Σας κατηγορώ γιατί καταστρέφετε το σπίτι μου....-"Ο Ινδιάνος Σιάτλ"

Νέα χρονιά , ίδιοι οι μαθητές, αλλά σε μεγαλύτερη τάξη πια. Πρώτο κείμενο στη Β Γυμνασίου «Ο Ινδιάνος Σιάτλ». Οι μαθητές κλήθηκαν να  γράψουν και να εκφωνήσουν τους δικούς τους λόγους ενώπιον των ισχυρών αρχηγών του πλανήτη και πραγματικά ετοίμασαν λόγους γεμάτους συναίσθημα και πάθος.  Δημοσιεύουμε λοιπόν κάποιους από αυτούς .

Είμαι η Σεβαστιάνα και είμαι 13 χρονών. Σε αυτή την ηλικία που είμαι θα έπρεπε να με απασχολούν θέματα της δικής μου ηλικίας. Και όμως με αγχώνουν  όλα αυτά που βλέπω γύρω μου και με κάνουν να θλίβομαι. Με κατηγορείτε ότι είμαι με ένα κινητό στο χέρι , για το ντύσιμο μου, για τις επιδόσεις μου στο σχολείο και άλλα τέτοια. Είστε μεγαλύτεροι λέτε και ξέρετε!

Εγώ με τη σειρά μου σας κατηγορώ ότι με τις δικές σας επιλογές για να κερδίσετε περισσότερα χρήματα μπορείτε και γίνεστε ισχυροί και μου καταστρέφετε το σπίτι μου. Τον αέρα που αναπνέω. Το περιβάλλον μου. Τη θάλασσα μου. Όλη μου τη ζωή. Με κάνετε να αγχώνομαι για το αν θα μπορώ σε λίγα χρόνια να πάω μια βόλτα στο βουνό, να κολυμπήσω ή ακόμη και να αναπνεύσω. 

Βλέπω μπροστά μου συνέχεια πυρκαγιές, πλημμύρες και όσοι κάνετε ότι κλαίτε για όλα αυτά είστε εσείς που τα προκαλείτε , που κερδίζετε από αυτές τις καταστροφές και οι υπόλοιποι δεν κάνετε τίποτα για να σταματήσουν. Δε μπορώ να σας βλέπω όλους εσάς να είστε σε αυτές τις θέσεις και να κερδίζετε χρήματα με τη δυστυχία και τον πόνο των άλλων ανθρώπων. Ξέρω ότι δε θα αλλάξετε , ότι κι αν δείτε , ότι κι αν ακούσετε. Ακόμα κι αν τις θέσεις τις δικές μας ήταν τα παιδιά σας και σας τα έλεγαν, πάλι εσείς θα λέγατε ότι το κάνετε για το δικό τους καλό. Έπρεπε να ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ!. Μου μαθαίνετε όλα αυτά τα χρόνια τις υποχρεώσεις μου. Ήρθε η ώρα όμως και για τα δικαιώματα μου. Έχω το δικαίωμα να ζήσω σε ένα καθαρό περιβάλλον. Έχω το δικαίωμα να ζω με υγεία και στο σώμα μου και στην ψυχή μου. Και εσείς μου το ΣΤΕΡΕΙΤΕ.

Δεν περιμένω τίποτε από εσάς,  γιατί δεν είστε άξιοι . Περιμένω όμως από τη δική μου γενιά και τις επόμενες που θα έρθουν. Γιατί εμείς ΜΠΟΡΟΥΜΕ και είμαστε ΙΚΑΝΟΙ!

Σεβαστιάνα Τρουμούση, Β7

Καλησπέρα κυρίες και κύριοι.

Ονομάζομαι Ειρήνη Μπακρατσά και βρίσκομαι εδώ σήμερα , επειδή ο κόσμος πρέπει να ξυπνήσει. Θα σκέφτεστε: « Άντε πάλι…». Όμως το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Για να μην τα πολυλογώ η Γη πεθαίνει και μάλιστα εξαιτίας μας. 

Παρόλο που όλοι μας έχουμε ακουστά την υπερθέρμανση του πλανήτη, την μόλυνση των θαλασσών, κ.α, ελάχιστοι έχουν κινητοποιηθεί. Αυτό το πρόβλημα έχει γίνει γνωστό εδώ και πολλά χρόνια , όμως, συνέχεια το αγνοούμε, λέγοντας πώς δεν είναι κάτι σοβαρό ή ανησυχητικό. Δημιουργήσαμε την ψευδαίσθηση μιας ασφαλούς πραγματικότητας και ζούμε στον μικρόκοσμο μας.

