Ημέρα 1η
Σήμερα ήταν μια πολύ παράξενη μέρα . Εκεί που καθόμουν με την οικογένεια μου και τους φίλους μου στην εξοχή και κάναμε ηλιοθεραπεία, ήρθαν κάποιοι άνθρωποι άγνωστοι, μας έδεσαν, μας κάλυψαν τα μάτια και μας οδήγησαν στο άγνωστο.
Ημέρα 2η
Τελικά οι άγνωστοι αυτοί άνθρωποι μας οδήγησαν στο λιμάνι. Μια φορά είχα ξανάρθει στο λιμάνι και τότε για να καλωσορίσω κάτι μακρινούς συγγενείς.Αυτή τη φορά όμως ήταν διαφορετικά, αφού όλα τα γαϊδούρια του νησιού ήταν συγκεντρωμένα σε ένα πολύ στενό δωμάτιο στην αποβάθρα.
Ημέρα 3η
Τι φρίκη κι αυτή! Φαίνεται ότι το ανθρώπινο είδος αποφάσισε να μας αποκαλύψει την κτηνωδία, που έκρυβε μέσα του. Εμένα, καθώς και όλα τα νέα γαϊδούρια μας άρπαξαν με ένα μηχάνημα και αφού μας σήκωσαν στον αέρα , μας επιβίβασαν σε ένα καράβι. Απ το φόβο μου λιποθύμησα και έκανα ώρες να συνέλθω.
Ημέρα 6η
Από τα 20 γαϊδούρια μόνο 10 έχουν επιβιώσει. Τα άλλα 10 μόλις ξεψύχησαν τα πέταξαν στη θάλασσα. Όχι μόνο δεν τα ρώτησαν αν θέλουν να μπουν στο καράβι, αλλά τα πετούν και στη θάλασσα. Τα γαϊδούρια γεννιούνται στη στεριά και εκεί πρέπει να πεθαίνουν.
Ημέρα 10η
Φτάσαμε στον προορισμό μας. Μας αποβίβασαν με τον ίδιο τρόπο με τις ίδιες αντιδράσεις από μέρους μας.Αυτή τη φορά δεν κάτσαμε πολύ στο λιμάνι. Μας φόρτωσαν όπλα και πήραμε το δρόμο προς τα βουνά.
Ημέρα 18η
Μετά από 8 ημέρες αδιάκοπου ταξιδιού φτάσαμε σε μια πεδιάδα. Μια τεράστια έκταση με απέραντο χορτάρι. Εκεί οι άνθρωποι μας άφησαν και έφυγαν και εμείς αφού ξεκουραστήκαμε λίγο αρχίσαμε να τρώμε το χορτάρι. Παράδεισος ήτανε αυτό το μέρος.Τελικά κάτι ήξεραν οι άνθρωποι και μας έφεραν εδώ.Ελπίζω μόνο αυτά τα σιδερένια πράγματα που πετάνε σαν πουλιά στον αέρα να μην είναι άνθρωποι που θα μας γυρίσουν στην πατρίδα.
Χάρης Νικολής, Γ3
'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου