Το έτος είναι 2056. Ο άνθρωπος έχει
κάνει τεράστια άλματα όσον αφορά την τεχνολογία. Έχουν εγκατασταθεί παντού
ηλιακά πάνελ και μαζί με τις ανεμογεννήτριες είναι τα κύρια μέσα παραγωγής
ηλεκτρικής ενέργειας.
Αλλά αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο
γεγονός ότι η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να «δαμάσει» τον χρόνο. Ναι, μαντέψατε
σωστά! Υπάρχουν χρονομηχανές σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες sci-fi και κάθε πόλη επιτρέπει στους
κατοίκους της να την χρησιμοποιούν μία φορά, καθώς η χρήση τους είναι πολύ
δαπανηρή. Έχω μάθει και πώς λειτουργούν αλλά θα «κόβατε φλέβες», άμα σας
εξηγούσα.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα να επισκεφτώ τον
Νίκολα Τέσλα, αφού τρελαίνομαι για την φυσική. Καθώς έφθανε η μέρα που θα
επισκεπτόμουν το ίνδαλμα μου, αγχωνόμουν. Έκανα πρόβα τις ερωτήσεις που θα του
έκανα στο μπάνιο. Φανταστείτε ένα μουσείο που κάθε του έκθεμα είναι ένας
αξιόλογος άνθρωπος. Κάπως έτσι είναι το ταξίδι μέσα στο χρόνο, μόνο που μπορείς
να ταξιδέψεις μόνο μία φορά.
Όταν έφτασα στην χρονομηχανή λογομαχούσαν
δύο καλοντυμένοι άνδρες περί πολιτικών. Αχχ, πόσο μισώ να ακούω για πολιτική! Πληκτρολόγησα
τον χρόνο στον οποίο επιθυμούσα να ταξιδέψω και σκεφτόμουν τον Τέσλα. Αν κάτι
σου αποσπούσε την προσοχή, έστω και για λίγο, πήγαινες σε λάθος χρονική στιγμή.
Ένα ρίγος διαπέρασε το σώμα μου και ξαφνικά βρέθηκα σε ένα όμορφο σπίτι και
βλέπω έναν μεγάλο σε ηλικία άνδρα με γενειάδα σαν του Αι Βασίλη να γράφει σε
ένα βιβλίο. Τον ρωτάω:
- Μήπως είναι εδώ ο κ. Τέσλα;
- Ο ….., ποιος; Συγγνώμη, νέε μου, αλλά
είμαι μόνος μου τις τελευταίες μέρες διότι συγγράφω το καινούριο μου βιβλίο «Το
Κομμουνιστικό Μανιφέστο». Ας συστηθώ. Το όνομα μου είναι Καρλ Χάινριχ Μαρξ,
είμαι φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, και πολιτικός οικονομολόγος και με τον
συνεργάτη μου, Φρίντριχ Ένγκελς, ο οποίος λείπει σήμερα, γράφουμε αυτό εδώ το
βιβλίο σχετικά με τον κομμουνισμό. Ο κομμουνισμός είναι πολύ περίπλοκος και
μόνο αν ενδιαφέρεσαι θα στον εξηγήσω ως την τελευταία λεπτομέρεια. Λοιπόν, θες;
Είχα πάθει σοκ. Η μόνη ευκαιρία μου να
συναντήσω το ίνδαλμά μου πήγε χαμένη. Αυτοί που τσακωνόντουσαν για πολιτικά
φταίνε! Εξαιτίας τους βρίσκομαι εδώ.
-Όχι, απαντάω ξερά.
Η καρδιά μου ήθελε, αλλά ο θυμός μου
έπνιγε αυτή τη θέληση. Τέλος αποφάσισα πως άλλο τέτοιο ταξίδι δεν θα ξαναέκανα
και έδωσα τόπο στην οργή μου. Ο γέρος είχε πέσει με τα μούτρα στο γράψιμο και
επικρατούσε για λίγο σιωπή αμηχανίας, ώσπου αποφάσισα να σπάσω τον πάγο.
-Τελικά θα ενδιαφερόμουν να μάθω για
τον κομμουνισμό, κ. Μαρξ.
