Searching - "Κατάλαβα πως δε γνώριζα την κόρη μου...."

Η ταινία που είδαμε χτες το απόγευμα στην κινηματογραφική Λέσχη ήταν μια ταινία πολύ καινούρια- του 2018- και πολύ ιδιαίτερη σκηνοθετικά, αφού στο γύρισμα της χρησιμοποιήθηκαν μια σειρά από κάμερες. Η χρήση της κάμερας, είτε αυτή ήταν του υπολογιστή, είτε του κινητού, είτε της τηλεόρασης έδωσε μια άλλη διάσταση στην εξέλιξη της υπόθεσης,  καθώς δεν προσπάθησε να εκμαιεύσει το συναίσθημα, αλλά αυτό προέκυπτε αβίαστα από την πλοκή. Στο Searching ένας απελπισμένος πατέρας, μετά την εξαφάνιση της 16χρονης κόρης του,  προσπαθεί να βρει στοιχεία και απαντήσεις μέσα στο λάπτοπ της. Η ταινία θίγει πολλά θέματα: την ακούσια εγκατάλειψη των παιδιών στον κόσμο του διαδικτύου, το θέμα της διαχείρισης του πένθους, τα όρια της μητρικής αγάπης. Στους μαθητές άρεσε η ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά, αφού είναι απόλυτα εξοικειωμένοι με τον κόσμο της οθόνης στην καθημερινότητα τους και χρησιμοποιούν κατά κόρον τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Ακολουθούν οι κριτικές τους.

Αρχικά, θέλω να πω πως η ταινία πραγματικά με εντυπωσίασε επειδή μας έδειξε ο σκηνοθέτης πως για να γυριστεί μια ταινία δεν χρειάζεται μεγάλο budget, ούτε τεράστια παραγωγή. Χρειάζεται ένα καλό σενάριο και καλούς ηθοποιούς. Επίσης πιστεύω ότι το concept με τις οθόνες ήταν πολύ έξυπνο, εφόσον στην σύγχρονη κοινωνία ο καθένας μας περιβάλλεται από , τουλάχιστον, οθόνη. Οφείλω εδώ να αναφέρω ότι πολλά από τα γεγονότα της ταινίας συμβαίνουν στην καθημερινή μας ζωή.

Μια σκηνή που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η σκηνή με το κορίτσι που ανέβασε ένα δημόσιο βίντεο λέγοντας πως ήταν πολύ δυστυχισμένη για την εξαφάνιση της κοπέλας, ενώ στην πραγματικότητα το έκανε για να γίνει πιο δημοφιλής εφόσον αρχικά είχε παραδεχτεί στον πατέρα της Μάργκο πως δεν έκαναν πολλή παρέα. Την είχε καλέσει στο σπίτι της μόνο και μόνο για να πάρει καλό βαθμό σε μια ομαδική εργασία. Μπορώ εύκολα να συγκρίνω αυτό το παράδειγμα με ένα φαινόμενο της εποχής μας, με τους πολιτικούς μας. Οι ίδιοι οι πολιτικοί λένε ψέματα για να δημιουργήσουν μια καλύτερη εικόνα για τον εαυτό τους.

Επίσης, θέλω να σχολιάσω την συμπεριφορά της ντέντεκτιβ. Πιστεύω πως αυτό που έκανε ήταν αρκετά λογικό. Νομίζω πως κάθε μάνα θα έκανε το ίδιο για το παιδί της, αν και δεν μου άρεσε που έμπλεξε έναν γνωστό της στην υπόθεση για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα.

Αν και υπήρχαν κάποια κομμάτια που δεν είχαν πολλή λογική,   θεωρώ πως η ταινία ήταν πάρα πολύ ωραία και γι αυτο της δίνω 3.9/5.

Θεοδόσης Διακογιάννης, Γ2

Ήταν μια φανταστική, και πρωτοποριακή ταινία. Αν και ήταν δύσκολη στη σκηνοθεσία, η υπόθεση του έργου κυλούσε ομαλά. Ήταν γεμάτη με μικρές, αλλά σημαντικές λεπτομέρειες στις οποίες έπρεπε να δώσεις προσοχή. Δυστυχώς αυτό το συνειδητοποίησα στο τέλος.

Για τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μια είναι σημαντικό να μοιράζεσαι τα προβλήματα σου με τους γονείς σου, από την άλλη έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η σημερινή κοινωνία, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για τα παιδιά να εκφραστούν και συνήθως αψηφούν τους κινδύνους του ιντερνετ και καταφεύγουν εκεί.

Σωτήρης Καβαδάκης, Γ2