Κυριακή 3 Νοεμβρίου ήταν η πρώτη συνάντηση της
Λέσχης Ανάγνωσης Β και Γ Γυμνασίου. Φέτος αποφασίσαμε να ενοποιήσουμε τις δύο λέσχες
και η παρέα μας μεγάλωσε. 20 μαθητές και δύο καθηγήτριες απαρτίζουν αυτό το
ωραίο πρόγραμμα.
Πρώτο
βιβλίο που είχαμε ορίσει για τη χτεσινή συνάντηση ήταν το βιβλίο της Πάολα
Καπριόλο «Με τα μάτια του άλλου». Ένα βιβλίο που το έχουμε διαβάσει στο
παρελθόν και με άλλες λέσχες και πάντα είχε σαν αποτέλεσμα ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
Σχεδόν όλα τα παιδιά αναφέρθηκαν στο ενδιαφέρον θέμα του βιβλίου που αγγίζει το
τόσο επίκαιρο θέμα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και εστίασαν τις
παρατηρήσεις τους στο πώς προσέλαβαν τη στάση του νεαρού ήρωα απέναντι σε ένα
τόσο φριχτό γεγονός, όπως είναι ο εμπρησμός ενός ανθρώπου, καθώς και στο πώς
άλλαξε η οπτική του μετά την εμπλοκή του στη ζωή του μετανάστη.
Ο
Γιάννης είπε ότι του άρεσε και το θέμα του βιβλίου αλλά κυρίως το αισιόδοξο
τέλος της ιστορίας , η Κατερίνα αναφέρθηκε στην πλοκή και την εξέλιξη της
υπόθεσης αλλά και στο πώς ο κεντρικός ήρωας, ο Λούκα, ξεπέρασε τις
προκαταλήψεις του, ενώ η Ειρήνη επικεντρώθηκε στη σχέση που χτίστηκε ανάμεσα
στους δύο πρωταγωνιστές του βιβλίου με κορύφωση τη σκηνή του τέλους και το
συγκινητικό αποχωρισμό τους. Ο Νικόλας βρήκε μέτριο το βιβλίο καθώς όπως είπε
θεωρεί ότι κάποια νοήματα
επαναλαμβάνονται και το μήνυμα που ήθελε να περάσει είναι εν ολίγοις γνωστό.
Στη
Ισμάρα άρεσε πολύ η αρχή και το τέλος του βιβλίου και όπως και άλλα παιδιά -
Άννα Μαρία, Λουκία και Κατερίνα-
ξεχώρισε τη σκηνή με την πιτσαρία, μια σκηνή στην οποία παιδιά
διαφορετικών φυλών απολαμβάνουν την παρέα ο ένας του άλλου. Επίσης επισήμανε ότι ο Λούκα, ενώ αρχικά
κινήθηκε από τις τύψεις του, στη συνέχεια ένιωσε αληθινά αισθήματα αγάπης για
το Ράτζιβα. Η διαδικασία στην οποία μπήκε ο Λούκα , του να υποδυθεί δηλ. ένα
μετανάστη, φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα στην Μαρία, η οποία ανοίγοντας λίγο το θέμα αναφέρθηκε στο ρόλο των ΜΜΕ στη
σημερινή εποχή και στο πώς, ενώ μεγεθύνουν την παραβατικότητα των μεταναστών,
υποβαθμίζουν τις επιθέσεις που δέχονται καθώς και τις βιαιοπραγίες εις βάρος
τους.
Η Λουκία αναφέρθηκε στη σκηνή με τον καστανά,
ο οποίος κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, παρουσιάζει την αληθινή όψη της
μετανάστευσης συνδέοντας την με την φτώχεια των ανθρώπων. Η Κοκώνα είπε ότι της
άρεσε το βιβλίο και την εντυπωσίασε εκείνη η αναφορά στο ότι οι άντρες δεν
κλαίνε. Η Αρχοντία με τη σειρά της τόνισε πως ο Λούκα ενδιαφέρθηκε ο ίδιος να
μάθει για το Ράτζιβα , τον βοήθησε και εν τέλει του είπε την αλήθεια , γεγονός
που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο άλλαξε η οπτική του και στο ίδιο πλαίσιο
κινήθηκαν οι τοποθετήσεις της Ρένας και της Μαρίνας. Τέλος η Κατερίνα , στην
οποία επίσης άρεσαν οι δύο σκηνές με τον καστανά και την πιτσαρία, μας είπε πώς
αυτό που θα κρατήσει από το βιβλίο είναι η φράση του Ράτζιβα «αυτό είσαι εσύ» .
Η γενικότερη συζήτηση κινήθηκε γύρω από το τι
ώθησε το Λούκα να υποδυθεί ένα μετανάστη., αλλά και τι κέρδισε μέσα από αυτή τη
διαδικασία. Σίγουρα ο Λούκα κινήθηκε από ταπεινά κίνητρα στην αρχή- τύψεις,
ντροπή- αλλά στη συνέχεια καθώς μπήκε στο πετσί του ρόλου του- του να είναι ένας
ξένος- κατάφερε να δει τη ζωή μέσα από τα μάτια ενός άλλου, αντιλήφθηκε πόσο δύσκολη
είναι η ζωή των μεταναστών και κέρδισε ένα αληθινό φίλο. Επιπλέον τα παιδιά
αναφέρθηκαν στο πώς η εικόνα και το χρήμα καθορίζει την άποψη μας για κάποιον ,
άρα είναι εμφανές πόσο μερικές φορές υπερτερεί το φαίνεσθαι του είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου