Αγαπητέ Θεέ(2η συνάντηση της λέσχης ανάγνωσης)

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου, τελευταία ημέρα πριν τα Χριστούγεννα και η Λέσχη Ανάγνωσης συναντήθηκε στη βιβλιοθήκη του σχολείου για να συζητήσει το βιβλίο του Έρικ Εμάνουελ Σμιτ «Αγαπητέ Θεέ».

Η συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, γιατί το βιβλίο δεν άρεσε σε όλους-κάποιοι το βρήκαν υπερβολικά θλιβερό και απαισιόδοξο, ενώ άλλοι χιουμοριστικό και αισιόδοξο.

Η Θεοδοσία και η Σέα βρήκαν πολύ ενδιαφέρουσα την υπόθεση και τους άρεσε η θαρραλέα αντιμετώπιση μιας τέτοιας δύσκολης ασθένειας από ένα τόσο μικρό αγόρι. Η Σεα μάλιστα μας δήλωσε πως το διάβασε δυο φορές και τώρα πια αυτό είναι το αγαπημένο της βιβλίο.

Η Σοφία(Πανέρα) και η Ευγενία βρήκαν αισιόδοξο το βιβλίο και η μεν Σοφία εντυπωσιάστηκε από τη συμβουλή της θείας Ρόουζ σχετικά με τα γράμματα στο Θεό, ενώ η Ευγενία θεώρησε το όλο σχέδιο με τα γράμματα σαν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι. Η δε Ελένη (Κιαπόκα) το βρήκε πολύ έξυπνο και γεμάτοι χιούμορ.

Η Μάρα έκλαψε πολύ με το βιβλίο. Το θεώρησε μακάβριο και πολύ λυπητερό και δεν της άρεσε καθόλου. Επίσης μας παρακάλεσε να μην ξαναδιαβάσουμε κάτι τέτοιο!

Στη Δανάη δεν άρεσε διόλου ο τρόπος παρουσίασης του θέματος-τον οποίο βρήκε πολύ παιδικό- και θεώρησε επίσης απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο ο  Όσκαρ αντιμετώπιζε τους γονείς του. Πιστεύει ότι όφειλε να είναι πιο καλός μαζί τους.

Η Διονύσια αν και αρχικά ψυχοπλακώθηκε στη συνέχεια εντυπωσιάστηκε με τον τρόπο που αντιμετώπιζε το θάνατο ο Όσκαρ και θύμωσε με τους γονείς του, οι οποίοι δεν ήταν ειλικρινείς απέναντι του.

Ο Αριστοτέλης, ο ρεαλιστής της παρέας, θεώρησε ότι ο πρωταγωνιστής του βιβλίου έλεγε ψέματα στον εαυτό του σχετικά με το θάνατο και γι αυτό το βιβλίο δεν του άρεσε ιδιαίτερα.

Η Ελένη(Σκουμπουρδή) όπως και η Ελένη (Πατάκου) το βρήκαν πολύ συγκινητικό. Η Ελένη Σ. μας είπε ότι αν τελικά επιζούσε ο Όσκαρ , θα θεωρούσε μη ρεαλιστικό το βιβλίο, ενώ Η Ελένη Π. βρήκε πολύ ενδιαφέροντα τον τρόπο σκέψης του ‘Οσκαρ καθώς και τη σχέση του με την Πέγκι Μπλου. Και αυτό που θα της μείνει από το βιβλίο είναι η ατάκα του ‘Οσκαρ ότι κάθε μέρα είναι μια ξεχωριστή μέρα!

Η Σοφία (Σούλη) έκλαψε και αυτή πολύ-από την αρχή κιόλας του βιβλίου, αλλά βρήκε πολύ όμορφη την υπόθεση και είναι πια ένα από τα αγαπημένα της!

Όσο για την Κατερίνα , έμεινε περισσότερο σε όλα όσα λέει ο συγγραφέας για το θάνατο καθώς και την αντιμετώπιση της ζωής-σε ιδέες λίγο πιο φιλοσοφικού περιεχομένου!

Κλασσικά μείναμε σε αυτό που λέει ο Όσκαρ ότι η ζωή είναι ένα δώρο!!

Το επόμενο βιβλίο μας είναι το βιβλίο της Σώτης Τριανταφύλλου "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής".