Δαρβίνος: η ζωή και οι θεωρίες του

Κυριακή πρωί… Μετά το πρωινό, κάθομαι και σκέφτομαι… Τόσες μέρες και ακόμα δεν έχω καταλήξει στο τι θα κάνω για την εργασία της Ιστορίας.  Άρχισα να το συζητάω με τη μαμά μου, γιατί ειλικρινά όλα αυτά τα ονόματα με είχαν μπερδέψει πολύ… Σκεφτόμουν, σκεφτόμουν, σκεφτόμουν και ήταν αδύνατον να καταλήξω κάπου…

Μετά λοιπόν από συζήτηση και αρκετό ψάξιμο στο διαδίκτυο κατέληξα κάπου… Στον Δαρβίνο! Γιατί από όσα έμαθα γι΄ αυτόν, πρέπει να ήταν πολύ cool τύπος… Πολύ προχωρημένος για την εποχή του…

Πήρα λοιπόν και γω την απόφαση να πάω να τον βρω… Και το έκανα…. Μην με ρωτάτε πως γιατί ούτε και εγώ το έχω καταλάβει ακόμα…

Ακούστε λοιπόν το πώς ήταν η συνάντηση και η συζήτησή μου με τον πασίγνωστο φυσιοδίφη, ερευνητή και γεωλόγο Δαρβίνο… Αφού του έκλεισα ένα ραντεβού για το απόγευμα της Κυριακής, περίπου στις 18:00΄ η ώρα, ντύθηκα, στολίστηκα και πήγα να τον βρω στο Εδιμβούργο της Αγγλίας όπου και ζούσε.

Χτύπησα την πόρτα του και με τα άπταιστα αγγλικά μου, του συστήθηκα και εκείνος, ένας μεγαλούτσικος κύριος, συμπαθητικούλης, με φαλακρίτσα και τεράάάάάστια γένια, ευγενέστατος, προθυμοποιήθηκε να μου μιλήσει για τη ζωή και τη θεωρία του… Και η συζήτησή μας πήγε κάπως έτσι…

- Good evening Mr Darwin  My name is Joanne (τώρα να μην σας γράψω το τι είπαμε στα αγγλικά, ναι;). Πως είστε; Μήπως θα μπορούσα να περάσω για να σας κάνω μερικές ερωτήσεις; Ξέρετε , εγώ και οι συμμαθητές μου ενδιαφερόμαστε να μάθουμε κάποια πράγματα για εσάς και τη θεωρία σας…

- Μα και βέβαια αγαπητό μου παιδί. Πέρασε, κάθισε… Μήπως θα ήθελες ένα φλυτζάνι τσάι;

- Ω, μα ναι… Σας ευχαριστώ… Ξέρετε και εμείς στην Ελλάδα πίνουμε αρκετό τσάι.

-Τι θα θέλατε να μάθετε εσύ και οι φίλοι σου;
- Κατ΄ αρχήν πείτε μου για τη ζωή σας…  Που γεννηθήκατε, Πως ήταν η οικογένειά σας;
-Γεννήθηκα στο Σρούσμπερυ του Σροπσάιαρ του Ηνωμένου Βασιλείου στις 12 Φεβρουαρίου του 1809. Υδροχόος στο ζώδιο. Ήμουν το πέμπτο παιδί, από τα έξι, του γιατρού της καλής κοινωνίας Ροβέρτου Δαρβίνου και της Σουζάννα. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν μόλις οκτώ ετών. Ο μπαμπάς μου ήθελε να γίνω γιατρός αλλά επειδή δεν τα άντεχα όλα αυτά αποφάσισε να με κάνει παπά! Αν είναι δυνατόν! Τελικά σπούδασα φυσική ιστορία, μαθηματικά και θεολογία. Δεν το γλύτωσα αυτό… Κάποια στιγμή, βρήκα και γω μια καλή κοπέλα και την παντρεύτηκα και τώρα έχω δέκα παιδιά!!! Ααα, δεν μπορώ να πω, η οικογενειακή μου ζωή  είναι μια χαρά…

            -Μπράβο! Χαίρομαι πάρα πολύ για εσάς… Εγώ πάντως δεν θα τα άντεχα τα δέκα παιδιά… (αυτό δεν το είπα δυνατά) . Μάθαμε ότι κάνατε και ένα μεγάάάάλο ταξίδι με το πλοίο Beagle. Αληθεύει;

            - Όλα τα ξέρετε, εεεε;;;; Το ταξίδι μου αυτό διήρκεσε πέντε χρόνια. Τα δύο τρίτα του χρόνου μου ερευνούσα στη στεριά. Μελέτησα, απολιθώματα και ζώντες οργανισμούς και συνάντησα πολλούς διαφορετικούς λαούς, ιθαγενείς και αποίκους. Συγκέντρωσα ένα σωρό δείγματα  Στη Χιλή, βίωσα την εμπειρία του σεισμού. Ταξίδεψα στη Ν. Αμερική Στην Αργεντινή . Στα Νησιά Γκαλαπάγκος . Ανακάλυψα ότι οι ατριχόρνιθες (mockingbirds) (πολύ περίεργα πουλιά παιδί μου) διέφεραν από νησί σε νησί, και επιστρέφοντας στη Βρετανία έμαθα ότι οι χελώνες και οι σπίνοι των νησιών Γκαλαπάγκος ανήκαν σε ξεχωριστά είδη, ανάλογα με το συγκεκριμένο νησί στο οποίο ζούσαν. Πήγα Αυστραλία και διαπίστωσα ότι το  καγκουρό  και ο πλατύπους ήταν εντυπωσιακά και ασυνήθιστα ζώα. Όλα αυτά που είδα με προβλημάτισαν. Τα θεώρησα ως ενδείξεις της εξέλιξης και είπα  ότι ενώ στην αρχή είχαμε περιορισμένα είδη, κάθε ένα είδος μετεξελίχθηκε σε πολλά και διαφορετικά είδη .Ξέρεις , σε αυτό μου το ταξίδι είδα και κάτι άλλο. Την κακομεταχείριση των ιθαγενών από Άγγλους. Μου φάνηκε κάτι ανήθικο γιατί πιστεύω ότι όλοι προερχόμαστε από ένα αρχικό είδος.

            Πω πω, ένα σωρό εντυπωσιακά πράγματα είδατε και διαπιστώσατε από ότι κατάλαβα… Αλλά πέντε χρόνια…δεν σας κούρασε όλο αυτό;

            - Χάλια παιδί μου… Μεγάλη ταλαιπωρία… Υπέφερα από ναυτία. Στην Αργεντινή αρρώστησα από πυρετό. Είχα στομαχόπονο, πυρετό, ταχυπαλμίες… Πολύ άσχημη κατάσταση… Λένε ότι αρρώστησα επειδή με τσίμπαγαν πολλά έντομα στο ταξίδι μου στη Ν. Αμερική…

- Δόξα τω Θεώ, τώρα είστε σπίτι σας…. Τελικά, ποιό ήταν το συμπέρασμά σας από αυτό το μακροχρόνιο ταξίδι σας;

.- Όλα αυτά τα χρόνια μάζευα ένα σωρό στοιχεία… Είχα το κόκκινο μπλοκάκι μου και έγραφα, έγραφα, έγραφα… Είχα μαζέψει ένα σωρό απολιθώματα, κράτησα σημειώσεις για φυτά, ζώα και ανθρώπους. Είδα ότι τα είδη που είχαν εξαφανιστεί σε μία περιοχή είχαν σχέση με τα καινούρια είδη που ζούσαν εκεί τα οποία ήταν, πώς να στο πω… πιο βελτιωμένα… Είναι σαν η φύση να επιλέγει το ποιος τελικά θα επιβιώσει… Και ξέρεις και τι άλλο διαπίστωσα;;; Ότι οι άνθρωποι αυξάνονται με πολύ γρήγορο ρυθμό κάτι που όμως δεν συμβαίνει και για τα μέσα για τη συντήρησή τους όπως πχ την τροφή… Αυτό τι σημαίνει… Ότι η φύση θα δράσει από μόνη της και θα επιλέξει ποιοι τελικά θα επιβιώσουν…

(Εκείνη την ώρα μπήκε η τέταρτη κόρη του μαζί με  τα τρία εγγόνια του και άρχισε να γίνεται μεγάλη φασαρία στο σπίτι του.  Οπότε είπα σιγά σιγά να  την κάνω… ).

-Κύριε Δαρβίνε, χάρηκα πάρα πολύ που σας γνώρισα από κοντά. Ήταν τιμή μου….

- Και γω χάρηκα πολύ παιδί μου για την επίσκεψή σου… Αλήθεια, πως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα; Βλέπεις το Beagle δεν μπόρεσε να φτάσει ως εκεί αν και το ήθελα γιατί έχω ακούσει ότι ο ήλιος και οι θάλασσές σας είναι ότι καλύτερο…

-Ναι, έτσι είναι… Έχουμε ξέρετε και εξαιρετικά ιαματικά λουτρά… Μια χαρά για εσάς τους ηλικιωμένους. Θα βοηθήσουν στους πόνους της μέσης σας. Μπορείτε να έρθετε όποτε θέλετε να μας επισκεφθείτε…

Κάπως έτσι λοιπόν, ήταν η συνομιλία μου με τον ευφυέστατο κύριο Δαρβίνο… Ωραίος άνθρωπος… Κλασσικός Άγγλος gentleman! Εντυπωσιάστηκα! Γι΄ αυτό και γω θέλω να πάω να σπουδάσω στην Αγγλία!

Ιωάννα Κανδή, Γ1