Η Ένι και η Διονυσία με αφορμή το Κούρο Σίβο μας παρουσιάζουν αποσπάσματα από τα δικά τους ναυτικά ημερολόγια.
2 Φεβρουαρίου 1953
Σήμερα είναι η 37η μέρα μου στο καράβι
. Δεν μπορώ να πω πως τα πράγματα είναι τέλεια για να ζήσει κάποιος διότι με
τόσες αρρώστιες και χειρότερη την μαλάρια που να βρει ο ναυτικός την δύναμη να
δουλέψει . Ακόμα ο κακός ο ύπνος είναι ο χειρότερος εχθρός του καθενός εδώ μέσα
επειδή κουνάει ,επειδή σου τυχαίνει πολλές φορές να κάνεις νυχτερινή βάρδια και
ένα σωρό άλλα πράματα . Πάντως εγώ δεν έχω παράπονο όλα μπορώ να τα υπομείνω
γιατί είμαι άντρας και ήρθα να βγάλουμε το ψωμί μου και θα κάνω το οτιδήποτε
για να ζήσω καλά εγώ και η οικογένειά μου .
12 Φεβρουαρίου 1953
Βρισκόμαστε στο Μεξικό εδώ και κάτι
μέρες . Ο καπετάνιος με έχει βάλει τόσες
μέρες σε βραδινή βάρδια και πραγματικά τώρα καταλαβαίνω όλους αυτούς που έλεγαν
πως είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα εδώ μέσα . Και σαν να μην μου έφτανε η
νυχτερινή βάρδια τόσες μέρες εγώ και ένας φίλος μου κουβαλάμε όλο το εμπόρευμα .
Εντάξει το παραδέχομαι σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι είναι άρρωστοι αλλά και οι αξιωματικοί
μπορούν να βοηθήσουν λιγάκι στο φόρτωμα του εμπορίου - μόνο να διατάζουν
ξέρουνε . Σήμερα το βράδυ ξεκινάμε για την Αργεντινή και ένας Θεός ξέρει μόνο
πότε θα φτάσουμε και αν με τέτοια φουρτούνα.
Ένι Χίντα, Γ6
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 1942
Λιμάνι Λονδίνου
Χτες φτάσαμε και
ξεφορτώσαμε όλα σχεδόν τα τσουβάλιαμε το αλέυρι από την Ολλανδία. Για σήμερα μας
είχαν μείνει πολύ λίγα και ο καπετάνιος είπε να μείνουμε άλλη μια μέρα.Το βράδυ
μπαρκάρουμε ξανά-αυτή τη φορά για Άμστερνταμ. Θα δέοσυμε στη συνε΄χεια την
Ισπανία, στο Πόρτο και θα κάνουμε το γύρο της Αφρικής αφήνοντας και
παραλαβαίνοντας από ξηρούς καρπούς μέχρι σόγια .Κατεύθυνση μας θα είναι η
Βομβάη.
Παρασκευή 28 Ιουνίου 1943, Τζακάρτα
Το πλοίο βυθίστηκε. Μόνο
εγώ κατάφερα να γλυτώσω και άλλα δυο παλικάρια. Φαίνεται χτυπήσαμε σε βράχια,
αλλά ευτυχώς ήμασταν κοντά στην Τζακάρτα και μετα χίλια ζόρια κολυμπήσαμε ως
την ακτή.Η τύχη μας ήταν πολύ μεγάλη. Κατάφερα να σώσω το φυλαχτό μου και το
ημερολόγιο μου. Ο παπαγάλος μου πέταξε από πάνω μου και καθόταν στο κεφάλι μου
όταν κουραζόταν. Όταν φτάσαμε στη Τζακάρτα ευτυχώς συναντήσαμε έναν καλό
άνθρωπο που μας τάισε και αύριο φεύγουμε για Τόκιο με το Αsmara.
Διονυσία Χόνδρου, Γ6
2 σχόλια:
Πολύ ωραία!
Σε ευχαριστούμε Καρολίνα!
Δημοσίευση σχολίου