DIE WELLE ("Το κύμα")

Στο μάθημα της Ιστορίας και με αφορμή την ενότητα για την άνοδο του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη είδαμε την ταινία "Die welle" - ελληνιστί "Το κύμα".
Όλα ξεκινούν από μια απλή και "εύκολη" για τους μαθητές ερώτηση:

-Θα έχουμε ποτέ ξανά Δικτατορία;
-Ποτέ. Είμαστε μορφωμένοι.

Γερμανία, 2008. Ένας καθηγητής πολιτικής ιστορίας με έντονο ακροαριστερό παρελθόν και δράση αναλαμβάνει να διδάξει σε μια τάξη Λυκείου το κεφάλαιο "Απολυταρχία". Η αρχική του απογοήτευση για το διδακτικό αντικείμενο δίνει σύντομα τη θέση της στον ενθουσιασμό, καθ' ότι μια ιδέα του αρχίζει και υλοποιείται: ένα παιχνίδι που σκέφτηκε, το οποίο θα διδάξει στους απαθείς μαθητές του έμπρακτα τις αρχές, τις δομές και τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης ενός φασιστικού/ δικτατορικού συστήματος διακυβέρνησης. Το παιχνίδι ξεκινά και σύντομα γίνεται ανεξέλεγκτο...





Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Todd Strassers ("The Wave") το οποίο περιγράφει μια πραγματική ιστορία που έλαβε χώρα σε ένα Λύκειο στο Palo Alto της Καλιφόρνια.
( http://www.greektvsubs.gr/showthread.php?t=25316΄)

Τα παιδιά κατέγραψαν τις εντυπώσεις τους από την ταινία και ορισμένες από αυτές τις μεταφέρουμε εδώ. Όπως θα δείτε, υπάρχουν αντικρουόμενες γνώμες. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αυτό που μου άρεσε ήταν ότι η τάξη ενώθηκε και τα παιδιά προστάτευαν ο ένας τον άλλον, αλλά δεν μου άρεσε που το παράκαναν. Ορισμένα παιδιά πορώθηκαν πάρα πολύ, επειδή τα απέρριπταν οι γονείς τους και δεν είχαν φίλους.
Μικέλ, Γ2

Στην ταινία μου έκανε εντύπωση ότι στην αρχή σε μια τάξη έβριζαν ο ένας το άλλον, δεν αλληλοβοηθιόντουσαν και χτυπιόντουσαν. Στη συνέχεια ο καθηγητής έκανε την τάξη μια ομάδα, στην οποία συνεργαζόντουσαν όλοι και έμεναν πιστοί στην ομάδα.
Μιχάλης, Γ2

Η ταινία μου άρεσε πολύ. Μου άρεσε που τα παιδιά ήταν ενωμένα, ο ένας βοηθούσε τον άλλον και ήταν μια οικογένεια. Δεν είχε σημασία η θρησκεία, η καταγωγή, ο τρόπος ντυσίματος. Ήταν όλοι ίσοι. Όμως, όσο ωραία ιδέα και αν ήταν αυτή, δεν μου άρεσε το γεγονός ότι το παρατράβηξαν. Ότι θεώρησαν το Κύμα ως ηγέτη απέναντι σε όλους τους άλλους.
Μαρία, Γ2

Η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ. Έχει να κάνει με την πραγματικότητα και με έκανε να καταλάβω πως σκεφτόμαστε εμείς οι νέοι. Είμαι σίγουρη πως πολλοί από μας θα βρούμε πτυχές και από τη δική μας ζωή στην ταινία, τις οποίες δεν παραδεχόμαστε. Η ταινία δίνει ένα μήνυμα σε όλους τους ανθρώπους δείχνοντας τους πως να παραδέχονται και να διορθώνουν τα λάθη τους. Ο φασισμός είναι εύκολο να γεννηθεί. Το θέμα είναι να τον αποτρέψουμε.
Κατιάννα, Γ2

Μου άρεσε πολύ που τα παιδιά δέθηκαν μεταξύ τους , αλλά δεν μου άρεσε ο τρόπος που δέθηκαν. Πιστεύω πως ο καθηγητής το μόνο που ήθελε ήταν να τους κάνει να ενωθούν, αλλά δεν τα κατάφερε. Στην αρχή νόμιζα πως η Κάρο ήταν πολύ σπαστική, γιατί δεν είχα καταλάβει ακόμα την ταινία. Κι όμως η Κάρο είχε δίκιο σε όσα έλεγε. Το Κύμα τους επηρέασε όλους εκτός από την Κάρο και τη Μόνα. Πιστεύω πως ο Τιμ αυτοκτόνησε γιατί μόνο μέσα από το Κύμα ένιωσε ότι ανήκει κάπου - πράγμα που δεν είχε νιώσει μέσα στην οικογένεια του.
Δωροθέα, Γ2

Πιστεύω πως, αν και ο φασισμός ενώνει τους ανθρώπους και τους κάνει να νιώθουν ίσοι αναμεταξύ τους, παράλληλα αλλοιώνει το χαρακτήρα τους, παύουν να έχουν γνώμη και κάνουν ό,τι τους λέει ο αρχηγός. Στην ταινία δεν μου άρεσε το τέλος που αυτοκτόνησε το παιδί. Αλλά μου άρεσε που αν και όλοι έκαναν το ίδιο η Κάρο δεν τα παράτησε και σκεφτόταν με τον σωστό τρόπο. Επιπλέον, μου άρεσε αυτό το σημείο, γιατί αν εγώ ήμουν στη θέση της δεν θα είχα την δύναμη να είμαι αταίριαστη και κατώτερη. ...
Ειρήνη, Γ2



Στην ταινία μου έκανε εντύπωση η πολύ γρήγορη ανάπτυξη της νές ιδεολογίας των μαθητών καθώς και το πάθος με το οποίο την υποστήριξαν. Μου άρεσε η οργάνωση τους , ο χαιρετισμός τους, αν και ο τρόπος που αντιμετώπιζαν τους άλλους μαθητές π.χ. τους αναρχικούς ήταν υπερβολικός.
Θωμάς, Γ4

Η ταινία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και το γεγονός πως βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα μας ταρακουνάει αλλά και μας φοβίζει - εμένα τουλάχιστον. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι με το ανθρώπινο μυαλό μπορείς να κάνεις πολλά πειράματα, τα οποία κάποιες φορές δεν βγαίνουν σε καλό- όπως το να κάνεις πλύση εγκεφάλου σε κάποιον περνώντας του ιδέες και ιδεολογίες που είναι εναντίον του. Το να σου δίνει κανείς σημασία, να σε σέβεται και να σε υπολογίζει γενικότερα είναι κάτι ακατόρθωτο για κάποια άτομα. Έτσι μέσα από το κίνημα αυτό του Κύματος τα άτομα πίστεψαν στην ενότητα και ότι όλα τα ακατόρθωτα για αυτούς μπορούσαν να πραγματοποιηθούν.
Πιστεύω πως ο καθένας στις μέρες μας θα μπορούσε να παρασυρθεί από ένα τέτοιο κίνημα, γιατί κανείς δεν έχει αυτοπεποίθηση, όλοι έχουν τα κολλήματα τους, δεν έχουν δική τους προσωπικότητα και πάντα υπάρχει ένα πρότυπο, το οποίο αν ήταν απολυταρχικό θα το μιμούμασταν χωρίς να το καταλάβουμε.
Ανθούλα, Γ4



Στην ταινία μου άρεσε γενικά το σενάριο, το πόσο εύκολα επηρεάστηκαν τα παιδιά από τον καθηγητή και πως το Κύμα τους άλλαξε το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά. Επίσης με εντυπωσίασε η ενότητα που αναπτύχτηκε μέσα στην οργάνωση και η επιθετική συμπεριφορά προς τους άλλους.
Δημήτρης, Γ4

Η ταινία μου άρεσε αφάνταστα, γιατί ήταν κάτι διαφορετικό. Δεν ήταν σαν τις συνηθισμένες ταινίες που βλέπω στην καθημερινότητα μου.
Τατιάνα, Γ4


Όλοι παρατηρήσαμε πως τα παιδιά που εντάχθηκαν πιο εύκολα στην ομάδα ήταν από παραμελημένες οικογένειες. Ήταν αυτά που είχαν την ανάγκη να νιώσουν μέλη μιας ομάδας, να πιστέψουν σε κάτι.Μπορώ να πω πως ήταν πολύ ενδιαφέρον το πείραμα του καθηγητή. Το βρήκα ευφυέστατο να τους μάθει την απολυταρχία στην πράξη. Και δεν περίμενα πως ο ίδιος θα φανατιζόταν έτσι, αφού αρχικά είχε δηλώσει αναρχικός.
Δανάη, Γ4

Η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ και μου έκανε εντύπωση πως μπόρεσε ο καθηγητής και τα παιδιά να γίνονται πολύ γρήγορα και με μεγάλη άνεση σαν τους χιτλερικούς.
Χασάν, Γ4

Όταν ο κόσμος σταματήσει να βλέπει την επιφάνεια των πραγμάτων , όταν αρχίσει να σκέφτεται και να αναλύει την πραγματικότητα και όταν αρχίσει να αναζητά τη μόρφωση πέρα από τη δεδομένη στα σχολεία...(και η λίστα συνεχίζεται..), τότε ο κόσμος θα είναι σίγουρα πολύ λιγότερο φασιστικός.
Η ταινία μου έδωσε να καταλάβω όλα αυτά και συνειδητοποίησα πόσο εύκολα θύματα μπορούμε να γίνουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό και από το σλόγκαν "ένας για όλους και όλοι για έναν".
Το αισιόδοξο μέρος της ταινίας ήταν πως μέσα στην απόλυτη πόρωση της ομάδας υπήρχε μια προσωπικότητα που είχε τα κότσια να εναντιωθεί και να πει όχι στην ασφάλεια της ομάδας, όχι για να δείξει πως είναι κάποια -όπως πολλοί υποστήριξαν- αλλά γατί υποστήριζε την ατομικότητα και την ελευθερία της γνώμης.
Βιολέτα, Γ4