι γνωρίζεις ποιος είσαι, αλλά δεν έχεις ιδέα….!» .

Δανάη Καπέκα, Γ4