Ανακρίνοντας τον συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου για το βιβλίο του Η λευκή απεργία των ροζ φλαμίνγκο.

1.  

Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου απάντησε με ταχύτητα φωτός στις ερωτήσεις που του έθεσαν οι μαθητές της λέσχης ανάγνωσης!

Όταν ολοκληρώσατε τη συγγραφή του βιβλίου, το ξαναδιαβάσατε ; Σας άρεσε όταν το είδατε πια ολοκληρωμένο;

Η αλήθεια είναι ότι γενικά τα βιβλία μου σπάνια τα ξαναδιαβάζω. Το έχω κάνει μόνο δυο-τρεις φορές για την διευκόλυνση της επιμέλειας. Κάθε βιβλίο για μένα αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη φάση της ζωής μου, μια συγκεκριμένη ιδέα και μια συγκεκριμένη διάθεση, συνεπώς πάντα τα γράφω αυθόρμητα. Θεωρώ, κακώς ίσως, πως αν τα ξαναδιαβάσω θα διορθώσω πράγματα που ίσως και να μην πρέπει και αυτό ίσως κοστίσει στον αυθορμητισμό του βιβλίου. Όπως σας είπα, αυτό δεν το θεωρώ και πολύ σωστό. Το κάνω όμως!

2.      Για ποιο λόγο διαλέξατε αυτό το θέμα; Γιατί δηλ. αποφασίσατε να μιλήσετε για τα φλαμίνγκο κι όχι για κάποιο άλλο οικολογικό θέμα;

Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από πραγματικό περιστατικό που συνέβη το 2007 στη Γαλλία. Δεν διάλεξα αυτό το θέμα, το είχα διαβάσει τότε και μου έκανε εντύπωση. Έτσι, με την πάροδο των ετών, ωρίμασε σαν σκέψη μέσα μου και αποφάσισα να το γράψω. Έχω όμως ασχοληθεί κι άλλες φορές με οικολογικά θέματα, π.χ. «Το μεγάλο ταξίδι της κινέζικης πάπιας» και «Οι άρχοντες των σκουπιδιών» έχουν έντονο το στοιχείο της οικολογίας. Πάντως δεν ήθελα να γράψω ένα οικολογικό μυθιστόρημα. Ήθελα να γράψω για τον ανθρώπινο παράγοντα, τις αποφάσεις που μπορούν να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται θα έπρεπε να λύσουν.

3.      Θεωρείτε ότι αυτό το βιβλίο σας είναι πιο πετυχημένο σε σχέση με τα άλλα βιβλία σας

Όχι, θεωρώ πως τα καθαρά νεανικά βιβλία μου είναι πιο καλά, τουλάχιστον εμένα μου αρέσουν πιο πολύ (Στη διαπασών, Χνότα στο τζάμι, Το ημερολόγιο ενός δειλού, Οι άρχοντες των σκουπιδιών). Αλλά και πάλι δεν έχει σημασία τι θεωρώ εγώ ως καλό, λιγότερο καλό ή κακό. Κάθε βιβλίο έχει μια συγκεκριμένη δυναμική και απήχηση σε κάθε αναγνώστη, ο καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Κι αυτό είναι και το ωραίο της υπόθεσης.

4.      Είστε οικολόγος ό ίδιος;

Δεν ξέρω πως εσείς ορίζετε αυτόν τον όρο. Ναι, πάω τα σκουπίδια στην ανακύκλωση, αλλά όχι, δεν κυκλοφορώ με ποδήλατο. Το να λέμε ότι είμαστε οικολόγοι είναι κάτι πολύ σχετικό. Προσπαθώ, όπου μπορώ, να είμαι φιλικός με το περιβάλλον, π.χ. τα σκουπίδια που θα κάνω θα τα μαζέψω. Αλλά αυτό είναι κάτι αυτονόητο, τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Δεν είναι αυτό που μας χαρακτηρίζει ως οικολόγους.

5.      Όταν ήσασταν μαθητής διαβάζατε βιβλία και αν ναι τι είδους;

Διάβαζα από Κλασικά Εικονογραφημένα, Μίκυ Μάους και Αστερίξ, τα παιδικά εκείνης της εποχής και μετά κάποια πιο κλασικά. Φρόντιζα και ήθελα κάθε βιβλίο να είναι και λίγο πιο απαιτητικό από το προηγούμενο, λίγο πιο προχωρημένο, λίγο πιο δύσκολο, ώστε να αναπτύσσεται καλύτερα η γλωσσική ικανότητα και η κριτική σκέψη σε μένα. Φυσικά αυτό το εξηγώ έτσι τώρα, τότε το έκανα υποσυνείδητα. Πάντως θεωρώ ότι ψαχνόμουν ως προς αυτόν τον τομέα, από μικρός.

