Μικρόκοσμος, ένα βιβλίο για την ελευθερία

Μια δαιδαλώδης πολιτεία. Η πρώτη μέρα της άνοιξης. Ένας πόλεμος που μόλις ξεκινά. Και ένα μήνυμα.

Ένα παράξενο μήνυμα που διατρέχει χιλιάδες σώματα και κεραίες, για να καταλήξει στη Σβέλτα, το μοναχικό κορίτσι των στοών. Ο αποστολέας του είναι άγνωστος. Κι όμως, όταν η Σβέλτα λάβει αυτό το μήνυμα, μια πρωτόγνωρη δύναμη θα ανθίσει μέσα της και θα τη βοηθήσει να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Σύντομα, θα έρθει αντιμέτωπη με όλους τους ισχυρούς της πόλης. Ακόμη και με την ίδια τη βλοσυρή βασίλισσα.
Έχει όμως πάρει την απόφασή της. Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να τη σταματήσει. Θα θελήσει να βγει στον έξω κόσμο.
Και εκεί, ανάμεσα στα πανέμορφα ηλιολούλουδα και στις επικίνδυνες αραχνοφωλιές, θα αναζητήσει το μυστηριώδη αποστολέα του μηνύματος.
Την ίδια στιγμή, σε μια άλλη πολιτεία, ένα αγόρι βιώνει κάτι παρόμοιο...
Ένας κόσμος που μοιάζει αμετακίνητος, μα που τελικά ίσως και να μπορεί να αλλάξει. Όπως συμβαίνει και με το δικό μας κόσμο.

Την επόμενη Παρασκευή 17 Μαρτίου οι Λέσχες Ανάγνωσης του σχολείου μας θα συναντήσουν τον συγγραφέα κ.Γιώργο Παναγιωτάκη. Ενόψει της συνάντησης αυτής οι μαθητές μας διάβασαν το βιβλίο του «Μικρόκοσμος», μια αλληγορική ιστορία αγάπης, επανάστασης και εξέγερσης απέναντι στην αδικία. Σήμερα το μεσημέρι τα μέλη της Λέσχης συναντήθηκαν στη βιβλιοθήκη του σχολείου και συζήτησαν για το βιβλίο.

Η Αγγελική βρήκε πολύ ωραίο το βιβλίο να και κατά τη γνώμη της ήταν παιδικό. Κύριο νόημα του βιβλίου ήταν η αγάπη –αυτή μπορεί να τα αλλάξει όλα. Αν και το τέλος του βιβλίου δεν ήταν το κλασσικό χάπι έντ. Άλλο ένα μήνυμα του βιβλίου είναι η επανάσταση (ενάντια στην ομοιομορφία, τον κοινωνικό διαχωρισμό…)

Η Ευανθία το βρήκε παιδικό, καθώς η υπόθεση της θύμιζε παραμύθι (η οικογένεια των μυρμηγκιών, οι περιπέτειες της ηρωίδας..). Είχε αντιρατσιστικό μήνυμα – η Σβέλτα ήταν διαφορετική με τα πέντε πόδια της)

Η Ντανιέλα πάλι μας είπε ότι, όταν διάβαζε το βιβλίο, πίστευε ότι αναφερόταν σε ανθρώπους κι όχι μυρμήγκια. Η Σβέλτα ήταν γενναία, υπερασπιζόταν τις απόψεις της , ήταν αγωνίστρια. Επίσης κατά τη γνώμη της το βιβλίο ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον στην αρχή , αλλά προς το τέλος δεν ήταν το ίδιο περιπετειώδες.

Η Ειρήνη με τη σειρά της είπε ότι δε βρήκε διόλου παιδικό το βιβλίο. Ίσα ίσα ήταν ένα βιβλίο για πιο μεγάλα παιδιά καθώς τα μηνύματα του ήταν πολλά και όχι εύκολα στην κατανόηση. Ήταν ένα βιβλίο ενάντια στον ρατσισμό , αφού η Σβέλτα ξεχώριζε από τους άλλους .

Το βιβλίο άρεσε και στη Στέλλα . Στην κοινωνία που ζούσε η Σβέλτα δεν υπήρχε ελευθερία. Το μόνο που έκαναν ήταν να δουλεύουν. Αγαπημένος της χαρακτήρας ήταν ο Μόμο που ξεχώριζε για την καλοσύνη και το χιούμορ του.

Ο Διονύσης , στον οποίο άρεσε πολύ το βιβλίο, δεν το εξέλαβε ως ένα ερωτικό βιβλίο, ένα λαβ στόρι, αλλά ένα βιβλίο για την ελευθερία. Ένα βιβλίο στο οποίο η ηρωίδα Σβέλτα  κατάφερε με την αγωνιστικότητα και το πάθος της να προκαλέσει την ανατροπή και να οδηγήσει στην εξέγερση την κοινωνία της. Ο Μόμο ήταν και δικός του αγαπημένος χαρακτήρας , αφού ήταν δυναμικός και είχε χιούμορ.

Ο Οδυσσέας επίσης δεν το θεώρησε ένα παιδικό βιβλίο. Αντίθετα περνούσε πολλά μηνύματα –για το ρατσισμό, τη διαφορετικότητα… Οι ήρωες ήταν ωραίοι χαρακτήρες, ιδιαίτεροι, καθένας με ξεχωριστή προσωπικότητα. Αυτό που του άρεσε ιδιαίτερα ήταν η περιγραφή των συναισθημάτων της Σβέλτα –ο συγγραφέας ανέδειξε το πώς ένιωθε κάθε στιγμή. Η αγωνιστικότητα της Σβέλτα είναι αυτή που τον εντυπωσίασε.

Ο Χρήστος πάλι μας έκανε ολόκληρη ανάλυση καθώς το βιβλίο του άρεσε πάρα πολύ. Η Σβέλτα ήταν πολύ ωραία ηρωίδα, αφού ήθελε να προσφέρει τη βοήθεια της σε όλους . Αυτό που του άρεσε ήταν η σχέση της  με τον Μόμο ήταν αυτή που τη βοήθησε να δραπετεύσει και να ξεκινήσει το ταξίδι της. Τον εντυπωσίασε η στάση της βασίλισσας, που παρακολουθούσε αμίλητη τους άλλους να παίρνουν αποφάσεις για εκείνη. Αναφέρθηκε επίσης στη χρήση των μανιταριών(που παραπέμπουν στα ναρκωτικά) .

Ο Φίλιππος πάλι σοκαρίστηκε όταν τόσο ωμά είπαν στη Σβέλτα ότι δεν πληροί τα προσόντα να παίξει στο έργο τους . Θύμωσε και άφησε στην άκρη το βιβλίο.

Αυτό που συζητήθηκε στη συνέχεια ήταν κατά πόσο σήμερα η κοινωνία είναι ελεύθερη , πόσο εμείς οι άνθρωποι πιστεύουμε ότι δρούμε χωρίς έλεγχο.  Τα ναρκωτικά της σημερινής κοινωνίας –κατά αντιστοιχία με τα μανιτάρια του βιβλίου- είναι η τηλεόραση, το διαδίκτυο, το κινητό τηλέφωνο. Αυτά αφήνουμε να μας ελέγχουν και μας εμποδίζουν από την κατάκτηση της αληθινής ελευθερίας.

Παράλληλα έγινε αναφορά στο πόσο ο καθένας μας έχει τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή του, να  αποτελέσει πρότυπο για τους συνομιλήκους του. Η Σβέλτα έγινε πρότυπο προς μίμηση για την εξέγερση, την επανάσταση, την αφύπνιση της κοινωνίας της. Στο δικό μας χέρι είναι να κάνουμε το ίδιο. Αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας.

Ωστόσο, στη συνάντηση διατυπώθηκαν και ερωτήματα στα οποία μόνο ο συγγραφέας μπορεί να μας απαντήσει! Τον περιμένουμε με χαρά στις 17 Μάρτη!