Welcome ή "Βλέπω ανθρώπους, μα όχι ανθρωπιά"

Άλλη μια συνάντηση της Κινηματογραφικής Λέσχης πραγματοποιήθηκε χτες το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας. Η ταινία που παρακολουθήσαμε ήταν η ταινία του  Φιλίπ Λιορέ Welcome. Η ταινία, πολύ επίκαιρη και αληθινή , άγγιξε τους μαθητές μας και η συζήτηση που ακολούθησε ήταν ουσιαστική. Στόχος μας δεν ήταν να λύσουμε το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά, να δουν την οδύσσεια των ανθρώπων αυτών που ακολουθούν τη μοίρα της ξενιτιάς, να καταλάβουμε όλοι ότι η ανθρωπιά δε γνωρίζει σύνορα, δεν μελετά το χρώμα των ανθρώπων και τη χώρα προέλευσης. Η ταινία μιλά χωρίς μελοδραματισμό για όσα ζούμε τον τελευταίο καιρό και  στη χώρα και ειδικότερα στο νησί μας. Ακολουθούν οι κριτικές των παιδιών.

Η σημερινή ταινία πιστεύω πως ήταν η καλύτερη σε σχέση με όσες έχουμε δει μέχρι τώρα! Κάποιες από τις σκηνές ήταν υπερβολικά άσχημες και αυτές χαράχτηκαν μέσα μου..το παιδί ήταν ένας από τους πιο γενναίους ανθρώπους, με πείσμα και ήταν ο καλύτερος ! Μέσα από αυτήν την ταινία κατάλαβα πολλά ..Κατάλαβα το τι περνάνε κάθε μέρα αυτοί οι άνθρωποι και το πόσες δυσκολίες έχουν ..δεν ξέρουν καν αν θα έχουν μέλλον η αν θα πάνε κάπου ..περνάνε απαίσια .Πιστεύω πως το καλύτερο πράγμα που μπορούσε να κάνει ο δάσκαλος το έκανε . Βοήθησε το παιδί να φτάσει εκεί που ήθελε.  Το κατάφερε αλλά δυστυχώς έχασε την ζωή του. Εκείνος μπορεί να χαρακτηριστεί άνθρωπος ,γιατί έκανε το καλύτερο πράγμα που μπορούσε να κάνει! Επίσης δεν ήξερα καν το τι περνούσαν αυτοί οι άνθρωποι. Στην αρχή είχα φοβηθεί κάπως, γιατί οι σκηνές ήταν πολύ τρομακτικές .Είχα αγωνία για το τι θα γίνει παρακάτω και με συγκίνηση πολύ η αγάπη και η θέληση που υπήρχε για αυτό το κορίτσι το οποίο είχε καταφέρει να περάσει στην Αγγλία .Τέλος, ήταν μια απίστευτη ταινία και χαράχτηκε βαθιά μέσα μου!

Δήμητρα Κώστογλου, Γ3

Η ταινία που είδαμε έχει τον ειρωνικό τίτλο <<Welcome>>,  γιατί μόνο καλωσήρθατε δεν λέει. Ο Μπιλάλ, ένας έφηβος από το Ιράκ, θα έκανε τα πάντα για την αγαπημένη του. Όταν βάλει έναν στόχο θα κάνει τα πάντα να τα καταφέρει .  Είναι λοιπόν πεισματάρης. Με μία φράση θα μπορούσα να καλυφθώ για όλα τα γεγονότα της ταινίας "Βλέπω ανθρώπους μα όχι ανθρωπιά".

Αλέξανδρος Πανέρας, Γ4

Επίκαιρη ταινία!!! Αυτο που με εντυπωσίασε ηταν η θέληση του μετανάστη να εκπληρώσει τον στόχο του αγνοώντας τα εμπόδια που ειχε στον δρομο του! Το 17 χρονο αγόρι μακριά απο την πατρίδα του και από τους δικούς του δεν έπαψε να ελπίζει , ενώ εμείς σήμερα με την πρώτη δυσκολία τα παρατάμε! Επιπλέον απο την ταινία μου μείνανε τα λόγια του Σιμον: "Το παιδι περπάτησε πολλα χιλιόμετρα και τωρα θελει να διασχίσει την θάλασσα της Μάγχης για να βρει την αγαπημένη του, ενώ εγω ούτε τον δρομο δεν πέρασα για να σε προλάβω πριν φύγεις". Τέλος, πιστεύω πως ο τίτλος (welcome) ηταν η καλύτερη ονομασία της ταινίας που θα μπορούσαν να βάλουν!

Κατερίνα Φαϊλλη, Γ6

Στην ταινία αυτή με εντυπωσίασε , πρώτα απο όλα ο τίτλος της ταινίας "welcome".  Και ο λόγος που με εντυπωσίασε ειναι πως ένας άνθρωπος μπορεί να φαίνεται,  σε εισαγωγικά, "καλός" με ασήμαντα πράγματα και πόσο κακός και άκαρδος σε αληθινά συμβάντα.  Θα ήθελα να πω πως η ταινία που είδαμε θα παίξει μεγάλο ρόλο στην πορεία της ζωής μου  .

Νεφέλη Καματερού, Γ2

Η ταινία που είδαμε ήταν πολύ λυπητερή . Όμως επειδή μιλάει για τη ζωή των μεταναστών μας έβαλε στη θέση τους. Πιστεύω ακόμα ότι όσοι την είδαν θα τη θυμούνται για πάντα και θα κοιτούν αυτούς τους ανθρώπους αλλιώς. Με αγάπη και θέληση να τους βοηθήσουν.

Γιάννα Ψώμαλη, Γ6

Η ταινία Welcome ..Καταρχάς πιστεύω ότι πρέπει να συγχαρούμε τον σκηνοθέτη Φιλίπ Λιορέ που κατάφερε να προβλέψει το μέλλον, γράφοντας ένα έργο που περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια ακόμα και το δικό μας σήμερα μιας και η ταινία προβλήθηκε το 2009. Η ταινία μας μιλάει για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και καταφεύγουν σε χώρες της Ευρώπης με στόχο ένα πιο αισιόδοξο μέλλον. Στην προκειμένη περίπτωση ο πρωταγωνιστής Μπιλάλ προσπαθεί να περάσει κολυμπώντας από την ακτή της Γαλλίας απέναντι στην ακτή της Αγγλίας, για να βρει την αγαπημένη του. Πράγμα που δεν το καταφέρνει αφού ξεψυχά μόλις 800 μέτρα μακριά από τις ακτές της Αγγλίας. Συγκινητικό, ε;

Βάζω στοίχημα ότι αρκετοί συμμαθητές μου πιστεύουν ότι έπρεπε να είχε διαφορετικό τέλος αλλά τι να κάνουμε…. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα . Τέλος μιας και η ταινία αυτή αφορά και το παρόν τη θεωρώ περιττή , γιατί δεν χρειάζεται οι καθηγήτριες μου να δείξουν με μια προβολή σε ένα πανί κάτι το οποίο υπάρχει έξω από το σπίτι μου και μπορώ να το διακρίνω με τα ίδια μου τα μάτια , αν απλώς ανοίξω την πόρτα και βγω έξω….

Ζαχαρίας Αυγουλλάς, Γ1