Πρέπει να πάρουμε δραστικά μέτρα , ώστε να κληροδοτήσουμε ένα πράσινο πλανήτη στην επόμενη γενιά. Θα αρχίσουμε από τα βασικά.Για παράδειγμα, ας σκεφτούμε ένα τρόπο να μειώσουμε τα βιομηχανικά απόβλητα που απελευθερώνονται στο περιβάλλον σε τεράστιες ποσότητες. Ας βρούμε ένα τρόπο να καθαρίσουμε τον αέρα , τις θάλασσες, ακόμα και τις πόλεις.Ας βρούμε ένα τρόπο να σταματήσουμε την υπερκατανάλωση μια και καλή.  Αλλά το πιο σημαντικό ας σταματήσουμε να ε΄χουμε προσωπικό όφελος ως κίνητρο για τα πάντα. Δεν μας περισσεύει πολύς χρόνος, οπότε ας σταματήσουμε να είμαστε θεατές και ας γίνουμε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας.

Ειρήνη Μπακρατσά, Β5

Ηγέτες του κόσμου ,

Θέλω να σας εκφράσω την αγωνία και την αγανάκτηση μου για την κλιματική αλλαγή. Εμείς οι απλοί πολίτες ξέρω ότι έχουμε ευθύνες για αυτό, αλλά δεν είμαι σήμερα εδώ να σας μιλήσω για τις δικές μας ευθύνες, αλλά για τις δικές σας. Ο πλανήτης καταστρέφεται και το φταίξιμο είναι κυρίως δικό σας. Βλέπετε τις καταστροφές που συμβαίνουν. Πλημμύρες, ξηρασία, εξαφάνιση των ζώων, πυρκαγιές. Μάλιστα μια από τις πιο σημαντικές πυρκαγιές ήταν αυτή του Αμαζόνιου. Ξέρετε πόσοι άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους, πόσα ζώα κάηκαν και πόσο οξυγόνο χάσαμε; Εσείς τι κάνετε για αυτό;

Αφήστε με να απαντήσω σε αυτή την απλή ερώτηση. Δεν κάνετε τίποτα. Άλλωστε εσείς έχετε τα χρήματα σας, την άνετη ζωή σας και δε δίνετε δεκάρα για τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό που σας νοιάζει είναι το πώς θα βγάλετε όλο και περισσότερα λεφτά με τον πιο εύκολο τρόπο- ακόμα κι αν αυτός ο τρόπος είναι βλαβερός προς το περιβάλλον . Και μετά ελάτε να μας πείτε ότι προσπαθείτε να πάρετε μέτρα για να μας βοηθήσετε. Πραγματικά είστε πολύ καλοί υποκριτές. Αν νοιαζόσασταν έστω και λίγο θα κλείνατε τις βιομηχανίες πλαστικού, δεν θα επιτρέπατε στις μεγάλες εταιρείες να πετούν τα απόβλητα τους όπου θέλουν και θα ακούγατε τους επιστήμονες που τόσα χρόνια σας έλεγαν ότι οι πράξεις σας θα φέρουν σοβαρές επιπτώσεις στη γη και τους οργανισμούς πάνω της. Δεν παίρνετε ευθύνες, δε νοιάζεστε. Είστε αξιοθρήνητοι, υποκριτές. Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς δε θα με ακούσετε και ίσως να με αποκαλέσετε ένα νεαρό και χαζό κοριτσάκι. Άλλωστε τι ξέρω εγώ για τις δικές σας ευθύνες; Όμως ξέρω ότι μαζί με εσάς θα με ακούσουν χιλιάδες νέοι και θα προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε τον κόσμο.

Μαρίνα Παππή, Β5

Κυρίες και κύριοι, 

ονομάζομαι Κατερίνα Χατζηστέργου , και βρίσκομαι εδώ γιατί δεν αντέχω άλλο να βλέπω και να ακούω τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας και να μην αντιδρώ.  Οι θερμοκρασίες αυξάνονται, τα καιρικά φαινόμενα γίνονται όλο και πιο έντονα, οι πάγοι λιώνουν , η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει… Και όλα αυτά είναι συνέπεια της ανθρώπινης δραστηριότητας και απερισκεψίας. Όσο εσείς καθόσαστε στους καναπέδες σας ένα δάσος καίγεται, ένα οικοσύστημα χάνεται, το ίδιο μας το οξυγόνο λιγοστεύει.

