Ο παππούς και η γιαγιά μου γνωρίστηκαν όταν ήταν 18 χρονών και βρίσκονταν
στη Γερμανία όπου είχαν πάει να βρουν καλύτερη τύχη. Ο παππούς μου είναι από
την Κω και η γιαγιά μου από την Κρήτη . Η γιαγιά μου πήγαινε να επισκεφτεί μια
φίλη της σε μια πόλη της Γερμανίας που απείχε μια ώρα με το τρένο από τη δική
της . Δίπλα ακριβώς από τη φίλη της έμενε ο παππούς μου. Ο παππούς μου
μαγείρευε μακαρόνια εκείνη την ώρα και είχε ανοιχτή την πόρτα. Καθώς περνούσε η
γιαγιά μου λοιπόν σταμάτησε , στάθηκε μπροστά στην πόρτα και τον χάζευε. Ο
παππούς μου κάποια στιγμή πέταξε ένα μακαρόνι πάνω στο ταβάνι και η γιαγιά μου
άρχισε να γελάει. Τότε ο παππούς πήρε χαμπάρι ότι η γιαγιά μου τον κοιτούσε και
γύρισε να τη δει. Η γιαγιά μου τον ρώτησε:
-Γιατί πετάς τα μακαρόνια εκεί πάνω;
Ο παππούς μου τότε της απάντησε :
-Για να δω αν είναι ψημένα!
Η γιαγιά μου τότε του χαμογέλασε και έφυγε.
Μετά από αυτή τη συνάντηση γνωρίστηκαν και άρχισαν να κάνουν παρέα. Ο
παππούς μου έπρεπε να γυρίσει στην Ελλάδα για να πάει φαντάρος και η γιαγιά μου
τον ακολούθησε. Αρραβωνιάστηκαν και μετά ο παππούς μου έφυγε για το στρατό.
Έμειναν 3,5 χρόνια αρραβωνιασμένοι και μόλις γύρισε ο παππούς μου από το
στρατό παντρεύτηκαν! Όσο καιρό ο παππούς ήταν στο στρατό και η γιαγιά στην
Κρήτη αντάλλασσαν ποιήματα, τραγούδια και ερωτικά ραβασάκια χειροποίητα. Ο
παππούς της έγραφε και της έκανε ζωγραφιές και όλα αυτά με πολύ μεράκι. Τα
δίπλωνε και όσο τα ξετύλιγες ανακάλυπτες και ένα καινούριο ποίημα ή μια
καινούρια ζωγραφιά!
Αγάπη Δεληγιάννη, Γ1
(Τα ραβασάκια αυτά η Αγάπη μας τα έφερε στο σχολείο και ήταν πραγματικά
έργα τέχνης! Ο συμμαθητής της Κωνσταντίνος Ζιάννης προσφέρθηκε να τα πάρει, να
τα σκανάρει και να φτιάξει το ωραίο βίντεο που ακολουθεί! Εύγε και στους δυο
σας!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου