Ο ΚΑΛΟΣ….Ο ΚΑΚΟΣ………ΚΑΙ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

              Ως εργασία για το σπίτι, η καθηγήτρια των κειμένων, μας έβαλε να γράψουμε ένα κείμενο στο οποίο έπρεπε να περιγράψουμε την εικόνα ενός καλού μαθητή και ενός κακού, ανάλογα με την επιλογή μας. Μιας και το κείμενο του ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΥ «ο κακός μαθητής» έχει περιγράψει την εικόνα του κακού μαθητή ακόμα και του σύγχρονου, θα γράψω για έναν καλό μαθητή. Προσοχή. Δεν πρόκειται να γράψω για τους μαθητές που διαβάζουν όσο πιστεύουν ότι χρειάζεται, συμμετέχουν στα μαθήματα, γράφουν  δέκα επτά και δέκα οκτώ στα διαγωνίσματα και παίρνουν ένα ικανοποιητικό βαθμό του δέκα επτά και δέκα οκτώ….. όχι, όχι. Α περιγράψω την εικόνα ενός μαθητή που νομίζω το έχει παρακάνει λίγο…… Έτοιμοι;  Πάμε!

                  Καλός μαθητής είναι μία έννοια δύσκολη να την προσδιορίσεις κυρίως επειδή  κάθε καθηγητής έχει διαφορετικά κριτήρια. Αλλά θα   προσπαθήσω να το περιγράψω  όσο καλύτερα μπορώ. Καλός μαθητής δεν  είναι εκείνος που ξημεροβραδιάζεται πάνω από ένα   βιβλίο προσπαθώντας να μάθει ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια σε μια απλή  θεωρία  τεσσάρων πέντε γραμμών. Πιστέψτε με. Το έχω ζήσει. Ούτε ο μαθητής που αγχώνετε διαρκώς για μερικά τεστάκια σε … ας πούμε λιγότερο σημαντικά μαθήματα όπως Γερμανικά, Γαλλικά. Τέλος πάντων. Καλός μαθητής δεν είναι ούτε αυτός που διαβάζει μόνο και μόνο για να βγάλει υψηλό βαθμό, γιατί σε αυτούς τους μαθητές οι βαθμοί κάτω των δέκα εννέα θεωρούνται αποτυχία, κυρίως επειδή οι γονείς τους, τους λένε ότι πρέπει να βγάζουν υψηλούς βαθμούς για να βρουν καλή δουλειά -  λες και στην Ελλάδα αυτή την εποχή οι χαμηλοί βαθμοί είναι το μόνο σου εμπόδιο για να βρεις δουλειά.

         Μερικά περαιτέρω χαρακτηριστικά αυτών των μαθητών είναι τα εξής: Να είναι πάντα οι απουσιολόγοι της τάξης, να κάθονται πάντα στο θρανίο ευθεία στον πίνακα και δίπλα στην έδρα του καθηγητή, να κάνουν 250.000 ερωτήσεις ανά μάθημα, συνήθως δέχονται σχόλια από συμμαθητές και βαφτίζονται με παρατσούκλια όπως φυτό-σπασίκλας-ξερόλας και αποτελούν πηγή χλευασμού και δουλέματος όλης της τάξης και δύσκολα εντάσσονται σε παρέες .

              Αν είσαι τέτοιος μαθητής μπορείς να πάρεις αυτήν την τελευταία  παράγραφο και ως συμβουλή. Επίκεντρο στην κατανόηση των μαθημάτων  και όχι στην παπαγαλίστικη αποστήθισή τους, χαμήλωσε λίγο τις προοπτικές σου, γιατί στο λύκειο τα μαθήματα γίνονται ποιο δύσκολα. Αν από την άλλη σου αρέσει αυτό που κάνεις, μπράβο σου. Να είσαι περήφανος  γι’αυτό που είσαι. Αν θες πήγαινε και στην πλατεία Συντάγματος και φώναξέ το με τηλεβόα.  Αλλά οφείλω να σου πω ότι τον βαθμό σου τον καθορίζει μόνο και μόνο ο καθηγητής σου. Όσο γι’αυτήν την ανοησία που λένε «βγάλε υψηλούς βαθμούς για να βρεις καλή δουλειά». Πίστεψέ με,  όταν γίνεις είκοσι δύο χρονών και ψάχνεις δουλειά,  το λιγότερο σημαντικό που θα σκέφτεσαι  είναι «μα εγώ ήμουν μαθητής του δέκα εννέα»!

 ΑΥΓΟΥΛΛΑΣ  ΖΑΧΑΡΙΑΣ     

Κως  14/11/2015

                                            Ο ΚΑΛΟΣ….Ο ΚΑΚΟΣ………ΚΑΙ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ

         Δεν μπορώ να θεωρήσω έναν μαθητή καλό, γιατί πλέον και ο καλός και ο κακός έχουν συγκεντρωθεί στο πρόσωπο του ενός, του κακού μαθητή.Ο «καλός» μαθητής προσπαθεί επίμονα μέρα νύχτα διαβάζοντας να αποστηθίσει  ένα σωρό πληροφορίες στο κεφάλι του. Ναι αλλά μαθαίνει;  Όχι. Απλά καταφέρνει να μιμηθεί πειστικά ένα παπαγάλο! Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν κάποιος να μάθει απ’έξω και το κόμμα γιατί όπως είχε πει και ο Einstein «Αν δεν μπορείς να εξηγήσεις κάτι με απλά λόγια τότε δεν το έχεις καταλάβει».Για όλα αυτά βέβαια δεν ευθύνεται ο ίδιος ο μαθητής, φταίει καθαρά η κοινωνία που το έχει μεταφέρει στο μυαλό του, ότι για να έχεις μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει απαραίτητα να είσαι του 19 και του 20. Ακόμα και οι καθηγητές το πιστεύουν αυτό λέγοντας «Μόνο άμα διαβάζετε θα ανταμειφθείτε» ή «Μόνο άμα φέρνετε ασκήσεις θα πάρετε υψηλούς βαθμούς» ή «Βαριέσαι να διαβάζεις, όταν έρθει η ώρα του βαθμολογίου εγώ θα βαριέμαι». Μετά πώς να μην πιστέψει κάποιος ότι με ένα βαθμό μπορεί να κατάκτηση την αποδοχή του στην κοινωνία και όχι με την μάθηση.  

                    Γι’αυτό και ο «καλός» μαθητής βυθισμένος στην αθλιότητα της σημερινής κοινωνίας  προσπαθεί να βγάλει αυτό το 20! Το οποίο είναι απλά ένας αριθμός μόνο! Τίποτα παραπάνω. Απλά αυτό! Calm down λοιπόν! Δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Κανείς δεν θα σε ρωτήσει σε δέκα χρόνια πόσο έβγαλες στο διαγώνισμα του πρώτου τριμήνου στο Κ.Π.Α. της τρίτης  γυμνασίου.

           Άρα πιστεύω πως πλέον δεν υπάρχουν καλοί μαθητές, μόνο κακοί. Και αν υπάρχουν καλοί είναι ελάχιστοι μετρημένοι…….Αφού πλέον ΟΛΟΙ έχουμε παραμελήσει  την γνώση.  Την έχουμε βάλει σε μια γωνιά να κλαίει, κι’ενώ φωνάζει δεν την ακούει κανείς.

ΑΥΓΟΥΛΛΑΣ ΜΑΡΙΟΣ