6.      Για ποιο λόγο υπερβάλλατε τόσο πολύ σε κάποιες σκηνές του βιβλίου (εισβολή νυχτερίδων , φιδιών)

Το βιβλίο ήθελα να είναι ένα είδος θρίλερ ή επιστημονικής φαντασίας. Αυτό το είδος εμπεριέχει μέσα του και την υπερβολή. Επειδή όμως η ιστορία είναι πραγματική, και όντως είχαν ανατραπεί οι ισορροπίες στην περιοχή, δε θεωρώ ότι η όποια υπερβολή στερείται λογικής κι επιστημονικής εξήγησης, απλά δεν είχαν φτάσει τόσο μακριά τα πράγματα. Σκοπός της λογοτεχνίας είναι και να κάνει προβολές στο μέλλον, τι θα είχε συμβεί αν είχε γίνει ή δεν είχε γίνει κάτι. Αλλά και πάλι, αν σκεφθούμε, πως λόγω οικονομικών λόγων, δεν είχαν γίνει στα μέρη μας κάποιοι καλοκαιρινοί ψεκασμοί για τα κουνούπια, και δούμε πώς είχε γεμίσει ο τόπος πέρσι και πρόπερσι από κουνούπια το καλοκαίτι, και τι αρρώστιες έφερναν αυτά, τότε δε θεωρώ πως οι όποιες υπερβολές του βιβλίου είναι εντελώς αδικαιολόγητες.

7.      Συνεργαστήκατε με τον εικονογράφο του βιβλίου σας; Του υποδείξατε εσείς τον τρόπο που θα το εικονογραφούσε ή δούλεψε μόνος του;

Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον Πέτρο Μπουλούμπαση, έχουμε κάνει τέσσερα βιβλία μαζί. Όχι, δεν του είπα απολύτως τίποτα, ούτε το θέλω. Συγγραφή και εικονογράφηση είναι δυο ανεξάρτητες τέχνες, ο καθένας δουλεύει στα χωράφια του. εξάλλου ούτε και μένα θα μου άρεσε να μου δώσει κάποιος εικονογράφος υποδείξεις για το πώς θα γράψω μια ιστορία, οπότε γιατί να το κάνω εγώ; Η εικονογράφηση δεν είναι το δεκανίκι της ιστορίας, αλλά συμπορεύονται μαζί, αλληλοβοηθιούνται και συμπληρώνονται.

8.      Αυτό το βιβλίο ήταν αποτέλεσμα επιτόπιας έρευνας ή κάνατε έρευνα μέσω διαδικτύου, εφημερίδων κτλ;

Όλες τις πληροφορίες τις συνέλεξα από το διαδίκτυο και από εφημερίδες. Εννοείται πως έψαξα κι ερεύνησα αρκετά καλά τη διατροφική αλυσίδα και τις συνήθειες των συγκεκριμένων ζώων ή εντόμων που εμφανίζονται στο βιβλίο, για να υπάρχει μια λογική αλληλουχία.

9.      Γιατί διαλέξατε να θίξετε τόσα πολλά θέματα στο βιβλίο (απεργία, ανεργία, διαφορετικότητα);

Γιατί η ζωή είναι γεμάτη από πολλά θέματα που συνδέονται μεταξύ τους. Αν κάποιος αλλάξει μια ισορροπία, τότε αυτό θα χτυπήσει κάπου αλλού, σε κάποιον άλλον τομέα, άσχετο ίσως. Επιπλέον ήθελα να δείξω πως οι ανθρώπινες αποφάσεις, επηρεάζουν σχεδόν τα πάντα σ’αυτόν τον πλανήτη. Έτσι δεν είναι; Πάρτε όμως για παράδειγμα κάτι από τη σχολική σας ζωή. Αν τα πράγματα στο σπίτι είναι στενόχωρα και τα νεύρα τεντωμένα, επειδή υπάρχουν οικονομικές δυσκολίες π.χ., και ξεσπούν καβγάδες, τότε αυτό δε θα επηρεάσει κάπως τις επιδόσεις σας στο σχολείο ή τις σχέσεις σας με τους συμμαθητές σας;

10.  Γιατί δώσατε αυτόν τον τίτλο στο βιβλίο;

Ο τίτλος μου αρέσει αρκετά είναι αλήθεια. Δε συμβαίνει αυτό με όλους τους τίτλους των βιβλίων μου. Αυτόν τον θεωρώ αρκετά επιτυχημένο, γιατί δίνει στοιχεία από τους «πρωταγωνιστές» (φλαμίνγκο), τη δράση (απεργία), το είδος («οικολογικό») μαζί με μια αντίθεση (λευκό-ροζ). Επίσης εξαιρετικά επιτυχημένο θεωρώ και το εξώφυλλο, όπως και όλη την εικονογράφηση. Πρόσφατα το εξώφυλλο του Πέτρου ψηφίστηκε από τους αναγνώστες ενός βιβλιοφιλικού site ως το τρίτο καλύτερο εξώφυλλο του 2014 για την Ελλάδα. Και είμαι πολύ χαρούμενος και γι’αυτό.