Πόσες φορές έχω περάσει το δρόμο και βλέπω γατάκια σκοτωμένα. Όχι μόνο εγώ αλλά και ο καθένας σας. Ή πόσες φορές πηγαίνουμε στην πόλη και βλέπουμε παιδιά της ηλικίας μας να τα χτυπάνε και να τα κακομεταχειρίζονται. Θα με ευχαριστούσε αν ο καθένας από σας σκεφτόταν τι μπορεί να νιώθουν αυτά. Αυτά δεν έχουν ψυχή;Σε κανέναν μας δεν αρέσει να τον πληγώνουν ή χειρότερα να του στερούν το δικαίωμα να ζήσει. Όλοι μας όταν νιώθουμε αδικημένοι μιλάμε. Αυτά όμως; Πώς να μιλήσουν... Αν κοιτάξετε τα μάτια τιους όμως θα δείτε αγάπη αλλά και πόνο. Φανταστήκατε ποτέ τι θα γινόταν ο άνθρωπος χωρίς αυτά;
Ένα είναι σίγουρο: ότι τα ζώα δεν θα σας προδώσουν ποτέ, θα είναι δίπλα σας όταν θα χρειαστείτε στήριξη. Με τις φατσούλες τους πως γίνετε να μην γελάσετε; Ανοίξτε τα μάτια σας! Δείτε τον κόσμο γύρω σας! Μην τον κάνετε χειρότερο!
Γίνετε εσείς η αλλαγή που θέλετε για τον κόσμο!
Ειρήνη Πακιρτζή, Γ2
1 σχόλιο:
Μιράντα και Ειρήνη,
Πώς θα καταφέρετε να μεταδώσετε, άραγε, την ευαισθησία σας;
Πάντως, να, με τη δημοσιοποίηση των σκέψεών σας κάνατε το πρώτο βήμα.
Και ναι, ας το ακούσουμε λίγο καλύτερα όλοι το σύνθημα της Ειρήνης:
Ας γίνουμε η αλλαγή που ονειρευόμαστε για τον κόσμο μας.
Δημοσίευση σχολίου