Εγκλωβισμένοι (Enklava)

Ένα δεκάχρονο αγόρι , ένας μικρός Σέρβος, ζει εγκλωβισμένος μαζί με τον πατέρα και τον παππού του στον οικισμό τους μέσα στο αλβανόφωνο Κόσσοβο. Η κατάσταση μετά τον πόλεμο είναι ακόμη δύσκολη –το παιδί μετακινείται με τανκ για να πάει στο σχολείο του με την προστασία των δυνάμεων του ΟΗΕ . Οι συγγενείς του έχουν εγκαταλείψει την περιοχή, επειδή φοβούνται, και το παιδί δεν έχει φίλους στην ηλικία του.  Το παιχνίδι που δέχεται να παίξει με τους τρεις νεαρούς Αλβανούς έχει απρόοπτο τέλος και γι αυτόν και για ένα από τα άλλα παιδιά.

Η ταινία εστιάζει στο πρόσωπο του δεκάχρονου Νενάντ, που διατηρεί την αθωότητα του παρά τη  φρίκη του πολέμου και δε χάνει την εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους. Όμως θέτει και πολλά ερωτήματα για τον ίδιο τον πόλεμο και τις πληγές που αφήνει ανοιχτές: το μίσος, την καχυποψία, την απόρριψη του άλλου. Ο μικρός Νενάντ είναι Σέρβος στο Κοσσυφοπέδιο και Αλβανός στο Βελιγράδι. Η σύγχυση της ταυτότητας και ο ρατσισμός που βιώνει το αγόρι καθώς και άλλα θέματα που αφορούν το θρησκευτικό διαχωρισμό των ανθρώπων είναι εμφανή στην ταινία. Υποβλητική η μουσική της Ελένης Καραϊνδρου που ακούγεται στην ταινία.

Το σημείο που μου άρεσε πολύ στην ταινία Enklava ήταν εκεί που ο Νενάντ έπρεπε να γράψει μια έκθεση για τον καλύτερο του φίλο και εκείνος επέλεξε να γράψει για το παιδί που τον εγκλώβισε κάτω από την καμπάνα. Όμως μετά ένιωθε τύψεις και γύρισε στο μέρος που βρισκόταν η καμπάνα, φώναξε βοήθεια και τελικά τον έσωσε. Η ταινία θίγει πολλά θέματα όπως τον ρατσισμό (στην ταινία αυτή ήταν ανάμεσα στους Σέρβους και τους Αλβανούς, αλλά συμβαίνει και ανάμεσα σε άλλους λαούς), τις άσχημες συνέπειες του πολέμου και την εχθρότητα που προκαλεί.

Θεοδώρα Μαρίνοβα, Γ3

Σχετικά με την ταινία που είδαμε εχθές έχω να πω αρχικά ότι ήταν μια  καλή ταινία με ρεαλιστικές σκηνές. Μας πληροφόρησε για πολλά από όσα έγιναν στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας καθώς και για την συμπεριφορά των ανθρώπων . Έχω να πω ότι με αυτήν την ταινία προσθέσαμε στο μυαλό μας και στην σκέψη μας πολλά πράγματα που αφορούν τους ανθρώπους και τα παιδιά που ‘έζησαν τον πόλεμο. Ειδικά η σκηνή στην οποία είδαμε ότι το παιδί γύρισε στον φίλο του να τον βοηθήσει από τις ενοχές που είχε επειδή είχε πει ψέματα εις βάρος του. Υπέροχη ταινία!

Κατερίνα Γιαλλούση, Γ1

Η σκηνή που με συγκίνησε στην ταινία ήταν όταν ο χριστιανός ιερέας περιμάζεψε τον Μουσουλμάνο Αλβανό που ήταν τραυματισμένος, τον μετέφερε στο σπίτι του και τον παράδωσε στον παππού του. Ήταν μια σκηνή που μας θύμισε την παραβολή του Χριστού με τον καλό Σαμαρείτη: ο ιερέας δε δίστασε να βοηθήσει το μικρό παιδί αν και γνώριζε τη διαφορά στη θρησκεία τους.

Γεωργία Διακονικολή, Γ1


Η αγαπημένη μου σκηνή από την ταινία είναι όταν ο μικρός Σέρβος εγκλωβίστηκε στην καμπάνα της εκκλησίας και ο Αλβανός που τον ανάγκασε να μπει μέσα νιώθοντας τύψεις, πήγε και τον έσωσε. Μια άλλη σκηνή που μου άρεσε ήταν ο Αλβανικός γάμος , που ήταν πάρα πολύ ρεαλιστικός και μας έδειξε ένα μικρό μέρος της κουλτούρας της χώρας. 
Η ταινία κατά την άποψη μου είναι συναισθηματική καθώς θίγει  το θέμα του ρατσισμού , της έλλειψης ταυτότητας και της φιλίας. Επίσης είναι μια ταινία , η οποία θέλει να μας δείξει τα καθημερινά προβλήματα ενός παιδιού που ζει μόνο του σε ένα πολεμικό και ρατσιστικό περιβάλλον. Το Enklava ήταν μια ταινία που με άγγιξε και μου έδειξε τι σημαίνει η έλλειψη φιλίας και η μοναξιά.
Διονυσία Λάρα, Γ3