Την ελευθερία να προσέχετε εκεί στο μέλλον, "Ο Δωρητής"

Άλλη μια Κυριακή στη βιβλιοθήκη του σχολείου παρέα με τα παιδιά της Λέσχης Ανάγνωσης της Α Γυμνασίου, αν και αυτή τη φορά ξεχάσαμε να τραβήξουμε την καθιερωμένη φωτογραφία!

 Το βιβλίο που είχαμε διαβάσει ήταν ο Δωρητής της Λόις Λόουρι και αφορά ένα δυστοπικό μέλλον, όπου οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει μια κοινότητα ομοιομορφίας και αυστηρών κανόνων, προκειμένου να ζήσουν δίχως να υποστούν τα δεινά των άλλων κοινωνιών-πόλεμοι, πείνα, φθόνος, κοινωνική και οικονομική ανισότητα. Όμως από αυτή την ιδανική κοινωνία απουσιάζει η αληθινή αγάπη, η έννοια της οικογένειας, η ουσιαστική φιλία, η επιλογή σε καμιά εκδοχή της. Όταν ο νέος Δωρητής της κοινότητας ανακαλύπτει τι συμβαίνει καθώς ο γηραιότερος Δωρητής του μεταδίδει τη γνώση , αποφασίζει να αλλάξει τα πράγματα. Θα τα καταφέρει άραγε;

Κάθε μαθητής έκανε τη προσωπική του τοποθέτηση για το βιβλίο και στη συνέχεια ακολούθησε συζήτηση, ενώ έπειτα είδαμε και την ταινία, που γυρίστηκε το 2014.

Ο Διονύσης διάβασε το βιβλίο, αν και δεν του άρεσε, γιατί δεν έχει αδυναμία στα μελλοντολογικά βιβλία. Η υπόθεση του φάνηκε παράξενη αρχικά αλλά στη συνέχεια αντιλήφθηκε τι συνέβαινε. Ο κόσμος αυτός ήταν πολύ σκοτεινός : την εξουσία είχε μια κάστα ανώτερων ανθρώπων που στερούσαν από τους άλλους πολύ βασικά δικαιώματα τους : τα χρώματα, τον κίνδυνο, τις διαφορές ανάμεσα τους…. Αυτή η ομοιομορφία χαρακτηρίζει δικτατορικά καθεστώτα. Το τέλος του φάνηκε περίεργο-μάλλον το βιβλίο κλείνει με ένα όνειρο του ήρωα.

Ο Φίλιππος ήθελε να κατανοήσει αρχικά τη γενικότερη υπόθεση και το διάβαζε σιγά σιγά. Έπειτα το βρήκε τόσο ωραίο, που δε μπορούσε να σταματήσει. Αυτό που του άρεσε ήταν ότι η υπόθεση είχε μυστήριο και πολλή φαντασία. Οι άνθρωποι αυτοί οργάνωσαν έτσι τη ζωή τους για να μην μπορούν να κινδυνεύσουν από τις διαφορές τους . Δυστυχώς στη σημερινή εποχή κινδυνεύουμε από τις διαφορές μας , γιατί δεν έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε το διαφορετικό. Επίσης μας είπε ότι στο σημείο όπου αποκαλύπτεται η αληθινή ταυτότητα του προηγούμενου δωρητή διέκοψε διάβασμα, γιατί σοκαρίστηκε.

Η Ευανθία αρχικά δεν κατανοούσε την υπόθεση, αλλά στη συνέχεια της άρεσε η πλοκή γιατί είχε δράση και αγωνία.

Η Αγγελική βρήκε τέλειο το βιβλίο! Της άρεσε που ήταν μελλοντολογικό . Συγκεκριμένα εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο μετάδοσης των αναμνήσεων , την Αποδέσμευση , τον τρόπο που οι άνθρωποι αποκτούσαν μωρά, τα χάπια που έλεγχαν τις ορμές των ανθρώπων. Αλλά εκείνο που της έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν που οι άνθρωποι παρέμειναν απαθείς και δεν αντιδρούσαν σε όλα αυτά που ζούσαν. Το τέλος της φάνηκε ελπιδοφόρο.

Η Αντωνία βρήκε ενδιαφέρον το βιβλίο . Στενοχωρήθηκε με την διαδικασία της Αποδέσμευσης των γερόντων και των μωρών αλλά της άρεσε που ο ήρωας δραπέτευσε μαζί με το μωρό και σκοπός του ήταν να το σώσει.

Η Ντανιέλα ,αν και το βρήκε βαρετό αρχικά, στη συνέχεια την κέρδισε και αυτό που της άλλαξε τη γνώμη ήταν η αποκάλυψη για τον προηγούμενο Δωρητή, τη Ρόζμαρι.

Το βιβλίο μπέρδεψε τη Στέλλα. Αυτό που της άρεσε ήταν ότι ο Δωρητής ήθελε να δείξει στους φίλους του τι γινόταν.

Η Αποδέσμευση συγκίνησε και την Ειρήνη , που το βιβλίο της άρεσε. Μας είπε ότι η ζωή τους θα ήταν πιο όμορφη, αν είχαν συναισθήματα και δεν υπήρχαν τα αυστηρά όρια της κοινωνίας.

Ο Χρήστος είπε ότι ήθελε να διαβάσει το βιβλίο επειδή είχε δει την ταινία . Βρήκε αισιόδοξο το τέλος του βιβλίου αλλά αυτό που του άρεσε ιδιαίτερα ήταν οι σχέσεις του με τους φίλους του.

Στη Φανή το βιβλίο άρεσε από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτό που την ενόχλησε ήταν ο έλεγχος των ανθρώπων μέσω της ομοιομορφίας . Οι ανώτεροι με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να ελέγξουν τον καθένα και να μην επιτρέψουν καμιά παρέκκλιση.

Στη συζήτηση που ακολούθησε μιλήσαμε για το πόσο σημαντικές είναι οι διαφορές των ανθρώπων , πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν στην ύπαρξη της κοινωνίας. Αυτές μας κάνουν ξεχωριστούς, δεν υπάρχει νόημα στη ζωή μας αν μοιάζουμε όλοι. Μαθαίνουμε από την πολυμορφία, γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας, αποκτούμε συνείδηση του ποιοι είμαστε. Επίσης αυτές μας βοηθούν να αναλάβουμε δράση , να επέμβουμε στα κακώς κείμενα, να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο.

Στη σημερινή εποχή ο έλεγχος - που στην κοινωνία του βιβλίου είχε επιτευχθεί με τη χρήση αυστηρών κανόνων και την ύπαρξη καμερών ασφαλείας -  επιτυγχάνεται με το διαδίκτυο, τη χρήση του κινητού, με την ελεγχόμενη πληροφόρηση από τα ΜΜΕ. Με αυτό τον τρόπο οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι χάνουν το πολυτιμότερο αγαθό τους: την ελευθερία.

Ο Άνθρωπος έχει ανάγκη από την ελευθερία επιλογής , ακόμα κι αν αυτή στραφεί εναντίον του. Διαφορετικά είναι δούλος.

Μετά τη συζήτηση παρακολουθήσαμε την ταινία. Περιμένουμε τις κριτικές και τις εντυπώσεις των παιδιών!

Επόμενο βιβλίο θα είναι «Ο μικρόκοσμος» του Γ.Παναγιωτάκη, με τον οποίο θα συναντηθούμε στις 17 Μαρτίου.