Δεν ανησυχείτε για τους εαυτούς σας , αλλά δε νοιάζεστε ούτε για εμάς τα παιδιά σας; Ούτε για το μέλλον των επόμενων γενιών. Τι αθ γίνει σε είκοσι, πενήντα, εκατό χρόνια αν συνεχίσουμε να ρυπαίνουμε και να καταστρέφουμε το περιβάλλον; Το έχετε σκεφτεί; Γι αυτό το λόγο σας λέω πως πρέπει αν δράσουμε , κυρίως εμείς, οι νέοι , και να σταματήσουμε με κάθε τρόπο την καταστροφή. Σταματήστε να σκέφτεστε μόνο το κέρδος και σκεφτείτε λίγο τα παιδιά σας και αυτόν τον πλανήτη που δε σας ανήκει και τον καταστρέφετε…..

Κατερίνα Χατζηστέργου, Β7

Κυρίες και κύριοι, 

βρίσκομαι εδώ σήμερα να σας μιλήσω για ένα θέμα , το οποίο έχει προβληματίσει πολλά άτομα πάνω σε αυτόν τον κόσμο. Το περιβάλλον μας καταστρέφεται. Ζούμε σε μια εποχή που οι πάγοι λιώνουν, το κλίμα αλλάζει και τα πιο πολύτιμα δάση πάνω σε αυτή τη γη καίγονται. Γι αυτό εκ μέρους όλων των νέων ζητώ τη βοήθεια σας. Αν συνεχίσουμε να έχουμε την ίδια συμπεριφορά προς το σπίτι μας, τότε είναι πολύ πιθανό να το καταστρέψουμε ολοσχερώς. Έχουμε φτάσει σε αυτό το ακραίο σημείο λόγω της δίψας των μεγάλων δυνάμεων για χρήμα και φυσικούς πόρους. Παρόλα αυτά, όμως, περιμένετε από εμάς να δράσουμε. Αν δεν πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα, σύντομα θα φτάσουμε στην αρχή του τέλους. Εκεί θα είναι πολύ αργά να αλλάξουμε και να μετανιώσουμε για ό,τι έχουμε προκαλέσει τα προηγούμενα χρόνια. 

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε. 

Αργύρης Χαϊλης, Β7

Καλησπέρα σας, κυρίες και κύριοι.

Λέγομαι Γκιουλσέν Χατζηκαρά και είμαι 13 ετών. Βρίσκομαι εδώ να σας μιλήσω για το περιβάλλον αλλά και για το μέλλον που μας περιμένει και στο οποίο θα ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.

Εμείς, αν δεν ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε το περιβάλλον, το μέλλον το δικό μας και των επόμενων γενιών , δεν θα είναι όπως θέλαμε. Δηλαδή δε θα έχουμε ένα λαμπρό μέλλον. Εξαιτίας ποιου; Αν συνεχίσουμε να αδιαφορούμε για το περιβάλλον , να μην το σεβόμαστε και να το καταστρέφουμε , στο τέλος θα καταστραφούμε και οι ίδιοι. Γιατί να θεωρούμε το περιβάλλον εμπόρευμα; Ας κατανοήσουμε κάποια πράγματα. Το περιβάλλον, η φύση δεν έχουν και δε θα έχουν ποτέ χρηματική αξία. Είμαστε τόσο εγωιστές που θεωρούμε πως όλα ανήκουν σε μας. Κι αυτά που μας «ανήκουν» τα εκτιμάμε; Βλέπουμε τον εαυτό μας τόσο ανώτερους από τα ζώα που τα εξοντώνουμε. Μήπως δεν είμαστε ανώτεροί τους; Μήπως αυτά εκτιμούν περισσότερο το περιβάλλον από εμάς; Με λίγα λόγια τη φύση , την οποία νομίζουμε πως μας ανήκει και την εκμεταλλευόμαστε..

Ας αφήσουμε όλα αυτά σε μια άκρη και ας σκεφτούμε… Ας αρχίσουμε μια νέα αρχή. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε την αξία της φύσης και ό,τι υπάρχει σε αυτή. Η φύση, το περιβάλλον είναι το σπίτι μας , αλλά δεν ανήκει σε κανέναν. Τα ζώα είναι φίλοι μας. Ας βελτιώσουμε τα πράγματα. Ας κάνουμε μια νέα αρχή για ένα καλύτερο μέλλον!

Γκιουλσέν  Χατζηκαρά, Β7