-Χαίρομαι αγόρι μου. Ο κομμουνισμός
σχετίζεται με μια μορφή κοινωνίας η οποία θα λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά και αποκεντρωμένα, δημιουργώντας ένα κράτος
πρόνοιας και εξαλείφοντας τις διακριτές κοινωνικές τάξεις. Στον κομμουνισμό, η ύπαρξη
του κράτους ως μηχανισμού παγίωσης της εξουσίας της άρχουσας τάξης, όπως και οι
ίδιες οι κοινωνικές τάξεις είναι πλέον περιττά. Το χρήμα στην κομμουνιστική
κοινωνία χάνει την ανταλλακτική του αξία και χρησιμοποιείται ως απλή λογιστική
μονάδα ανταλλαγής αγαθών (και όχι πια προϊόντων), βάση της αξίας χρήσης των
αγαθών αυτών. Στον κομμουνισμό τα μέσα παραγωγής (γη, εργοστάσια, μεγάλες
επιχειρήσεις) αποτελούν κοινωνική / κοινοτική ιδιοκτησία και όχι
ατομική, ενώ υφίστανται συλλογική διαχείριση από τους εργαζόμενους/παραγωγούς,
με στόχο την κάλυψη των υλικών αναγκών όλων των πολιτών
-Ποιος είναι ο σκοπός του
κομμουνισμού;
-Το έχω συζητήσει με τον
Φρίντριχ και ομόφωνα συμφωνούμε στο σκοπό του κομμουνισμού. Ονειρευόμαστε έναν
κόσμο όπου ο κομμουνισμός είναι εξαπλωμένος παντού, εξουδετερώνοντας έτσι τον ιμπεριαλισμό
αρκετών χωρών. Έναν κόσμο όπου θα πάψουν
να υπάρχουν συμφεροντολόγοι εργολάβοι οι οποίοι εκμεταλλεύονται και
«ξεζουμίζουν» τους εργάτες τους. Έναν κόσμο όπου οι προλετάριοι θα ξεσηκωθούν
και θα παλέψουν για ίσες ευκαιρίες.
-Δηλαδή υποστηρίζετε τις
επαναστάσεις;
-Σαφώς! Οι επαναστάσεις είναι
η ατμομηχανή της ιστορίας! Ας πάρουμε την Γαλλική Επανάσταση ως παράδειγμα,
μιας και είναι και πρόσφατη. Αυτοί οι απλοί άνθρωποι, χωρίς μια αιματοβαμμένη
επανάσταση, δεν θα αποκτούσαν ποτέ αυτό που ζητούσαν: Σύνταγμα. Κοίτα τώρα τι
κατάφεραν! Άλλαξαν εντελώς την ροή της ιστορίας.
Με εξέπληξε η ευφράδειά του
και φαντάστηκα πως είχε και ρητορικές ικανότητες. Το γραφείο του ήταν
ακατάστατο, σκισμένες σελίδες απλώνονταν σε όλη του την έκταση. Χαμένος στις
σκέψεις μου κατάφερα να διακρίνω ένα που έγραφε «Η θρησκεία είναι το όπιο του
λαού».
-Κύριε Μαρξ. είστε άθεος;
Γιατί γράφετε πως η θρησκεία είναι το όπιο του λαού;
-Είμαι άθεος, αν και είναι
δύσκολο να το μοιράζομαι με άλλους. Η θρησκεία είναι το ναρκωτικό του λαού.
Αυτό ισχύει σε αμόρφωτους ανθρώπους που όταν τους συμβαίνει κάτι δυσάρεστο,
είτε ζητούν βοήθεια από τον θεό, είτε τον καταράζονται. Αυτοί οι άνθρωποι δεν
ψάχνουν να βρουν δικό τους τρόπο σε κάτι, δικό τους μονοπάτι στη ζωή, αλλά
περιμένουν να τους έρθει έτοιμη η λύση , στην προκειμένη περίπτωση
ουρανοκατέβατα. Για αυτό και στρέφονται στις εκκλησίες και στον θεό.
Τελικά είχα αλλάξει γνώμη και
χαίρομαι που με έφερε η χρονομηχανή στο λάθος μέρος. Δυστυχώς όμως πέρασα το
όριο του επιτρεπόμενου χρόνου, χωρίς καν να το προσέξω. Καθώς μιλούσε θυμήθηκα
αρκετά πράγματα που συνέβησαν στον 20ο αιώνα, όπως καΙ αρκετούς
επαναστάτες, που βασίστηκαν στις ιδέες του Καρλ Μαρξ. Αν και μόνο ονομαστικά
ξέρω μερικούς: ξέρω τον Βλάντιμιρ Λένιν, τον πρωταγωνιστή της Οκτωβριανής
Επανάστασης, τον Τσε Γκεβάρα και τον Φιντέλ Κάστρο, τους πρωταγωνιστές της
Κουβανέζικης Επανάστασης. Εντάξει δεν προσέχω ποτέ στο μάθημα της Ιστορίας. Εγώ
φταίω που είναι βαρετό; Χαιρέτησα το καινούριο ίνδαλμα μου, βγήκα από το
πολυτελές σπίτι του και πάτησα το κουμπί που θα με μετέφερε στο παρόν. Ευτυχώς
δεν είπα κάτι που θα προκαλούσε αναταραχές λέγοντας την συνέχεια της ιστορίας.
Επέστρεψα στο παρόν σώος και αβλαβής. Συνήθως πηγαίνω σπίτι με λεωφορείο, αλλά
εκείνη την μέρα αποφάσισα να περπατήσω, βυθισμένος στις σκέψεις μου…
5 ΧΡΟΝΙΑ
ΑΡΓΟΤΕΡΑ
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας έχει πια πτυχίο οικονομικών
επιστημών.
Καβαδάκης
Σωτήρης, Γ2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου