Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Η σημερινή μέρα, ήταν άλλη μια υπέροχη μέρα των
διακοπών μου εδώ στην Άρτα. Σήμερα το πρωί ξύπνησα από μια ωραία μυρωδιά. Ήταν
τα τριαντάφυλλα στο παράθυρο που είχε βάλει από νωρίς η γιαγιά μου. Ξύπνησα
λοιπόν και πήγα στην κουζίνα να φάω πρωινό. Εκεί ο παππούς μου μου είπε ότι
σήμερα θα επισκεπτόμασταν τον αδερφό του ,τον παππού Ηλία, ο οποίος μένει στο
διπλανό χωριό. Ένιωσα μεγάλη χαρά μέσα μου,κυρίως γιατί θα έβλεπα τα
ξαδέρφια μου τον Ορέστη, τον Ερωτόκριτο και την Ερωφίλη.
Μόλις φτάσαμε έτρεξα αμέσως να βρω τα ξαδέρφια μου που
είχα να τα δω από το περσινό καλοκαίρι. Μόλις συναντηθήκαμε αρχίσαμε να
παίζουμε σαν τα ζα,που λέει και ο παππούς μου. Εκεί που παίζαμε ήρθε ο
παππούς Ηλίας και μας είπε<<Παιδιά οι φωνές σας έχουν ξεσηκώσει
όλη τη γειτονιά. Θα νομίζουν ότι έχουμε πόλεμο! Σταματήστε τώρα
γιατί θα πάμε μια εκδρομή στο γιοφύρι της Άρτας. Πάρτε και καμία
ζακετούλα γιατί ίσως γυρίσουμε το βράδυ.>> είπε και έφυγε. Αχ,τι
τέλεια.
Ετοιμαστήκαμε λοιπόν και ξεκινήσαμε. Όταν φτάσαμε αφού
πήγαμε στο γιοφύρι της Άρτας, αποφασίσαμε να κάνουμε πικ-νικ σε ένα
δασάκι που υπήρχε παρά πέρα. Αφού φάγαμε ζητήσαμε από τον παππού Ηλία να μας
πει παραμύθια. Μας είπε διάφορα όπως ο ζητιάνος και ο ζωγράφος. Επίσης
μας είπε πως όταν ήταν μικροί εκείνος και ο παππούς μου τους φωνάζανε ο
παχύς και ο αδύνατος, γιατί ο ένας ήταν αδύνατος και ο άλλος λίγο
πιο..γεματούλης. Επειδή όμως βαρεθήκαμε λίγο πήγαμε να παίξουμε τριγύρω ενώ οι
μεγάλοι συζητούσαν κάτω από μια σκιά. Βρήκαμε και κάτι ερείπια που έμοιαζαν
με αρχαίο θέατρο. Παίξαμε ωσότου κουραστήκαμε. Έπειτα μπήκαμε στο αμάξι
και γυρίσαμε πίσω. Τι κρίμα όμως. Πόσο θα ήθελα να καθόμασταν εκεί και να
κάναμε νυχτερινό κάμπινγκ κάτω από το γιοφύρι της Άρτας. Πάντως ήταν μια
υπέροχη και αξέχαστη μέρα. Ίσως και η καλύτερη των διακοπών μου!
Βαγγελίτσα
Καπουράνη, Γ1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου