" Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε μισώντας τους άλλους " (AMERICAN HISTORY X)

Το βαθύ νόημα της ταινίας είναι πως το μίσος δεν οδηγεί πουθενά! Όσο και να προσπαθείς, αν η ιδεολογία σου είναι βασισμένη στο μίσος  το μόνο που θα καταφέρεις είναι να επηρεάσεις και άλλους ανθρώπους να σε ακολουθήσουν και να μεγαλώσεις αυτό το μίσος με αποτέλεσμα όταν μετανιώσεις να είναι αργά γιατί θα έχεις τραβήξει και τους ανθρώπους που αγαπάς σε αυτό !

Όταν πολεμάς το μίσος με μίσος τότε έχεις χάσει όλο το παιχνίδι γιατί το μίσος γίνεται ένας φαύλος κύκλος και το μόνο που καταφέρνεις είναι να χάνεις αυτούς που αγαπάς !

Ο μόνος τρόπος να βάλεις ένα τέλος σε αυτόν τον φαύλο κύκλο είναι η κατανόηση! Αν κατανοήσεις και γνωρίσεις τον πόνο του εχθρού σου μόνο τότε μπορείς να καταλάβεις την δικιά του μεριά !

Αν καταφέρεις να διώξεις το μίσος από έναν , τότε αυτός με την σειρά του θα πάρει το μίσος από τους άλλους ! Το θέμα είναι να προσπαθήσουν και οι δυο μεριές να καταλάβουν η μια την άλλη γιατί αλλιώς το μόνο που θα υπάρξει ως αποτέλεσμα είναι πάλι τίποτα!

Στην ταινία ακόμα και όταν κατάφερε να αλλάξει ο Ντέρεκ κατάλαβε πως ήταν αργά γιατί είχε ήδη μπλέξει τον αδερφό του σε όλο αυτό και παρόλο που κατάφερε να τον αλλάξει και να του πάρει αυτό το μίσος η απέναντι μεριά αισθανόταν ακόμα μίσος με αποτέλεσμα  να πεθάνει ένα μικρό παιδί , και ένας άλλος να περάσει την ζωή του στην φυλακή.

Ένα ακόμα νόημα της ταινίας είναι πως είναι πολύ εύκολο κάποιος που μιλάει με μίσος , στατιστικά στοιχεία και διορατική ρητορική να σε κάνει να τον ακολουθείς αν δεν αμφιβάλλεις για αυτά που λέει ούτε για λίγο ! Αν θες να μην μπορεί να σε ελέγξει κανείς πρέπει να ξέρεις να αμφισβητείς και να ψάχνεις μόνος σου την αλήθεια !

"No one is born hating another person

because of the colour of his skin,

or his background, or his religion.

People must learn to hate,

and if they can learn to hate,

they can be taught to love,

for love comes more naturally

to the human heart than its opposite."

Nelson Mandela

Σεμπάστιαν Ντερντούσα, μαθητής  Γ  λυκείου

 «Μαθήματα αμερικανικής ιστορίας» μια ταινία με πάρα πολλά μηνύματα. Μου ζητήσατε να πω τη γνώμη μου κι αυτό θα κάνω. Γι αν είμαι απόλυτα ειλικρινής, η ταινία δεν μου άρεσε , δεν ήταν του γούστου μου και δε θα την έβλεπα ολόκληρη μόνη μου γιατί έχει κάποιες σκηνές που απλά με έκαναν να αηδιάζω. Όμως ήταν καταπληκτική ταυτόχρονα. Είναι δύσκολο μια ταινία να αναρωτιέσαι ποιος είσαι, τι γίνεται γύρω σου και απλά να σε αφήσει μουδιασμένο όταν τελειώσει. Εγώ αυτό έπαθα, όταν πια έπεσαν οι τίτλοι τέλους, απλά ήμουν κοκαλωμένη για κάποιο λόγο και είχα ταχυκαρδία. Το τέλος , δε μου άρεσε επειδή ήθελα να δικαιωθεί κάποιος ίσως διότι έτσι θα ένιωθα λιγότερη απέχθεια για τον κόσμο που ζω.

Η ταινία είναι ρεαλιστική σε τρομακτικό βαθμό. Μας δείχνει το ανθρώπινο είδος στη χειρότερη του μορφή χωρίς κανέναν ελαφρυντικό. Δεν είναι μια ιστορία συγχώρεσης ή αγάπης , είναι μια κατηγορία από μόνη της .Σου δείχνει τον μεγάλο αδερφό, τον Ντέρεκ, που είναι φανατικός ναζιστής αρχικά, όμως ξαφνικά αναγκάζεται να πάει φυλακή γιατί σκότωσε δυο έγχρωμους που προσπάθησαν να κλέψουν το αμάξι του. Όταν πλέον αποφυλακίζεται μετά από τρία χρόνια έχει αλλάξει εντελώς. Οι καταστάσεις που βίωσε τον άλλαξαν προς το καλύτερο .Έτσι βλέπουμε πώς γίνεται ένας άνθρωπος να αλλάξει πραγματικά εάν προσπαθήσει αρκετά, άμα έχει κάποιον που νοιάζεται και δεν τον παρατάει όπως ήταν ο έγχρωμος φίλος του στη φυλακή. Άμα έχεις έναν τέτοιο άνθρωπο μπορείς να βρεις το δρόμο σου, έξω από το σκοτάδι. Δυστυχώς όμως εσύ μπορεί πραγματικά να έχεις αλλάξει , αλλά οι υπόλοιποι όχι. Ο Ντερέκ λοιπόν βγαίνοντας από τη φυλακή βρίσκει την οικογένεια του σε άθλια κατάσταση και το χειρότερο από όλα το μικρό του αδερφό τον Ντάνι να ακολουθεί τα βήματα του και να είναι κι αυτός ο πλέον φανατισμένος ναζιστής. Ο Ντέρεκ προσπαθεί να τον βοηθήσει, μάταια αρχικά θέλοντας να ξεγραφτεί τελείως από το κίνημα των ναζιστών που τον είχαν ως Θεό. Πηγαίνει στο πάρτυ που γινόταν εκείνο το βράδυ και μιλά με τον Κάμερον τον αρχηγό. Η κουβέντα δεν καταλήγει καλά καθώς ο Ντέρεκ χτύπησε από τα νεύρα του τον αρχηγό .Όταν αποφασίζει να  φύγει από το πάρτι βλέπει ότι όλοι όσοι είναι εκεί είναι εναντίον του καθώς αντιλαμβάνονται ότι δεν έχει τα ίδια πιστεύω με αυτούς. Τελικά το σκάει από κει παίρνοντας μαζί και τον αδερφό του. Όταν σταματούν κάπου ο Ντέρεκ εξηγεί στον αδερφό του τις καταστάσεις μέσα στη φυλακή που τον οδήγησαν στην απόρριψη όλων των προηγούμενων πιστεύω του. Ο Ντέρεκ επιτυγχάνει το σκοπό του και κάνει τον αδερφό του αν αμφισβητήσει όσα ξέρει. Γυρνώντας σπίτι τα δυο αδέρφια κατεβάζουν από τους τοίχους όλες τις αφίσες του Χίτλερ και του ναζισμού. 

Στη συνέχεια έρχεται για μένα η πιο σημαντική σκηνή. Ο Ντέρεκ κάνει ντους και όταν βγαίνει βλέπει στον καθρέφτη τον εαυτό του .Στο στήθος του έχει τατουάζ το σήμα των Ναζί. Ντροπιασμένος το κρύβει με το χέρι του κι απαρνείται οριστικά τον εαυτό του. Επίσης πιστεύω ότι είναι μια μεταφορά γιατί τα τατουάζ είναι κάτι μόνιμο , είναι κομμάτι του εαυτού μας και δε γίνεται να τα αφαιρέσουμε. Επιτέλους φτάνουμε στο τέλος όπου ο μικρός αδερφός έχει παραδεχτεί ότι απαρνείται το ναζισμό και λέει χαρακτηριστικά ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε μισώντας τους άλλους. Παρόλα αυτά η σκληρή πραγματικότητα χτυπά ξανά και ο Ντάνιελ δολοφονείται από έναν έγχρωμο συμμαθητή του.

 Το τέλος για μένα ήταν πολύ απότομο και ωμό όπως και όλη η ταινία για να πω την αλήθεια . Βλέπουμε ότι αν είσαι μέσα σε τέτοιες ομάδες είναι αδύνατον σχεδόν να ξεφύγεις . Τέλοσπαντων περίμενα κάποια δικαίωση στο τέλος. Η μόνη δικαίωση που πήρα είναι ότι ο Ντάνιελ πέθανε γρήγορα και δεν υπέφερε. Αλλά τι είναι γρήγορος θάνατος; Δεν ξέρω. Ο πόνος αυτός των τελευταίων δευτέρων θα ήταν απαίσιος όταν η καρδιά του σταμάτησε και τα πνευμόνια του πλέον δεν μπορούσαν να πάρουν οξυγόνο. Δεν πιστεύω ότι ένας; Γρήγορος θάνατος που κυριαρχεί αφόρητος πόνος είναι όντως σύντομος.  Δεν είμαι σίγουρη πως ακριβώς θα πρέπει να τελειώσω επειδή ακόμα τρέμω λίγο και το κεφάλι μου είναι μπερδεμένο και  γεμάτο ερωτήματα.

Κ.Τ, Γ5

Η ταινία ήταν καταπληκτική με πολλά και σημαντικά μηνύματα για όλους. Ένα από αυτά είναι ο ρατσισμός είναι άδικος και ανούσιος και οδηγεί σε αδιέξοδο .Η βία οδηγεί σε απρόσμενα αποτελέσματα  και η οργή καταλύει την ανθρωπιά.

Βαγγελίτσα Κάβουρα, Γ2