Πρώτη συνάντηση των "βιβλιοφάγων" στη βιβλιοθήκη του σχολείου

Σάββατο 24 0κτώβρίου και ώρα 17.00 μ.μ.
Ήταν όλοι τους εκεί με το βιβλίο ανά χείρας: ο Γιάννης, ο Δημήτρης, ο Αργύρης, η Μιράντα, η Αντωνία, η Κατιάνα , η Στέλλα, η Μαρία, η Δανάη, η Κατερίνα, η Άννα,η Ελένη και η Γιώτα

Κι όταν ξεκίνησε η συζήτηση… συμφώνησαν, διαφώνησαν, εξέφρασαν τις απόψεις τους, έλυσαν απορίες και παρουσίασαν κομμάτια του βιβλίου που τους άγγιξαν. Συγκεκριμένα ο Αργύρης είπε πως του άρεσε πως ήταν απλά γραμμένο, σαν να μιλά ένας δεκάχρονος. Στην Αντωνία έκαναν εντύπωση τα πετυχημένα –ανάλογα με τα προβλήματα ή τις ιδιότητες -ονόματα των ηρώων π.χ. Θεία Ροζ, Ποπ Κορν, Πέγκι Μπλου κ.τ.λ. Στην Κατερίνα άρεσε η προσωπικότητα της θείας Ροζ ,η οποία παρακίνησε τον Όσκαρ να γράψει στο Θεό και έπλαθε ιστορίες για να τον διασκεδάσει. Αυτή είναι που πείθει τον ήρωα -όταν μαθαίνει ότι έχει μόνο 12 μέρες ζωής- να υπολογίζει κάθε μέρα που περνά ότι μετρά για δέκα χρόνια.. Παρά το ότι το θέμα είναι θλιβερό , όπως όλοι συμφώνησαν, οι σελίδες του βιβλίου είναι γεμάτες χιούμορ «Αγαπητέ Θεέ ,σήμερα μπήκα στην εφηβεία. Τι να σου πρωτοπώ.. Τσακώθηκα με τους γονείς μου-κι όλα αυτά, εξαιτίας των κοριτσιών. Απόψε δεν είμαι δυσαρεστημένος που έκλεισα τα είκοσι, γιατί λέω: ουφ! Τα χειρότερα πέρασαν. Η εφηβεία; Ευχαριστώ πολύ-δε θα πάρω…»
Η Μιράντα επισήμανε πως το βιβλίο ήταν γεμάτο ερωτήματα και μηνύματα (ο Όσκαρ δε θέλει να τον αντιμετωπίζουν σαν ετοιμοθάνατο –η θρησκεία για αυτόν είναι ένα μέσο για να εκφράζεται). Και μπορεί το τέλος να μην ήταν χαρούμενο, όπως θα ήθελε η Κατιάνα, όμως και η αληθινή ζωή δεν είναι εύκολη. Και με την ανάγνωση του αποσπάσματος που ακολουθεί έκλεισε η πρώτη συνάντηση της μαθητικής λέσχης ανάγνωσης.

«Προσπάθησα να εξηγήσω στους γονείς μου ότι η ζωή είναι ένα περίεργο δώρο. Στην αρχή, το υπερεκτιμάμε αυτό το δώρο: Πιστεύουμε ότι αποκτήσαμε την αιώνια ζωή. Μετά ,το υποτιμάμε: το βρίσκουμε χάλια, πολύ μικρό, είμαστε σχεδόν έτοιμοι να το πετάξουμε. Στο τέλος, καταλαβαίνουμε ότι δεν ήταν δώρο ,αλλά δάνειο. Και τότε, προσπαθούμε να το αξιοποιήσουμε»

( Τα παιδιά βαθμολόγησαν το βιβλίο με 9 στα 10. Έπεται βεβαίως συνέχεια…)

Ελένη