Κατά την αποστολή ARES III ΣΤΟΝ Άρη , ξεσπά μια
μανιώδης καταιγίδα την ηλιακή ημέρα 18. Όσο γινόταν η εκκένωση , ο αστροναύτης
Μαρκ Γουάτνι πέφτει αναίσθητος μετά τη σύγκρουση του με συντρίμμια και θεωρείται
νεκρός από τους συναδέλφους του , οι οποίοι τον αφήνουν πίσω εγκαταλείποντας
τον πλανήτη. Όταν ξυπνάει την επόμενη ημέρα, φροντίζει μόνος του το τραύμα του
και γεμάτος απελπισία αντιλαμβάνεται πως κατά πάσα πιθανότητα θα πεθάνει, αφού
η επόμενη αποστολή θα γίνει σε τέσσερα χρόνια.
Όμως τις επόμενες ημέρες τον κυριεύει μια επιθυμία για ζωή
και αποφασίζει αν κάνει τα πάντα για να επιβιώσει στον αφιλόξενο αυτό πλανήτη. Ως
βοτανολόγος λοιπόν κατορθώνει να καλλιεργήσει πατάτες. Στο μεταξύ στη Γη , στα
κεντρικά της ΝΑΣΑ , παρατηρούν τα περίεργα φαινόμενα που συμβαίνουν στον Άρη
και αντί να δουν μέσω δορυφόρου την εγκαταλελλειμένη βάση , βλέπουν τις ενέργειες
που έχει κάνει ο Γουάτνι για να επιβιώσει. Τις επόμενες ημέρες καταφέρνουν να
επικοινωνήσουν με τον Μαρκ και να τον βοηθούν να επιβιώσει.
Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια εκτόξευσης ενός πυραύλου
φορτωμένου με προμήθειες , οι συνάδελφοι του Γουάτνι που βρίσκονται ακόμη στο
διάστημα επεμβαίνουν με ένα παράτολμο σχέδιο για να σώσουν τον συνάδελφο τους.
Με τη συνεργασία των Κινέζων και της ΝΑΣΑ το Ερμής (το διαστημόπλοιο του πληρώματος)ανεφοδιάζεται
στο διάστημα και επιστρέφει να πάρει τον Μαρκ , με έναν τρόπο που δεν τον χωράει
ο ανθρώπινος νους.
Η ταινία αυτή σε σκηνοθεσία του Ρίντλει Σκοτ είναι γεμάτη
με εξαιρετικά οπτικά εφέ και σε κρατά σε αγωνία για το αν θα τα καταφέρει ο
πρωταγωνιστής ή όχι καθώς και για την επιτυχία του παρακινδυνευμένου σχεδίου
του πληρώματος.Το μήνυμα που περνάει είναι ότι όπου υπάρχει πραγματική θέληση
για ζωή, ο άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει.
Γιώργος Μουζάκης, Γ3
Η αγαπημένη μου σκηνή από την ταινία ήταν όταν ο αστροναύτης
μονολογούσε, όταν διαπίστωνε πως ήταν ο πρώτος που πατούσε το πόδι του οπουδήποτε
πήγαινε. Επίσης, μου έκανε εντύπωση όταν είπε «Αυτή είναι η αίσθηση του να είσαι
μόνος σε ένα ολόκληρο πλανήτη». Ο τρόπος με τον οποίο καλλιέργησε φαγητό για να
επιζήσει ήταν θεαματικός, ενώ το πώς χάθηκαν όλα σε ένα λεπτό πιστεύω ότι άγγιξε
όλους τους θεατές. Το χιούμορ και τα απίθανα σκηνικά ήταν αυτά που θαύμασα -
εκτός φυσικά από το κουράγιο, το πείσμα αλλά και την ψυχική δύναμη ενός ανθρώπου
που εγκλωβίστηκε και κατάφερε να επιζήσει στον κόκκινο πλανήτη.
Διονυσία Λάρα, Γ3
Οι αγαπημένες μου σκηνές στη χτεσινή ταινία ήταν τα σημεία
που ο Μαρκ καλλιέργησε τις δικές του πατάτες , επειδή πολλοί άνθρωποι δε θα το
σκέφτονταν. Χρησιμοποίησε τις γνώσεις που είχε από πολλές επιστήμες όπως είναι
τα Μαθηματικά, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία αλλά και άλλες γενικές γνώσεις.
Σε κάθε πρόβλημα που προέκυπτε έβρισκε λύση και εκεί φάνηκε η θέληση του αν μείνει
ζωντανός και να φτάσει αβλαβής στη γη. Το γεγονός πως δεν τρελάθηκε και έμεινε ήρεμος
όσο ήταν ολομόναχος σε έναν ακατοίκητο πλανήτη είναι επίσης αξιοθαύμαστο.
Θεοδώρα Μαρίνοβα, Γ3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου