Αγαπητέ μου φιλέ (Μπολιβάρ ) ,
τα πράγματα στα παλιά χρόνια στο χωριό μας ήταν πιο ωραία.
Ο κάθε άνθρωπος είχε μια δουλεία να ασχολείται , όπως ο κύριος
(Ερωτόκριτος) ,που ήταν ο καλύτερος (ζωγράφος) του χωρίου και
πουλούσε πίνακες ζωγραφικής σε όλο το κόσμο ακόμα και σε
ένα (Ρώσο συνταγματάρχη) .Επίσης υπήρχε και ο κύριος (Ορέστης)
ο όποιος είχε δυο (υαλοπωλεία). Αλλά το πιο σημαντικό απ' όλα
ήταν η (χαρά) που υπήρχε σε όλες τις οικογένειες . (Οι μεγάλοι)
ασχολούνταν περισσότερο με (τα ζα) τους ,τα δέντρα και τα χωράφια
τους.Αντιθέτως ,τα παιδια πήγαιναν στο σχολειό μάθαιναν γράμματα
και έκαναν ποιήματα όπως (Του γιοφυριού της Άρτας ). Στις γιορτές
έπαιρναν τα δώρα τους από τις οικογένειες τους και διάβαζαν λογοτεχνικά
βιβλία .Κάθε Κυριακή μεγάλοι και μικροί πήγαιναν στην εκκλησία όπου
ο κύριος( Παπατρέχας) που ήταν ο πάπας τελούσε τη θεια λειτουργία.
(Τώρα) πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει και το μονό που μας μένει
από το παρελθόν είναι οι αναμνήσεις.
Σεραφείμ Βογιατζόγλου, Γ1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου